جملات جالب و زیبا

انواع متن شعر امام رضا

شعر ولادت امام رضا

شعر امام رضا : همیشه شاعران ایرانی شاعران اهل بیت بودند و هستند و در وصف امام هشتم ما امام رضا شعر هخای بسیاری سرودند تعدادی از شعر این شاعران را برایتان قرار می دهیم امیدواریم که لذت ببرید آیا می دانید ولادت امام رضا چه روزی است؟ اگر دوست دارید عکس امام رضا را ببینید حتما کلیک کنید

شعر امام رضا

 سیدی هر چه بودم و هستم
به ضریح تو دست دل بستم

تو رئوفی و من زمین‌خورده
تو بلندی و من همه پستم

بس که بگرفته‌اید تحویلم
فکر کردم که از شما هستم

عهد بستم دگر گنه نکنم
باز هم عهد خویش بشکستم

عوض آنکه دست رد بزنی
باز بگرفتی از کرم دستم

روز اول اجازه‌ام دادید
بر شما خانواده پیوستم

آتش ار سوزدم نمی‌فهمم
بس که از کوثر تو سرمستم

نگـذاری برنـد در نـارم
به همه گفته‌ام رضا دارم

سیدی هر چه بودم و هستم
به ضریح تو دست دل بستم
تو رئوفی و من زمین‌خورده
تو بلندی و من همه پستم

 تبریک تولد امام رضا

شعر امام رضا دوبیتی

تو ولی خدای منانی
تو به کل وجود سلطانی
تو کلام خدا به نطق کلیم
تو به درد مسیح درمانی

دلم می خواد آقا جون، مشهدتُ ببینم
کنار سقاخونت، با زائرات بشینم
سقاخونت آقاجون، به یاد مشک سقاست
اونجا فقط برای شادی قلب زهراست

ای سرم خاک پای زائر تو
وی به جانم بلای زائر تو
دل همسایگان مشهدی‌ات
گشته زائرسرای زائر تو

 تولد امام رضا

شعر خادم امام رضا

ای ملایک کبوتر حرمت
چشم آدم به گندم کرمت
نه خراسان فقط،که ملک خداست
عالمی زیر سایۀ علمت

 تو ولی خدای منانی
تو به کل وجود سلطانی

تو کلام خدا به نطق کلیم
تو به درد مسیح درمانی

بس که آقا و مهربان استی
ضامن آهوی بیابانی

ما همه قطره‌ایم و تو دریا
ما همه تشنه و تو بارانی

به خدا ای چراغ ‌و چشم نبی
که تو چشم و چراغ ایرانی

هر دلی برتو یک خراسان است
گرچه خود در دل خراسانی

کس نداند غریب طوس تو را
که تو خود ضامن غریبانی

من به کویت پناه آوردم
عـوض گـل، گناه آوردم

به گوش دل ندا آمد، که یار دلربا آمد / به درد ما دوا آمد، رضا آمد، رضا(ع) آمد
خدا داد آنچه را وعده،‌ بشد در ماه ذیقعده / که آمد بهترین بنده، رضا آمد ، رضا آمد

ای مهربان تر از همه ای صاحب کرم / از عالمی بریده ام و سخت مضطرم
غرق گناه آمده ام از درت مران / یکبار هم که شده مرا نوکرت بدان
دست مرا بگیر  و دلم را جلا بده / در ملک طوس به من عطش کربلا بده

 

 تولد امام رضا

مولودی متن امام رضا

 

