چگونه در زندگی زناشویی حریم خصوصیمان را حفظ کنیم ؟
حریم شخصی در زندگی زناشویی چه جایگاهی دارد؟ آیا با ازدواج حریم خصوصی افراد از بین میرود ؟ چگونه در زندگی زناشویی به حریم خصوصی هم احترام بگذاریم ؟ این ها سوالاتی که اکثر افراد متاهل آن ها را مطرح میکنند. در اینجا به توصیف حریم خصوصی در زندگی زناشویی و چگونگی حفظ و احترام به حریم همدیگر همراه شما هستیم.
حفظ حریم خصوصی در زندگی زناشویی
یکی از چالشهای مهم شما همواره این خواهد بود که؛ «آیا فقط به این دلیل که ازدواج کردهام حق داشتن حریم خصوصی را ندارم؟ آیا این انتظار زیادی است؟آیا همسرم باید همه چیز را بداند؟ حتی چیزهایی که من همیشه آنها را «شخصی و خصوصی» نگهداشتهام؟ آیا معیاری برای صداقت و بی صداقتی وجود دارد؟» زوجهای زیادی مرز بین حریم خصوصی و پنهانکاری را نمیدانند. زیرا به آنها آموزش داده نشده رابطه به چه چیزهایی احتیاج دارد و چهچیزهایی را باید حفظ کنند و گفتنیهای یک رابطه چیست؟ علاوه براین تشخیص اینکه شما یا شریک زندگیتان چهچیزی را از هم پنهان میکنید و چهچیزی را متعلق به حریم خودتان میدانید ممکن است کمی گیج کننده باشد.
اولین نکتهای که باید بدانید تفاوت میان حریم خصوصی و پنهانکاری است، در گام بعدی باید این دو مفهوم را به خوبی درک کنید و تفاوتهایش را بشناسید.
آیا هرگز وسوسه شدهاید تلفنهای همسرتان را کنترل کنید، ایمیلهایش را بخوانید و در فایلهای شخصی کامپیوترش به دنبال چیزی بگردید که از آن بیخبر ماندهاید؟ این رفتار ترسناک است؛ زیرا سوظن و نگرانی شما را نسبت به همسرتان نشان میدهد و بیانگر درک نادرست شما از حریم خصوصی همسرتان است.
چه فرقی بین پنهان کاری و حریم خصوصی وجود دارد؟
پنهانکاری یعنی قایم کردن برخی از واقعیتها و چیزی فراتر از حریم شخصی است.فرد پنهانکار تمایل دارد حقایق را از دسترس دور نگهدارد.در حالیکه فرد پنهانکار کسی را وارد حریم خصوصیاش نمیکند اما حریم خصوصی به معنای پنهانکردن نیست.
پنهانکاری دور نگهداشتن دیگران از حقیقتی بخاطر ترس و نگرانی است. فرد پنهانکار از تاثیر بیان و نشان دادن حقیقت بر دیگران نگران است؛ او میترسد اگر حقیقتی را بگوید آسیبی جسمی یا روحی به دیگران یا به خودش وارد شود و رابطه را با بیان واقعیت خراب کند.پنهانکاری با احساس شرمندگی همراه است اما حریم خصوصی اینگونه نیست. ممکن است چیزی را همیشه و بههردلیلی بخشی از حریم خودتان بدانید و شرمنده نباشید اما چیزی را پنهان میکنید که از فاش شدن آن میترسید، نگران قضاوت دیگران هستید و آن را باعث شرمساریتان میدانید. وقتی چیزی را پنهان میکنید که فکر میکنید برملاشدن آن هزینه زیادی برایتان خواهد داشت.حریم خصوصی خودخواسته است اما شما «مجبور» میشوید چیزهایی را پنهان کنید.
همه رازها مثل هم نیستند
توضیح این نکته آسان نیست. زیرا شما ممکن است ارزش اخلاقی برخی از پنهانکاریها را دستکم بگیرید. با این حال پنهان کردن بعضی چیزها چندان مهم نیست و ارزش اخلاقی زیادی ندارد مثلا اینکه فکر کنید «از اینکه اینجور پیراهنها رو میپوشه خوشم نمیاد،کاش میشد تیپشو عوض کنه» یا «خدای من باز ولخرجی رو شروع کرد» فکرهای پنهانی خیلی مهمی نیستند. هیچ کس همه احساسات درونیاش را مطرح نمیکند. همیشه چیزهایی هستند که بیان نمیشوند. خوشبختانه میان عملکرد زبان و فکر یک اصلاحگر وجود دارد و مانع از آن میشود که هرچه بخواهید را بگویید. اما بعضی رازهای کوچک میتوانند خطرناک باشند و البته ممکن است رازی که شما خیلی بزرگ تصور میکنید در رابطه شما تاثیر مخربی نداشته باشد.
رازهای کوچکی که اعتماد را ویران میکنند
ترس از واکنش همسرتان ممکن است باعث پنهان کاری شما بشود. به همین دلیل ممکن است به همسرتان نگویید چقدر خرج کردهاید و یا وقتی با دوستانتان خوش میگذراندید به همسرتان بگویید سرکار بودهاید. فاصله از همین جا ایجاد میشود. هر پنهانکاری کوچک شما را به سوی پنهان کاریهای بزرگتری میکشاند. چیزی که از بین میرود اعتماد متقابل شما و همسرتان است. از کجا معلوم که او هم به شما راست بگوید همانطور که شما هم بیشتر مواقع راستش را نمیگویید؟
رازهایی که ارتباط شما و همسرتان را زیر سوال میبرد
این رازها شامل اعمال و رفتار، باورها و بخشی از وجود خودتان است که آنها را بخاطر ترس مطرح نمیکنید. شما نگران تاثیر بیان حقیقت بخاطر خودتان، یا واکنش همسرتان و یا تاثیرات جانبی آن روی رابطه هستید.
خیانت، مصرف مواد مخدر یا الکل، عادتهای جنسی خاص، علاقههای جنسی متفاوت چیزهایی هستند که اگر فاش شوند حتما تاثیری منفی روی رابطهتان خواهند داشت.
همسرتان را دوست دارید اما گرفتار یکی از این مسائل هستید و اگر راستش را بگویید همه چیز را از دست میدهید پس تا آنجا که میتوانید مخفی کاری میکنید.
شخصیتی که خودش نیست
وقتی همیشه چیزهایی را پنهان میکنید از خودتان شخصیتی دروغین میسازید و آنچه واقعا هستید را پنهان میکنید. شما و رازهایتان کسی که نیستید و حقیقتی که پنهان میکنید.زمانی که حقایق آشکار شوند و رازها فاش شوند بدون شک ارتباط شما با همسرتان دچار مشکلات جدی خواهد شد. همسرتان احساس میکند به او خیانت شده، دچار احساس ناامنی میشود، خود را قربانی دروغهای شما میداند. بسیار سخت و حتی غیرممکن خواهد بود چیزهایی که در این دگرگونی از دست میروند را بازیابی کرد.
حریم خصوصی را دوباره معنا کنید
حریم خصوصی چیزی است که شما را از دیگران جدا میکند. مسائل خصوصی رفتارها، باورها و دیدگاههای خاص شما و حریم جسمی و جنسی شما است. رویاها، فانتزیها و خیالات شما، احساسات شما آنگونه که دنیا را درک میکنید و باورهای معنوی تان حریم شخصی هستند.بعضیها فکر میکنند باید همه چیز را درباره زندگی شریک زندگیشان بدانند.آنها میخواهندهر لحظه بدانند همسرشان چه میکند؟ با چه کسی است؟ و حتی چه میخورد. بیش از حد دانستن باعث گله و شکایت خواهد شد و گلهمندی سرطان رابطه است.
شما کتابی گشوده نیستید
حریم خصوصی، فضای شخصی است،فرصت و امکانی است که شما را از دیگران و همسرتان جدا میکند و به شما امنیت روانی میدهد. کسی نباید به بهانه همراهی و همبستری با شما حریمها را از بین ببرد. اگر کسی محدودیتهای روحی، روانی و جسمی شما را رعایت نکند او متجاوز است و شما مورد آزار و خشونت قرار گرفتهاید.
