کودک جیغ جیغو | برخورد صحیح با کودکان جیغ جیغو

نکات تربیتی کودکان ، برخورد صحیح با کودکی که جیغ میکشد در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید.

دعا برای جیغ زدن بچه ، کودک جیغ جیغو

علل جیغ زدن کودکان و نحوه صحیح برخورد با آنها

خیلی از پدر و مادر ها از رفتارهای جیغ زدن و قشقرق کردن کودک خردسال خود کلافه و خسته می شوند. رفتار های جیغ زدن کودکان گاه و بی گاه به دلایل مختلف طبیعی و معمولا گذراست. اما گاهی جیغ زدن کودکان به حدی زیاد می شود که کنترل آن برای خانواده مشکل می گردد. جالب است بدانید رابطه شما و نوع برخورد شما تا حد زیادی می تواند این رفتار کودکتان را کنترل کند.

حسادت

ممکن است کودکتان هنگامی که شما با تلفن صحبت می کنید، شروع به جیغ زدن کند، چون او احساس می کند که دیگر به او توجهی ندارید.

گیجی و سردرگمی

شاید فرزندتان دقیقاً از آن چه که می خواهد مطمئن نباشد و همین موجب عصبانیت و داد زدن او شود.

درد جسمی

جیغ و داد کودک برخی مواقع به خاطر دردهایی است که حس می کند، مثل درد شکم و دل پیچه، یا درد هایی که در اثر ضربه دیدن در آن ها ایجاد شده است. خیلی اوقات این دردها برایشان مبهم است یا توانایی ابراز درد را ندارند.

احساس عجز و درماندگی

در مواقعی که فرزندتان در بیان بعضی از کلمات احساس عجز و ناتوانی می کند ذهن مستعد او را برای بیان آنها آماده سازید. کودک وقتی که نمی تواند کلماتی را برای بیان آن چه که می خواهد پیدا کند، ممکن است عصبانی شود.

جلب توجه

کودکان به خصوص در سنین پایین خیلی دنبال جلب توجه والدین هستند. خیلی از کودکان خردسال یاد می گیرند که با جیغ زدن می توانند سریع توجه پدر و مادر خود را جلب کنند. والدین خیلی اوقات ناخواسته با رفتارهایی این جیغ زدن را تقویت می کنند. مثلا سریع آن ها را در آغوش می گیرند، سعی می کنند با بازی و سرگرمی حواسشان را پرت کنند اما در واقع دارند به این رفتار پاداش می دهند. حتی توجه منفی والدین مثل دعوا کردن صدا کردن کودک و هر برخورد افراطی می تواند این رفتار را تقویت کند چون کودک از این طریق به توجه رسیده است.

صبر و حوصله داشته باشید

دوره رشد کودک را در نظر بگیرید. کودکان در سنین خیلی پایین جیغ زدن گاه و بی گاه دارند که معمولا گذرا است و خود به خود کاهش می یابد. برخورد شدید و واکنش افراطی می تواند اوضاع را بدتر کند و یا این دوره را طولانی کند بهتر است با صبر و حوصله با کودک برخورد کنید و اجازه ندهید این رفتار کودک شما را خیلی پریشان و مضطرب کند.

پس از جیغ زدن به سرعت خواسته های او را برطرف نکنید

اگر همیشه پس از جیغ کشیدن خواسته کودک را برطرف کنید، کودک یاد می گیرد که از جیغ برای زودتر رسیدن به خواسته خود استفاده کند و از این پس بدون درگیری به سرعت به نتیجه دلخواه خود برسد چون شما از صدای آن خوشتان نمی آید البته به یاد داشته باشید که تنها پس از سنین کودکی اول می توان از این راه کار استفاده کرد زیرا در سنین شیرخوارگی کودکان بیش از هر چیز تابع خواسته های زیستی خود هستند.

جیغ زدن های کودک برای جلب توجه را نادیده بگیرید

اگر کودکتان برای جلب توجه شما جیغ و قشقرق می کند، به واکنش های خود دقت کنید. نه تنها توجه مثبت مثل بغل کردن، شکلات دادن بلکه حتی توجه منفی مثل اخم کردن و دعوا کردن می تواند این رفتار را تقویت کند. حتما به الگوی جیغ زدن ها و دلیل آن توجه کنید. وقتی برای توجه گرفتن شما جیغ می زند، آن را نادیده بگیرید و توجه نکنید. در عوض وقت هایی که ارتباط مثبت دارد و جیغ نمی زند توجهتان را دو چندان کنید. کم کم کودک یاد می گیرد برای توجه گرفتن رفتارهای آرام و مثبت نشان دهد.