 لیله میلاد مسعود ولیّ حق رضاست
پاره جسم نبی چشم و چراغ مرتضاست

عالم آل رسول و زاده پاک بتول
رهبر ملک قدر فرمانده جیش قضاست

قبله هفتم که پیش بارگاه رفعتش
آسمان با وسعت بی‌انتها، تحت الشعاست

نجمه زاده آفتابی را به هنگام سحر
کافتاب بامدادان ذرّه او را گداست

قرص خورشید است این خورشید روی سرمدی
ماه تابان است این، ماه که ماه مصطفی است

شمس پیش شمس حسنش گاه مغرب گوشه گیر
ماه از شرم رخش، هر صبحدم در انزواست

موسی عمران بگردان روی از طور و ببین
کانچه نادیدی عیان در خانه موسای ماست

گر خدا خوانم و را در مرتبت کفر است کفر
ور جدا گویم خطا گفتم خطا گفتم خطاست

عقل مدحش را کند، یا وهم وصفش آورد
کان حقیری ناتوان و این فقیری بینواست

کنت نورالله شنیدی؟ این فروغ سرمدی است
نحن وجه‌الله خواندی؟ این جمال کبریاست

از کجا جوئی دوا؟ خاکش بود داروی درد
وز که می‌خواهی شفا؟ درگاه او دار الشّفاست

گِرد کویش بر مشامم خوشتر از بوی بهشت
آب جویش در مذاقم بهتر از آب بقاست

جز خدا هر کس بگوید وصف او را نادرست
جز نبی هرکس بخواند مدح او را، نابجاست

من ز خجلت آستین در کوی او دارم به رخ
کآستان او زیرتگاه خیل انبیاست

مرقد او کعبه جان و طوافش کار دل
صحن پاکش مروه و ایوان زرّینش صفاست

با وجود آنکه کس قدر ورا نشناخته
هم گدا با او هم او با هر گدایش آشناست

دل به رویش داده یوسف بسکه رویش دلفروز
جان ز بویش جسته عیسی بسکه رویش جانفراست

بوی عطر خلد، ارزانی برای اهل خلد
من مشامم را صفا از خاک زوّار رضاست

ناز دارد شهر نیشابور بر باغ بهشت
ز آنکه خاکش جای پای ناقه آن مقتداست

عقد گوهر ریخته، جاری نمودی از دولب
آن حدیثی را که بین شیعه زنجیر طلاست

کی بود خوفش ز مأمون چون بود باکش ز خصم
آنکه نقش شیرهای پرده را فرمانرواست

منجی خلق دو عالم در دو عالم اوست او
ضامن آهو، گرش تنها بخوانی، نارواست

درد اگر داری برو از خاک او درمان بگیر
مشکل ار داری بیا آری رضا مشکل گشاست

دست شرق و غرب از این سرزمین پیوسته دور
ز آنکه ایران را بدین فرزند زهرا اتّکاست

سرزمین اهلبیت است این زمین و اهل آن
تا رضا دارد، به تهدید عدو بی اعتناست

هر اَبَر قدرت، در اینجا پای مال آید چو مور
هر ستم گستر، بسان دانه زیر آسیاست

قدسیان رو بند خاک هر که اینجا زائر است
عرشیان گویند آمین هر که را اینجا دعاست

طوف قبرش کن که در محشر مقام زائرش
فوق زوّار حسین ابن علی در کربلاست

سر بخاکش مه که در میزان و در حشر و صراط
زائر خود را رهائی بخش از خوف جزاست

بشنو از موسای کاظم این روایت را که گفت
زائر قبر رضا در عرش زوّار خداست

ناز تا صبح جزا بر سفره مریم کند
هر که را در کاسه از مهمانسرای او غذاست

بر فراز قبّه‌اش دارد لوائی سبز رنگ
شیعه تا صبح قیامت زنده زیر این لواست

گربه عالم بنگری هر کشوری را مرکزی است
مرکز ایران اسلامی، خراسان رضاست

ای که موسایت ثناخوان گشته در مصر وجود
وی که عیسایت بچرخ چارمین مدحت سراست

ای که ذکر آشنایت، ناامیدان را امید
وی که نام دلربایت، بی نوایان را نواست

کیستم من؟ تا که در کوی تو گردم ملتجی
اولیاءالله را سوی تو روی التجاست

من نمی‌گویم خدائی لیک گویم چون خدا
نعمتت بی ابتدا و رحمتت بی انتهاست

بر فقیر اعطا نمودی پیشتر از آنچه خواست
بر گدا انفاق کردی بیشتر از آنچه خواست

من نه مدحت را از آن گفتم که دانستم که‌ای
بل از آن گفتم که جز مدح تو را گفتن خطاست

تشنه‌ای بودم که از آب بقا گفتم سخن
چون تو خضر رحمتی در بیت بیتم رهنماست

آنکه سائل را نراند از سر کویش توئی
و اینکه گردیده گدایت «میثم» بی دست و پاست

فخر بر رضوان کند زیرا در این کو، ملتجی است
ناز بر شاهان فروشد ز آنکه بر این در، گداست

 عکسهای حرم امام رضا پروفایل

مداحی امام رضا

کسی قدم به حرم بی مدد نخواهد زد
بدون واسطه دم از احد نخواهد زد
گدای کوی رضا شو که آن امام رئوف
به سینه ی احدی دست رد نخواهد زد

بهترین شادباش ها تقدیم به شما،
بمناسبت میلاد امام علی بن موسی الرضا-ع

سالها تاریخ شمسی گشت و گشت
شادمان شد تا شنید این سرگذشت
روز میلاد امــــــــام هشــــــتم است
هشت هشت جمعه هشتاد و هشت

