واکسیناسیون نوزادان
واکسیناسیون ایمن سازی ، مقاومت و مراقبت را در برابر بیماریهای مسری ایجاد می نماید و در طول دوران کودکی برنامه ریزی می گردد یک روش بوجود آوردن ایمنی مصنوعی و تقویت مقاومت کودک در برابر بیماریهای مسری است که معمولا شامل یک سری تزریقات می باشد.
بسیاری ازایمن سازی ها از واکسنی که شامل تعداد کمی از ارگانیسم های ایجاد کننده بیماری بصورت ضعیف شده ویا غیر فعال می باشد، استفاده می نمایند . وقتی که واکسن وارد بدن شد ِ، سیستم دفاعی بدن را تحریک می نماید تا پادتن هایی (آنتی بادی) را در برابر بیماری تولید نماید تا شما بتوانید هنگامی که در معرض این ارگانیسم ها در آینده قرار گرفتید، از خود دفاع نمائید. بسیاری از واکسن ها به صورت تزریقی استفاده میشوند البته تعداد کمی مانند فلج اطفال به صورت خوراکی و از طریق دهان نیز استفاده می گردند . برای بسیاری از ایمن سازی ها ، چندین تزریق در طول یک دوره چند ماهه یا چند ساله به بدن انجام می شوند تا بتوانند دفاع و ایمنی کافی را فراهم آورند .
بسیاری از ایمن سازی ها در طول کودکی و نوزادی بر اساس زمانبندی ایمن سازی انجام می شوند . علاوه بر این، افرادی که در معرض خطر بخصوصی قرار دارند، مثلا به دلیل طبیعت کاری یا مسافرت ممکن است بعضی ایمن سازی های اضافی را نیز در دوران بزرگسالی انجام دهند . تمام ایمن سازی ها و آنهایی که در دوران کودکی انجام شده اند را یادداشت و ضبط نمائید تادر صورت نیاز پزشک بتواند وضعیت ایمن شما را بداند .
ایمن سازی برای نوزادان در طول سال اول زندگی شان هنگامی که خطر بیماری های مسری (عفونی) بسیار جدی می باشد، ارائه می گردد . نوزاد یک سری آنتی بادی های طبیعی که از طریق جفت در طول حاملگی به بدن او وارد می شود را داراست اما این ایمنی بعد از حدود ۶ ماهگی از بین می رود. نوزادان زود رس باید به طور مرتب بعد از تولد واکسینه شوند، چون اگر به عفونت مبتلا گردند در معرض خطر بیماری جدی قرار می گیرند
از بدو تولد ب ث ژ – فلج اطفال – هپاتیت ب
۱/۵ ماهگی مقدار واکسن ب ث ژ نصف دوز بالغین
۲ ماهگی سه گانه – فلج اطفال – هپاتیت ب
۴ماهگی سه گانه و فلج اطفال
۶ماهگی سه گانه – فلج اطفال – هپاتیت ب
۱۲ ماهگی سرخک و سرخجه و اوریون و MMR
۱۸ ماهگی سه گانه و فلج اطفال
۴-۶سالگی سه گانه –فلج اطفال -سرخک و سرخجه و اوریون
۱۴-۱۶سالگی دوگانه ویژه بزرگسالان
سرخک
این بیماری شدیداً مسری است و تمام کودکانی که واکسن نزده باشند به آن مبتلا خواهند شد. علایم این بیماری شامل بثورات پوستی، تب و سرفه است. سرخک عوارض گوناگونی دارد و مهمترین آنها سینه پهلو، کوری و کری است. میزان مرگ و میر ناشی از این بیماری، بهخصوص در کودکانی که مبتلا به سوءتغذیه هستند، بسیار زیاد است.
هپاتیت (ب)
نوعی بیماری است که کبد فرد مبتلا را گرفتار میکند و علایم آن تهوع، استفراغ و بیاشتهایی شدید است. نارسایی کبد، مشکلات بسیاری برای فرد مبتلا ایجاد میکند و در نهایت منجر به مرگ وی میشود. واکسیناسیون علیه این بیماری از ابتلا به آن پیشگیری میکند.
فلج اطفال
این بیماری سالانه باعث فلج شدن بسیاری از کودکان میشود. سرایت بیماری از راه دهان و بهوسیله آب، غذا و اشیای آلوده صورت میگیرد. شروع بیماری مانند سرماخوردگی است که به دنبال آن فلج اندامها ظاهر میشود. در نتیجه واکسیناسیون علیه این بیماری و اقدامات بهداشتی، این بیماری در کشور ما خوشبختانه در حال ریشهکن شدن است.
دیفتری
میکروب این بیماری در حلق بیمار رشد میکند و با ایجاد غشای کاذب و ضایعات موضعی در حلق و با ترشح سم، که به وسیله خون در تمام بدن منتشر میشود، سبب مسمومیت و خفگی میشود. این بیماری در گذشته، شیوع بیشتری داشته است. خوشبختانه امروزه از شدت آن کاسته شده است. اما به دلیل کشندگی فوقالعادهاش واکسیناسیون علیه آن انجام میشود.
واکسیناسیون زمانی به خوبی اثر میکند که به موقع و به طور کامل انجام شود. بعضی از واکسنها زمانی مؤثر واقع میشوند که چند بار تلقیح شوند. بنابراین، باید جدول واکسیناسیون به طور کامل رعایت گردد. یکی از مهمترین دلایل مراجعه نکردن والدین برای واکسیناسیون فرزندان خود، آن است که کودک، در روزی که نوبت واکسیناسیون اوست، به تب، سرفه، سرماخوردگی یا اسهال مبتلا شده است. در این بیماری خفیف و همچنین در مواقع سوء تغذیه، اقدام به واکسیناسیون هیچ خطری ندارد و باید واکسن سر وقت به کودک تلقیح شود. پدران و مادران باید بدانند که بعضی از واکسنها عوارض مختصری دارند. مثلاً در محل تزریق واکسن (ب.ث.ژ) زخم کوچکی ایجاد میشود و کبره میبندد. این زخم نباید دستکاری شود زیرا پس از مدتی خود به خود خوب میشود.
گرد آوری مطالب : iranbanou.com