به شکل های مختلف او را سرگرم کنید

مثلاً کتابی را که قبلاً نخوانده را برایش انتخاب کنید یا اگر وقت اضافی دارید با او بازی کنید.

به رفتارهای مناسب کودک پاداش دهید

می توانید برنامه ای برای پاداش دادن به کودک داشته باشید. هر وقت کودک رفتار مثبتی نشان داد، یا مثلا درخواست هایش را بدون جیغ و داد ابراز کرد، به او پاداش بدهید. می توانید جایزه های کوچکی مثل خوراکی هایی که دوست دارد را برای پاداش در نظر بگیرید. به کودک بگویید این پاداش را دقیقا برای چه رفتاری می گیرد.

۸ راهکار مفید کنترل جیغ زدن کودکان

جیغی که مادر و پدر را به تنگ می آورد و برای طلب خواسته ای از والدین است، ربطی به تاخیر کلامی و بیماری شنوایی ندارد و رفتاری بیمارگونه محسوب می شود.برخورد والدین و اطرافیان با این رفتار کودک در شکل گیری رفتارهای ارتباطی و ویژگی های شخصیتی کودک تعیین کننده است و برخورد نامناسب والدین وضعیت دشواری را می آفریند.بهتر است به توصیه هایی که در ادامه ذکر می شود توجه کنید:

۱- وضعیت سن و رشد کودک را در نظر بگیرید

‏کودکانی که جیغ می زنند را به دو گروه تقسیم می کنیم؛ بچه های ۵/۱تا ۳ساله و بچه های بالای۳ سال.

کودکان تا قبل از ۱۸ ماهگی،تنها نیاز فیزیوراست به چپ (متن فارسی)لوژیک دارند اما در ۱۸ ماهگی تا ۳ سالگی، هویت کسب می کنند یعنی خواسته های فردی پیدا می کنند، اسم خود را می شناسند و می دانند مثلا این توپ مال اوست.

دعا برای رفع جیغ زدن کودک

کودکی که در این سن است، می خواهد وسایل اطراف مال او باشد و سر این مساله با سایرین دعوا می کند. جیغ زدن یعنی کودک سعی می کند با این رفتار به خواسته خود برسد. بعد از ۳ سالگی این وضعیت باید فروکش کند اما به دلیل رفتارهای نادرست والدین و برخوردهای اشتباهشان با جیغ کودک نه تنها فروکش نمی کند بلکه شدت می یابد.

یکی از دلایل شدت یافتن جیغ زدن های کودک بعد از ۳ سالگی این است که والدین پاسخ های تشویقی نامناسب به کودک می دهند یعنی مثلا کودک جیغ می زند و خواسته ای از مادر دارد اما مادر نمی خواهد به او پاسخ دهد. در این شرایط کودک سعی می کند به زور با جیغ زدن به خواسته اش برسد. معمولا مادر ابتدا مقاومت می کند اما چون جیغ زدن زیاد می شود در نهایت تسلیم می شود و خواسته کودک را اجابت می کند. در این شرایط در واقع کودک به نحوی تشویق می شود و برای جیغ زدنش جایزه می گیرد. گاهی وسیله ای دست کودک است و مادر می خواهد از او بگیرد اما وقتی کودک شروع می کند به جیغ زدن مادر از گرفتن وسیله منصرف می شود. این کار هم در واقع تقویت منفی است و کودک با جیغ زدن به خواسته اش می رسد. این ۲ نوع تقویت که در جامعه زیاد هم به کار گرفته می شود، عامل تشدید جیغ زدن کودک بعد از ۳ سالگی است.

نحوه ی برخورد با کودکان ۵/۱ تا ۳ساله

خواسته های کودک و جیغ زدن های او در یک مقطع تا حدودی منطقی است و والدین نباید واکنش شدیدی از خود نشان دهند. باید بپذیرند جیغ زدن در این سن جزئی از روند تکامل فرزندشان است. توصیه این است والدین کودکان ۲ ساله به جیغ کودک بی تفاوت باشند. نباید کاری کرد که جیغ زدن تبدیل به نوعی بازی برای کودک با بزرگ ترها شود. اگر در خانه کودک جیغ می زند بی تفاوت باشید اما در مهمانی ها بهتر است از قبل مسایل را پیش بینی کنید و قبل از آنکه کودک بخواهد با جیغ به خواسته ای برسد آن را انجام دهید تا موقعیت جیغ زدن برای او فراهم نشود. درواقع باید کودک را مدیریت کرد.

نحوه ی برخورد با کودکان بالای ۳سال

بعد از ۳ سال که کودک رشد عقلانی پیدا می کند، در حدی که مفاهیم را متوجه می شود و می تواند حرف بزند باید در روند رفتاردرمانی با او برخورد مناسبی شود تا این حرکت زشت را کنار بگذارد. در این سن بهتر است با یک متخصص روان پزشک کودک و نوجوان مشورت کنید.