 ای ملایک کبوتر حرمت
چشم آدم به گندم کرمت

نه خراسان فقط،که ملک خداست
عالمی زیر سایۀ علمت

تو مسیحای آل فاطمه‌ای
که مسیحا دمد ز فیض دمت

حرم قدس کبریا گردید
به خراسان رسید تا قدمت

قاتلت را نمی‌کنی نومید
به جوادت اگر دهد قسمت

همۀ زندگانی‌ام این است
که دهم جان به‌ گوشۀ حرمت

هم ملک زائر تو، هم انسان
هم عرب سائلند، هم عجمت

هر که یک بار بر تو آرد رو
تو سه نوبت کنی زیارت او

مژده ای اهل وِلا نور خدا گشته پدید
هشتمینِ حجتِ حق آن شهِ فرزانه رسید

هم نبی صورت و حیدر صفت است این مهِ ناب
هر که دیدش دل از این خانه و کاشانه برید

بهرِ مولایِ جهان بابِ حوائج زِ وفا
پسری همچو رضا داده خداوندِ حمید

شبِ میلادِ رضا باده ز میخانه رسد
باید امشب همه دم باده ز پیمانه چشید

خنده بر لب بزند موسیِ جعفر همه دم
تا که با یک نظرش آن مهِ دُردانه بِــدید

مهِ ذیقعده شد و ماهِ خدا گشته عیان
همه تبریک بگویید که عید آمده عید

هر که باشد به دلش مهر رضا شاهِ کرم
شک نکن روز جزا می شود همواره سعید

میشود بیتِ خدا تا به ابد از ســرِ عشق
دلِ هر کس که به یادش دمی الساعه تپید

من کجا مدحِ شما ای شهِ فرزانه کجا
مدحتان کرده خداوند ، به قرآنِ مجید

آرزویم همه این است که در روز جزا
بشوم مثلِ غلامان شما نامه سپید

راستی بهرِ (بداغی) چه خوش است ای صنما
که شود در رهتان نوکرِدلداده شهید
سیروس بداغی

مولودی امام رضا

شعر ولادت امام رضا (ع)

دل با صفا شد،شب جشن رضا شد
حاجت قلب کلّ عاشقا روا شد
ارض و سماوات،پر از نور خدا شد
حاجت قلب کلّ عاشقا روا شد
بوسیده بابا صورت تمام بود و هست خود،جانم جانم
حضرت نجمه دسته گل گرفته روی دست خود،جانم جانم
مولا مولا علی بن موسی…

مظهر سبحان،بهار عشق و ایمان
ای پسر حیدر و زهرا یا رضا جان
حاجتمان است،فدای تو کنیم جان
ای پسر حیدر و زهرا یا رضا جان
از قدمَت جان و دل ما همه با صفا شده،مولا مولا
پر از شمیمِ رحمت و رایحه ی خدا شده،مولا مولا
مولا مولا علی بن موسی…

همیشه هر جا،خوبه با شما باشیم
آرزو داریم عرفه کربلا باشیم
مثل شهیدا،به راه خدا باشیم
آرزو داریم عرفه کربلا باشیم
دعا کن آقا که ما هم فداییِ مکتب بشیم،ان شاءالله
همسُفره ی مدافعان حرم زینب بشیم،ان شاءالله
مولا مولا علی بن موسی..

شعر دوبیتی امام رضا

شعر در مورد ولادت امام رضا (ع)

ذیقعده شد ویازدهم ،ماه آمد
گویی که دوباره یوسف از چاه آمد

حق داد امام هفتمین را قمری
بر دست گرفت نجمه زیبا پسری

از سوی پدر پسر علی نام گرفت
شکرانه حق بگفت وآرام گرفت

بر شیعه امام هشتمین آمده است
بر آل علی عالم دین آمده است

از سوی خدا لقب “رضا” گشت بر او
زیرا که رضای حق، نما گشت در او

من شیعه ی اویم ورضا مولایم
من بنده اویم ورضا  آقایم

تنگ است دلم برای طوف حرمش
لب تشنه ی قطره ای زلطف وکرمش

ای کاش شود کنار مرقد بروم
در روز تولدش به مشهد بروم

بر خیل عظیم زائرش یار شوم
از بهر شفا زار وبیمار شوم

دستی بزنم به پنجره فولادش
تبریک بگویم به همه میلادش

ای شاه خراسان مددی یاری کن
از بهر اجابت دعا کاری کن

اسماعیل تقوایی

تجلّی خورشید ِ ولا مبارک باشد
ولادت حضرت ِ رضا مبارک باشد

نام سبحان،مدح سلطان،گشته ذکر عاشقانی که به عشقش مبتلایند
پیروان و بی قراران شاد و خوشحال از قدوم ِ یوسف زهرا رضایند
حضرت ِ نجمه گوهر آورده
بر بهشت جان کوثر آورده
یا رضا جانم…