اگر چیزی برای پنهان کردن وجود ندارد؛ دلیلی برای نگرانی وجود ندارد
حریم خصوصی نیازی انسانی است.فقط کسی که خودش صادق نیست حریم خصوصی دیگری را نقض میکند.شما ممکن است پنهان کاری نکنید و یا تمایلی به آن نداشته باشید اما همه چیز را نگویید فقط به این دلیل که شریک زندگیتان بی دلیل نگرانی ایجاد میکند. اگر همه چیز را بگویید او با شما مثل یک بچه رفتار خواهد کرد، تحقیرتان میکند ودعوا و درگیری بیاساسی پیش خواهد آمد.
شما به همسرتان نمیگویید پولی را گم کردهاید چون او قشقرق بهپا خواهد کرد و اشتباه انسانی شما را مثل پتکی بر سرتان خواهد کوبید. شما نمیخواهید پنهان کاری کنید اما همه چیز را نمیگویید چون دلایلی برای نگرانی وجود دارد. پنهان کاری شما اشتباه نیست اما یک اشتباه بزرگ در ارتباط شما وجود دارد و در هر صورت باید برای آن فکری بکنید.
حریم خصوصی فرصتی برای استقلال و ابزار هویت است
حریم خصوصی ابزاری برای حفظ هویت شماست نه ابزاری برای پنهان کاری. برای سلامت روانی خودتان باید به کمک «خودتان» و بدون فشارهای بیرونی هویتتان را حفظ کنید. حریم خصوصی ایستادن میان خود و فشارها و نیروهای بیرونی است.
شما نیاز به گفتگو دارید نه پیشفرضهای شخصی
شما و همسرتان دیدگاه مشترک و مسلمی درباره حریم خصوصی و محدودیتها ندارید. اگر درباره این مساله حرف نزنید حتما دچار مشکلات دیگری خواهید شد.
بحث درباره این مساله ضروری است.شاید شما و همسرتان هردو به این نتیجه برسید نیازی به حریم خصوصی ندارید. اگر به این توافق رسیدید و توانستید بدون هیچ مسالهای رابطه را پیش ببرید که لابد برای ارتباط شما خوب است.
اما اگر هربار مساله تازهای پیش میآید، یکی از شما به دیگری سوظن دارد، بیاعتماد است و یا حتی از روی علاقه بیاندازه دیگری را زیر نظر میگیرد، کنترل میکند و چیزهایی را پنهان میکند؛ مجبور هستید بیشتر درباره این مساله حرف بزنید و مرزها را مشخص کنید.
حریم خصوصی زن ومرد
همه ما در طول زندگی به لحظاتی نیاز داریم که تنها و در خلوت خودمان باشیم و دوست نداریم هیچ کس حریم خصوصی مان را به هم بزند…
بسیاری از افراد بر این باورند احترام به این حریم خصوصی مختص دوران تجرد و قبل از ازدواج است و زندگی مشترک یعنی باید همه چیز را با همسرمان به شراکت بگذاریم ولی بسیاری از مشکلات زناشویی ناشی از احترام نگذاشتن به این حریم خصوصی و خدشه دار کردن آن است.
همه ما برای کامل تر شدن ازدواج می کنیم نه برای عوض شدن یا تبدیل شدن به موجودی که همسرمان می خواهد. هر انسانی مستقل از دیگران است، یعنی هر یک از ما به تنهایی برای خود قلمرویی داریم که مخصوص خود ماست؛ مثل افکاری که در ذهنمان می پرورانیم، اهداف شخصی مان و حتی مجموعه رفتارهایی که از ما سر می زند و تمام چیزهایی که ما را به خودمان می شناساند.
شاید این سوال برایتان مطرح شود که داشتن حریم خصوصی در زندگی مشترک به چه معناست؟ در پاسخ به این سوال باید گفت وقتی ۲ نفر با هم ازدواج می کنند، نسبت به همسرشان احساس مالکیت دارند و گاهی به خودشان حق می دهند که در مورد هر چیز مربوط به او تصمیم بگیرند. وقتی انسانی که ذاتا آزاد و مستقل است حق تصمیم گیری برای خود و به اصطلاح حریم خصوصی نداشته باشد برای از دست دادن حریم خصوصی خود احساس بدی پیدا می کند که به پرخاشگری و عصبی بودن می انجامد،
یا به شخصیتی وابسته تبدیل می شود که بدون همسرش نمی تواند هیچ کاری انجام دهد و از خود هیچ اراده ای نخواهد داشت. به همین دلیل همه مشاوران خانواده معتقدند همسران باید به حریم خصوصی هم احترام بگذارند. البته این به آن معنا نیست که زن و شوهر از فکر و احساس هم بی خبر باشند و برایشان مهم نباشد که درون همسرشان چه می گذرد، بلکه به آن معناست که به احساسات و افکار هم احترام بگذارند و همدیگر را از حقوق طبیعی شان محروم نکنند.
