بی اختیاری در بارداری | علل و راه های درمانی موثر

بارداری هفته به هفته ، نکاتی درباره علل تکرر ادرار در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید.

درمان تکرر ادرار در دوران بارداری ، بی اختیاری در بارداری

بی اختیاری ادرار در بارداری چه عللی دارد و برای مقابله با آن چه می توان کرد؟

تکرر ادرار یکی از اولین نشانه های بارداری است. نشت ادرار یا بی اختیاری ادرار همچنین در طول و بعد از بارداری علائم رایجی است. حدود ۵۴.۳ درصد از زنان باردار اثرات منفی بر کیفیت زندگی شان را گزارش می دهند. علائم می تواند با افزایش وزن کودک و چند هفته پس از تولد افزایش یابد.

انواع مختلفی از بی اختیاری ادرار در بارداری وجود دارد:

بی اختیاری استرس: ریزش ادرار به علت فشار فیزیکی بر روی مثانه

بی اختیاری فوری: ریزش ادرار به علت نیاز فوری به ادرار کردن، معمولا ناشی از انقباض مثانه

بی اختیاری مخلوط: ترکیبی از استرس و بی اختیاری فوری

بی اختیاری گذرا: ریزش موقت ادرار به علت داروی یا شرایط موقت، مانند عفونت ادراری یا یبوست

در مورد اینکه چرا ممکن است در طول بارداری یا بعد از بارداری بی اختیاری ادراری داشته باشید، بیشتر بدانید که چه چیزی برای شما و کودک مناسب است و چگونه می توانید برطرف کنید.

آیا این بی اختیاری نتیجه اش ادرار یا مایع آمنیوتیک است؟

چگونه می توانم بدانم در حال نشت ادرار یا مایع آمنیوتیک هستم؟

برای رفتن به بیمارستان برای آزمایش مایع، می توانید چگونگی نشت را بررسی کنید. اگر به طور متناوب و به صورت کوچکتر ظاهر شود احتمالا ادرار است. اغلب زمانیکه مایعات آمنیوتیک ( مایع کیسه آب) نشت می کند، در مقادیر بسیار بالاتری و به طور مداوم ادامه مییابد. وجود یک ماده سبزتیره، سفید مومیایی نیز نشان دهنده مایع آمنیوتیک است.

چه چیزی باعث بی اختیاری ادرار در بارداری می شود؟

مثانه درست بالای استخوان لگن قرار دارد و توسط کف لگن پشتیبانی می شود. آن در طول روز با ادرار پر می شود ودر حالی که اسفنکتر بدن را تا زمانی که از حمام استفاده نکند، بسته نگه می دارد. در دوران بارداری و زایمان، عضلات کف لگن شما آزمایش می شوند.

علل شایع بی اختیاری ادرار در بارداری :

فشار:

هنگام سرفه، عطسه کردن، ورزش یا خنده، ممکن است ادرار نشت پیدا کند. این حرکات فیزیکی باعث فشار بیشتری بر مثانه می شود که باعث بی اختیاری استرس می شود. نوزاد همچنین باعث فشار بیشتری بر مثانه می شود، زیرا آنها رشد می کنند.

هورمون ها:

تغییر هورمون ها می تواند بر روی پوشش مثانه و مجرای ادرار تاثیر بگذارد.

بیماری :

برخی از علل پزشکی برای بی اختیاری شامل دیابت، مالتیپل اسکلروز، داروهای اضطراب یا سکته مغزی هستند.

عفونت های دستگاه ادراری :

بین ۳۰ تا ۴۰ درصد از زنان که به طور کامل خود را درمان نمی کنند، در دوران بارداری علائم ایجاد می کنند. بی اختیاری علائم عفونت ادراری است.

ورزش کیگل:

ورزش کیگل کف لگن را تقویت می کند. آنها ورزش بی خطر و موثر قبل، در طول و بعد از بارداری هستند. برای انجام ورزش ، بر عضلاتی که ادرار را نگه می دارید تمرکز کنید . آنها را ده ثانیه قبل از استراحت فشار دهید. هدف از انجام این پنج تمرین در روز یادگیری نحوه استراحت کف لگن است ممکن است در طول و پس از زایمان کمک کند.

اجتناب از نوشابه های گازدار یا کافئین:

از خوردن نوشیدنی های گازدار، قهوه یا چای اجتناب کنید. این نوشیدنی ها ممکن است موجب شود که احساس نیاز به توالت بیشتر کنید. سعی کنید آب بیشتر یا نوشیدنی های بدون کافئین مصرف کنید.

ایجاد دفتر برنامه ریزی مثانه :

بله درست متوجه شدید ؛ به این روش که زمانی که متوجه شدید بیشترین نشتی را می بینید، می توانید سفرهای خود را برنامه ریزی کنید. این اولین قدم برای آموزش مجدد مثانه است. بازآموزی مثانه در مورد آموزش مجدد مثانه برای نگه داشتن ادرار بیشتر با افزایش زمان بین سفر است.

خوردن یک رژیم غذایی با فیبر بالا:

خوردن غذاهای حاوی فیبر بالا برای جلوگیری از یبوست، که فشار اضافی بر لگن ایجاد می کند.

اجتناب از نوشیدن در شب:

محدود کردن نوشیدنی ها در شب برای جلوگیری از توالت رفتن مکرر و نشت در شب کمک می کند.

حفظ وزن سالم و تناسب اندام در حد معقول:

وزن اضافی، به ویژه در اطراف شکم، فشار مثانه را افزایش می دهد. کاهش وزن بعد از زایمان نیز ممکن است بعد از بارداری به بی اختیاری کمک کند. در مورد تغییرات بزرگ با پزشکتان گفتگو کنید تا اطمینان حاصل کنید که برای شما و فرزندتان بهتر است. در حالی که دارو و جراحی نیز گزینه هایی برای بی اختیاری هستند، ممکن است بخواهید تا بعد از بارداری خود صبر کنید.

بایدها

نوشیدن مقدار زیادی آب، تا هشت لیوان روزانه
ادرار قبل و بعد از رابطه جنسی

بعد از ادرار کردن از جلو به عقب خود را بشویید
در وقت لازم پارچه های پنبه ای و لباس های پنبه ای بپوشید
هر روز لباس زیر را عوض کنید

اگر فکر می کنید عفونت ادراری دارید، با پزشک مشورت کنید.

نبایدها

رابطه جنسی در حالی که عفونت ادراری دارید
خوردن نوشیدنی هایی که باعث تخریب مثانه، مانند آب میوه، کافئین، الکل و قند می شوند

ادرار خود را برای مدت زمان طولانی نگه دارید
استفاده از صابون قوی، دوش، اسپری، یا پودر
لباس زیر را برای بیش از یک روز بپوشید

درمان عفونت ادراری شامل آنتی بیوتیک ها به مدت سه تا هفت روز است. این درمان برای نوزاد ایمن است. اگر عوارض جانبی مانند تب، لرز و یا گرفتگی های عضلانی، پس از مصرف دارو، با پزشک خود تماس بگیرید.

آیا تنها برخی از زنان در معرض خطر بی اختیاری ادرار بارداری هستند؟ زنان مبتلا به بی اختیاری ادرارخب بیش از حد فعال یا مثانه، احتمالا علائمی دارند که در حین بارداری ادامه می یابد یا بدتر می شود. سایر عوامل خطر عبارتند از:

سن بالا
اضافه وزن داشتن
داشتن زایمان واژن قبلی

داشتن عمل قبلی لگن
سیگار کشیدن، منجر به سرفه مزمن می شود

علل بی اختیاری ادرار پس از زایمان

زایمان بعد از بارداری به بی اختیاری ادرار کمک می کند. در طول زایمان واژن، عضلات و اعصاب ممکن است آسیب ببینند. یک کار طولانی و یا فشار طولانی مدت می تواند احتمال آسیب به اعصاب را نیز افزایش دهد.

کنگره آمریکا مامایی و متخصص زنان و زایمان تشخیص میدهد که زایمان سزارین در طول سال اول باعث بی اختیاری ادرار میشود. با این حال، مزایای دو تا پنج سال پس از زایمان از بین می روند.

بی اختیاری ادرار نی نی سایت

چگونه بی اختیاری ادرار بارداری تشخیص داده می شود؟

اگر در معرض بی اختیاری هستید به پزشک خود بگویید. در بعضی موارد ممکن است عفونت ادراری باشد و شما ممکن است نیاز به آنتی بیوتیک داشته باشید. اگر نزدیک به پایان بارداری هستید، ممکن است اشتباه ادرار را با نشت مایع آمنیوتیک اشتباه بگیرید. بهتر است با پزشک چک کنید تا علت دقیق را بدانید. اگر علائم زایمان و عفونت پاک شود، پزشک ممکن است سایر آزمایشات انجام دهد.

اسکن مثانه با استفاده از سونوگرافی می تواند کمک کند تا ببیند آیا مثانه تمامش را تخلیه می کند یا خیر. تست استرس مثانه اجازه می دهد تا دکتر را ببینید که آیا نشت زمانی که سرفه و یا خم شدن دارید صورت می گیرد یا نه. اگر پزشک به عفونت ادراری شما مشکوک شد، احتمالا باید آزمایش ادرار انجام دهید.

آیا بی اختیاری ادرار پس از تولد کودک از بین می رود؟

برخی علائم بی اختیاری زنان در چند روز یا چند هفته پس از تولد نوزادشان از بین می روند. در برخی نشت ادامه می یابد و یا ممکن است بدتر شود. با این حال، بی اختیاری ادرار را می توان با درمان های خط اول مانند ، آموزش مجدد مثانه، کاهش وزن و ورزش انجام می شود.

در مورد نگرانی های خود با پزشک صحبت کنید، به خصوص اگر تغییر سبک زندگی نداشته باشد و یا هنوز هم ۶ هفته یا بیشتر پس از زایمان از بی اختیاری ادرار برخوردار است. ممکن است بخواهید بعد از بارداری خود درمان های دیگری مانند داروها و جراحی را در نظر بگیرید.

بی اختیاری ادرار و بارداری

بی اختیاری ادرار و بارداری : بی اختیاری ادراری معمولا در افراد مسن، خانم های باردار و یا افرادی که دچار آسیب های نخاعی شده اند و یا در اثر نقص مادرزادی ایجاد می شود. در خانم های بارداری به دنبال افزایش حجم رحم، وقوع بی اختیاری ادراری طبیعی است. در صورتی که خانمی تحت درمان قرار بگیرد، انتظار داریم که در عرض ۶ هفته بهبود پیدا کند. بیشترین علت بی اختیاری ادراری در خانم های باردار، بی اختیاری نوع استرسی می  باشد.

بی اختیاری ادرار می تواند در اثر عدم کفایت عضلات مثانه و یا عضلات کف لگن  رخ دهد،  باید بدانیم که در  خانم های باردار این اختلال شایع می باشد.

در طی بارداری ، بساری از خانم ها حداقل برخی درجات بی اختیاری ادراری را تجربه می کنند. این بی اختیاری ممکن است خفیف باشد و در برخی از زنان باردار به صورت مکرر رخ ندهد ولی در سایرین می تواند شدید باشد. سن و اندکس حجم توده ی بدنی ( BMI)، عوامل خطر مهمی برای بی اختیاری ادراری هستند، که در این مطالعه به آن ها اشاره شده است.

بی اختیاری می تواند پس از بارداری هم ادامه دار باشد و ممکن است درست پس از تولد نوزاد، دیگر وجود نداشته باشد. برخی از زنان تا زمانی که به ۴۰ سال نرسیده اند، هیچ مشکلی را در  مثانه ی  خود ندارند.

در زمان بارداری و پس از بارداری خانم های حامله چه نوع بی اختیاری ادراری را تجربه می کنند؟

نوع بی اختیاری ادراری در طی بارداری معمولا از نوع بی اختیاری استرسی است. این نوع بی  اختیاری اداری به علت افزایش فشار در مثانه ایجاد می شود. در بی اختیاری ادراری نوع استرسی، اسفنگتر مثانه به خوبی کار نمی کند و نمی تواند به میزان کافی ادرار را در مثانه نگه دارد.

بی اختیاری ادراری در طی بارداری ممکن است به علت مثانه ی بیش فعال باشد. زنانی که مثانه ی بیش فعال دارند، لازم است که بیش از حد معمول ادرار کنند، چون مثانه های آن ها اسپاسم های غیر قابل کنترلی دارد. به علاوه، عضلات اطراف اورترا ( میزراه) – لوله ای که ادرار را از مثانه می برد – می تواند تحت تاثیر قرار بگیرد. این عضلات وسیله ای هستند که ادرار را از بدن خارج می کنند ولی اگر مثانه انقباضات قوی داشته باشد، ممکن است از کارکرد  طبیعی خارج شوند.

اسفنکتر مثانه یک دریچه ی عضلانی است که در زیر مثانه قرار دارد. این دریچه برای کنترل جریان ادرار عمل می کند. در بارداری،  وقتی که رحم باز  و پهن می شود، فشاری را بر روی مثانه وارد می کند. عضلات درون  اسفنکتر مثانه و عضلات کف لگن می توانند با این استرس اضافه و فشار بر روی مثانه پهن شوند. وقتی که فشار اضافی وجود داشته باشد، ادرار ممکن است به خارج از مثانه نشت پیدا کند –  برای مثال، وقتی که خانم باردار سرفه و یا عطسه می کند این اتفاق رخ می دهد.