سید و سَروَر آمد،جان پیمبر آمد
دسته گل ِ زیبای موسی بن جعفر آمد
حجت الله یبن زهرا تا قیامت دل به لطف و جود بی حدّ تو بستیم
ای ولیّ نعمت ما در طواف مرقد نورانی ات بودیم و هستیم
مضجع ِ پاکت،قبله ی دلها
نام زیبایت،حلّ مشکلها
یا رضا جانم…

عبد ِ فقیریم آقا،به تو اسیریم آقا
برات کربلا رو،ازت میگیریم آقا
از کرامت کن عنایت تا قیامت بر ولایت مبتلا باشیم رضا جان
در رَه ِ دین با محبّین اربعین امضا نما تا کربلا باشیم رضا جان
کن دعا حقّ ِ خیل ِ خوبانت
همسفر گردیم با شهیدانت
یا رضا جانم…

مولودی میلاد امام رضا(ع)

 زمین را کرد باران، آب و جارو
که باید بهرِ مهمان آب و جارو

گلی آمد که هر صاحبدلی کرد
رهش با اشک و مژگان آب و جارو

چه خورشیدی که گرد بارگاهش
کند از جان، خراسان آب و جارو

رضا مهر خراسان، آنکه خاکش
مگر با دیده نتْوان آب و جارو

به کس خدّام خاص او نبخشند
در این درگاه، آسان آب و جارو

سحرگاهان به شوقش صحن نُو را
کند خورشید رخشان آب و جارو

سکندر خادم آیینۀ اوست
کند این پرده خاقان آب و جارو

مگر بیت الحرام اینجاست، کآنرا
فرشته کرده از جان آب و جارو

برای طائفان و عاکفانش
خدا داده است فرمان آب و جارو

اگر چون آهو آیم در حریمش
کنم با چشم گریان آب و جارو

کنم مژگان به مژگان، اشک بر اشک
ضریحش را هزاران آب و جارو

کبوترخانه‌اش پر آب و دانه
کنم، هم صحن و ایوان آب و جارو

به تعمیدِ قدمگاهش نمایم
نشابور و خراسان آب و جارو

شبی که اشک ریزم بر ضریحش
شبِ بختِ من است آن آب و جارو

خوشا فرّاش این درگه که سازد
سرای پاک یزدان آب و جارو

از او سجادۀ تقوی و دین پاک
از او محراب ایمان آب و جارو

اگر روشن شود از او دل من
کنم این بیت‌الاحزان آب و جارو

 اشعار تولد امام رضا

پر ازتجلی نور است/تمام عرش معلا
نموده جلوه به عالم/امام هشتم دلها

پر ازشعف،شده از یُمن قدم با صفایش کلّ دلها
فدای آن،قدر و جاه و رُتبه و آن طلعت وحُسن دل آرا
گل پسرِ،حضرت موسی بن جعفر دیده بگشوده به دنیا
آیه ی رأفت/برای ما آمد
ضامن آهو/امام رضا آمد
لطف بی پایان/یا حضرت سلطان…

برای اهل دو عالم/نمای حُسن خدا شد
به اذن خالق یکتا/ولیّ نعمتِ ما شد
مبارک است،جشن میلاد امام عاشقان فرزند زهرا
حضرت عشق،جان ختم الانبیا،پور علی دلبند زهرا
کشیده پر،از جنان سوی مدینه طائر لبخند زهرا
نوگلی خشبو/رُکن الهدی آمد
ضامن ِآهو/امام رضا آمد
لطف بی پایان/یا حضرت سلطان…

مظهر یا حق و یا حَی/معنی یا حَی و یا هو
منم فقیر عطایت/به درگهت زده ام رو
ز رأفتت،راهیان ِ کوی عشقت را دعایی کن رضا جان
زندگی و راه و رسم ِ عاشقانت را خدایی کن رضا جان
این عرفه،از کرامت جمع ما راکربلایی کن رضا جان
آرزو دارم/گل وفا بویم
نزد شش گوشه/رضا رضاگویم
لطف بی پایان/یا حضرت سلطان…

شعر امام رضا

۱/۵ - (۲ امتیاز)

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا