دیواری که میگه دوستت دارم
در یکی از محله‌های مرکزی شهر پاریس، دیواری وسیع جا خوش کرده است که سرامیک‌هایی لاجوردی تنش را پوشانده‌اند و روی آن با ۳۰۰ زبان زنده دنیا بیش از هزار بار به رنگی سپید نوشته شده است: «دوستت دارم».
سهم ما ایرانی‌ها هم، دو تا از آن دوستت دارم‌هاست که یکی از آنها بالای دیوار قرار گرفته است و دیگری تقریبا در مرکزش.
دوستت دارم‌های ایرانی جای خوبی قرار گرفته‌اند و چشم هر گردشگری دست‌کم یک بار آنها را می‌بیند،
(تو تصاویری که براتون گذاشتم مشخصه ) شاید به این دلیل که خط ایرانی زیباست،
شاید هم به این خاطر که ما ایرانی‌ها به عاشقی معروفیم.
ما عشق را نسل به نسل در روح یادگاری‌های‌مان دمیده‌ایم، عشق اگر نبود، هنرهایمان ماندگار نمی شد
ادبیاتمان شکل نمی‌گرفت و بناهای تاریخی‌مان استوار نمی‌ماند،
و شاید اصلا ایرانی هم وجود نداشت چه، عشق، به همه آنها که به آن باور دارند، طعم جاودانگی می‌چشاند.
آن که این دیوار را بنا کرده، حتما می‌دانسته است که بازدیدکنندگانش، «دوستت دارم» را به همه زبان‌های دنیا نمی‌دانند،
اما مطمئن بوده است که جادویی در این چند کلمه نهفته است که حتی بدون فهمیده شدن معنایش، چشم‌ها را می‌نوازد.
غرضم از نوشتن ماجرای دیوار دوستت دارم این نیست که بگویم ما ایرانی‌ها هم به دیواری مانند آن نیاز داریم، هر چند که اگر آن را داشتیم، دلمان خوش‌تر بود،
اما حرفم این است که شهر ما، به پایتخت ایرانی‌های عاشق نمی‌ماند، اینجا شهری است که دیوارهایش «دوستت دارم» را فریاد نمی‌زنند،
شهری که «دوستت دارم» را کم دارد.و اینکه ما دوست داشتن همدیگر را فراموش کردیم.
دوستتون دارم
گرد آوری مطالب : iranbanou.com