پس از بارداری، مشکلات مربوط به بی اختیاری ادراری ادامه دارد، به این علت که تولد کودک باعث می  شود که عضلات کف لگن تضعیف شوند،  در واقع این عضلات باعث بیش فعالی مثانه می شوند. بارداری و تولد نوزاد هم ممکن است در ایجاد مشکلات  مربوط به کنترل مثانه  به علل زیر سهیم باشند:

آسیب به اعصابی که مثانه را تحت کنترل دارند.
این حقیقت که اورترا و مثانه در طی بارداری جابجا  می شوند.
اپیزیوتومی، که در واقع برشی در کف عضلات لگن است که در زمان وضع حمل ایجاد می شود تا به جنین اجازه ی خروج راحت را بدهد.

بی اختیاری ادراری در طی بارداری چگونه درمان می شود؟

روش های رفتاری از جمله زمان ادرار کردن و تمرین دادن مثانه می تواند در درمان بی اختیاری ادراری در زمان بارداری و پس از آن مفید باشد. این روش ها اغلب در ابتدا استفاده می شود و می توان از آن ها در خانه هم استفاده کرد. تغییر در رفتار هایی که این الگوهای رفتاری درمانی را شامل می شود، عوارض  جانبی جدی را با خود به همراه ندارد.

در روش تمرین برای زمان ادرار کردن از یک چارت استفاده می شود که زمان ادرار کردن  و زمان نشت ادراری در آن ثبت می شود. این امر کمک می کند که الگوهای نشت مشخص شود.

در روش تمرینات مثانه، فواصلی که به حمام می روید  را کوتاه می کنید. برای مثال،   برنامه ریزی شما می تواند این گونه باشد که هر ۱ ساعت به حمام بروید. شما از این الگو برای دوره ی زمانی پیروی می کنید. در ادامه شما برنامه را عوض می کنید و هر ۹۰ دقیقه به حمام می روید.  در نهایت شما آن را به هر ۲ ساعت تغییر می دهید و این روند را ادامه می دهید تا زمان فواصل آن به ۳ تا ۴ ساعت برسد.

روش دیگر این است که  شما رفتن به حمام را برای ۱۵ دقیقه برای  بار اولی که فوریت دفع دارید عقب می اندازید. این کار  را برای ۲ هفته انجام دهید و  سپس مقدار آن را به ۳۰ دقیقه افزایش می دهید.

در  موارد مشخصی،  خانم ها ممکن است از پساری استفاده کنند، این وسیله ای است که اورترا را می بندد و یا عضلات لگنی را تقویت می کند. به علاوه، داروهایی هم می  تواند در کنترل اسپاسم های عضلات در مثانه و یا در تقویت عضلات در اورترا مفید باشد. برخی دارو ها  می توانند به شل کردن مثانه ی بیش فعال کمک کنند.

ورزش ها و تمرینات کیگل چیست؟

این ورزش ها یک سری  روش های دیگر  هستند که می تواند برای کنترل بی اختیاری ادراری استفاده شود. این  ورزش ها به قوی شدن و سفت شدن عضلات در کف لگن کمک می کند. تقویت عضلات کف لگن می تواند عملکرد اورترا و اسفنکتر رکتال  را بهبود بدهد.

یک راه برای انجام این تمرینات این است که بر روی توالت بنشینید و شروع به ادرار کردن کنید. در ادامه در وسط ادرار ، ادرار خود را نگه دارید. عضلاتی که شما جلوی آن ها را گرفته اید، عضلات کیگل هستند. راه دیگر برای کمک به عضلات کیگل،  این است که انگشت خود را وارد واژن کنید و تلاش کنید تا  عضلات اطراف انگشت خود را سفت تر کنید.

 برای انجام ورزش های کیگل شما می بایست موارد زیر را در نظر داشته باشید:

عضلات شکم، ران و باسن خود را شل کنید.
عضلات کف لگن را سفت کنید.

عضلات را تا ۱۰ بشمارید و نگه دارید.
عضلات کف لگن را  با شمردن تا ۱۰ شل کنید.

۱۰ بار این روش ها را در صبح، عصر و شب انجام دهید. در هر حالتی  می توانید آن ها را انجام دهید – در حالت نشسته و یا در حال رانندگی.  خانم هایی که این ورزش ها را انجام می دهند ، نتایج آن را در طی ۴ تا ۶ هفته می بینند.

چه زمانی من می بایست در مورد بی اختیاری پزشک خود را ببینم؟

اگر شما هنوز مشکلات مثانه ای را پس از ۶ هفته دارید، با پزشک خود صحبت کنید. نشت تصادفی ادرار ممکن است به این معنا باشد که شما مشکل طبی دیگری هم دارید. از دست رفتن کنترل مثانه می بایست درمان شود و یا می تواند به یک مشکل دراز مدت و مزمن تبدیل شود.

درمان تکرر ادرار

بی اختیاری در بارداری | علل و راه های درمانی موثر

منبع : نسخه / نمناک