همسرتان لحظه هایی می خواهد تنها باشد و در خلوت خودش باشد، به فعالیت های مورد علاقه اش که ممکن است شما اصلا به آنها علاقه نداشته باشید بپردازد یا هر چند وقت یک بار با دوستان نزدیکش به اصطلاح مجردی و… بیرون برود. اینها همه جزو حریم خصوصی هر فرد و قابل احترام است.
- چرا باید حریم خصوصی داشته باشیم؟
داشتن حریم خصوصی به افراد انگیزه پیشرفت در زندگی و مقابله با مشکلات می دهد. فردی که به حریم خصوصی اش احترام گذاشته می شود، عزت نفس و اعتماد به نفس کافی برای زندگی دارد. هر شخصی در حریم خصوصی اش به خودش اهمیت می دهد و به خودش می اندیشد.
این فرصتی است برای اینکه با خود روبرو شود و رفتار و اعمال خود را مورد قضاوت قرار دهد و آن را اصلاح کند چرا که انسان در خلوت خود بدون ریا و تظاهر و بدون اثر گرفتن از هیچ چیز و هیچ کس به تفکر می پردازد و نتایج بهتر و دقیق تری خواهد گرفت. کسی که حریم خصوصی اش را محترم بشمارد، به حریم خصوصی دیگران نیز احترام خواهد گذاشت و همین در ایجاد ارتباطش با دیگران و به خصوص همسرش تاثیر مثبت دارد.
نکته بسیار مهم دیگر این است که داشتن حریم خصوصی و خلوت، حس یکنواخت شدن زندگی مشترک را در زوج ها از بین می برد و عشق همسران را به هم بیشتر می کند. برخی از روان شناسان معتقدند زن و شوهر باید سالی یک بار و به مدت یک هفته جدا از یکدیگر باشند. مثلا به خانه پدری خود بروند و حس دوست داشتن و دلتنگی برای یکدیگر را محک بزنند.
- چگونه بعد از ازدواج به حریم خصوصی خود احترام بگذاریم؟
توجه به علایق خود و در نظر گرفتن عقاید و افکار شخصی مان به معنی احترام به حریم خصوصی مان است اما این اهمیت دادن باید بدون افراط و تفریط باشد تا تاثیر مثبتی در زندگی ایجاد کند. احترام به حریم خصوصی در زندگی مشترک، به معنی اهمیت دادن به جسم و روحمان است؛ بدون اینکه بخواهیم از زیر بار مسوولیت هایمان در زندگی شانه خالی کنیم.
در واقع حریم خصوصی یعنی زمانی در روز مختص شماست که به کارها و علایق شخصی تان در چارچوب خانواده برسید. حریم خصوصی یعنی بتوانید زمانی را با خود خلوت کنید و کسی مزاحم شما نباشد. اگر بتوانید بدون پیش داوری به این راهکارها عمل کنید و حریم خصوصی خود و همسرتان را در نظر بگیرید، زندگی مشترکتان زیباتر و محکم تر خواهد شد و احساس خوشبختی بیشتری خواهید کرد.
- هیچ صد درصدی وجود ندارد!
فراموش نکنید که همسران مالک هم نیستند بلکه شریک زندگی یکدیگرند و وظیفه دارند که هر کاری را با مشورت هم انجام دهند و این تصور که باید صد درصد به حرف هم گوش بدهند و برده هم باشند، غلط است. اگر بخواهید با فردی زندگی کنید که مجبور باشید همیشه همان طور که او می خواهد رفتار کنید و خودتان را فراموش کنید، زندگی برایتان کسالت بار خواهد شد و بعد از مدتی خسته می شوید و احساس می کنید خوشبخت نیستید.
همه ما با مجموعه ای از خصوصیات مثبت و منفی وارد زندگی مشترک می شویم و خودمان بعد از مدتی می توانیم راجع به رفتارمان قضاوت کنیم و ببینیم که نقاط قوت و ضعفمان کجاست. همسران باید برای کامل شدن به هم کمک کنند و بهتر شدن و تکامل هیچ فردی را خسته و دلزده نخواهد کرد. چیزی که همسران را از زندگی با هم خسته می کند، این است که خود را فراموش و فقط از دید همسرشان به خود نگاه می کنند و خودشان نیز برای حریم خصوصی خود احترام قائل نیستند.
- داشتن حریم خصوصی تعهد را نابود می کند؟
بسیاری فکر می کنند داشتن حریم خصوصی در زندگی مشترک با تعهدی که زن و شوهر به هم دارند، منافات دارد اما باید گفت حریم خصوصی به معنی خودخواهی و اهمیت ندادن به همسر و خانواده نیست بلکه همان طور که به همسر و کانون خانواده احترام می گذاریم، باید به خود نیز احترام بگذاریم و از همسرمان هم انتظار داشته باشیم به حریم خصوصی ما احترام بگذارد.
در اینکه همه زوج ها باید رضایت همسران خود را جلب کنند شکی نیست اما به جای اینکه از همسر خود بی چون و چرا اطاعت کنیم، باید در مورد همه چیز با او مشورت و با هم به گفت وگو کنیم تا بتوانیم بهترین گزینه ها و راه ها را با کمک و راهنمایی هم پیدا کنیم. ما باید براساس عقاید و افکارمان رفتار کنیم نه اینکه آنها را فراموش کنیم و به عقاید و افکار همسرمان وابسته شویم.
درست است که گاهی باید در زندگی گذشت کنیم و طبق عقیده همسرمان رفتار کنیم اما همیشه نباید اینگونه باشد. افرادی که حریم خصوصی خود را از بین برده اند، وابسته و بی انگیزه به زندگی هستند زیرا از علایق و افکار و رویاهایشان و در واقع از خودشان چیزی باقی نمانده است که بخواهند با آن زندگی کنند.
- واقع نگر باشید؛ تغییر بزرگی در راه نیست
بدون شک زندگی مشترک در رفتار افراد تغییراتی به وجود می آورد اما شخصیت اصلی افراد در زندگی مشترک فرقی نخواهد کرد. مثلا شخصی که برون گراست، نمی تواند بعد از ازدواج درون گرا شود و یا فردی که اجتماعی و عاشق رفت و آمد است بعد از ازدواج منزوی نخواهد شد. پس نکته مهم این است که قبل از ازدواج به شخصیت و رفتارهای همسر آینده مان دقت کنیم و اگر او را انتخاب کردیم، خیلی به امید تغییر او نباشیم.
باید همسرمان را همان طور که هست بخواهیم و در راستای تکامل هم، قدم برداریم. اگر همسران همدیگر را باور کنند و شخصیت یکدیگر را بشناسند و بپذیرند، بسیاری از مشکلاتشان حل خواهد شد. چه بسیارند زوج هایی که بعد از چند سال زندگی هنوز سر مسایلی که در ابتدای زندگی با هم بحث می کردند، مشکل دارند، در صورتی که یک مساله را در زندگی یا باید حل کرد یا هضم. درصد بالایی از مشکلات به این دلیل رخ می دهد که ما می خواهیم شخصیت همسرمان را آن طور که دوست داریم تغییر دهیم، در صورتی که باید او را آن طور که هست، دوست بداریم.
- … و اما توصیه آخر
یادتان باشد حریم خصوصی باید در چارچوب زندگی زناشویی بگنجد و مانع رسیدگی به وظایفتان در زندگی نشود. بدانید که گاهی برای اینکه بتوانید به زندگی مشترک خود ادامه دهید و همسرتان را راضی نگه دارید، مجبور می شوید حریم خصوصی خود را کمی تغییر دهید و با شرایط زندگی مشترکتان تطبیق دهید. البته با کمی خلاقیت، تغییر و مدیریت می توانید به هر دوی اینها برسید.
حریم خصوصی خانواده
چگونه در زندگی زناشویی حریم خصوصیمان را حفظ کنیم ؟
منبع: سلامت نیوز – بروشور آموزشی همایش چگونه ازدواجمان را پایدار کنیم؟ – بیتوته