۲-رفتار جیغ زدن را پیش بینی کنید.

بسیاری از والدین از جیغ زدن های کودک عصبی می شوند و او را کتک می زنند تا دیگر جیغ نزند اما تنبیه بدنی کودک هیچ کمکی به ما نمی کند و کار درستی نیست. کتک زدن تنها باعث شدت یافتن این رفتار می شود. اگر والدینی بیش از حد حساس هستند و نسبت به جیغ زدن کودک نمی توانند بی تفاوت باشند، بهتراست رفتار او را پیش بینی کنند. اگر قرار است با جیغ زدن کودک خواسته اش را اجابت کنند قبل از جیغ این کار را انجام دهند. برای شناخت بیشتر، رفتارکودک را طی ۱۰ روز پیگیری و ثبت کنید این کار باعث میشود مطالب زیادی از رفتارکودک و واکنش اطرافیان کشف کنید که به درک عمیق تر این وضعیت کمک بسیاری میکند.

۳-به خواسته‏ های معقول کودک توجه کنید.

اگر چه همیشه برای شما ممکن نیست که به خواسته کودکتان توجه کنید اما تا می توانید این کار را در اولویت قرار دهید.قبل از این که منزل را ترک کنید و کودک خود را بیرون ببرید، مطمئن شوید که فرزندتان به اندازه کافی استراحت کرده و خواب کافی داشته. غذایش را به اندازه ای که در بیرون از منزل گرسنه نشود، خورده و جایش تمیز است. بهتر است مقداری خوراکی و آب همراه داشته باشید که اگر در هنگام خرید و یا هر جای دیگر کودک گرسنه و تشنه شد، نیاز او را فوری برطرف کنید و مانع ناراحتی او شوید. حتما شما هم به کودک خسته، گرسنه و تشنه تان حق می دهید که برای رسیدن به آرامش جیغ و داد کند. حتی خود شما هم در هنگام گرسنگی و تشنگی حال گردش در یک فروشگاه بزرگ را ندارید.

۴-از رفتارهای اتفاقی کودک گاهی چشم پوشی کنید.

سخت ترین کار برای بعضی از والدین کنار آمدن با کودکانی است که در میان جمع و در خیابان جیغ و داد می کنند و آبروی آنها را می برند.برخی از بدرفتاری ها بهانه گیری ها وجیغ زدن ها ازسر بی حوصلگی ،خستگی ویا اتفاقی است.در این شرایط فقط وفقط صبور باشید و نگران نگاه های دیگران نباشید. بالاخره همه روزی طعم پدرو مادر شدن را می چشند و خواهند فهمید که جیغ زدن هم یکی از رفتارهای کودکانه است که در مراحلی از رشد و تکامل کودک اتفاق می افتد.جیغ زدن باعث تحلیل انرژی میشود وتارهای صوتی ودیافراگم کودک را دچار خستگی می کند بنابراین کودک نمیتواند به مدت طولانی آن را ادامه دهد .اما اگر کودک شما در یک محیط آرام مانند مجلس عزا و یا بیمارستان شروع به جیغ زدن کرد، چشم پوشی جایز نیست و لازم است که فورا او را از محیط خارج کنید تا بیشتر از این شرمنده نشوید.‏

۵-مهارت های ارتباطی خود و کودکتان را افزایش دهید.

هرچقدر ارتباط والدین باکودک غنی تر وکودک دربیان خواسته اش ماهرترشود،رفتارهای نظیر جیغ زدن کم میشود.به کودک یاد دهید بااشاره یابیان کلمه های ساده ،خواسته اش رابیان کند.وقتی که امکانش هست به کودک اجازه دهید صدای بلند خود را بشنود. با او بازی کنید. به او بگویید« بیا با هم تا بلندترین حدی که می توانیم جیغ بزنیم. »بعد از او بخواهید زمزمه کردن را هم تجربه کند.« حالا وقت این است که ببینیم چه کسی می تواند آرامتر صحبت کند.» می توانید این بازی را با حرکات دیگر همراه کنید مثلا موقع داد زدن دستتان را روی گوشتان بگذارید و بالا و پایین بپرید. اگر در میان جمع بودید و می خواهید سرو صدای کمتری بشنوید می توانید به او بگویید:« اوه تو مانند شیر می غری! ببینم می تونی مثل بچه گربه آرام تر باشی.»

۶- از‏ او مودبانه خواهش کنید آرام حرف بزند.

اگر کودکتان ازشدت خوشحالی و هیجان جیغ می زند، سعی کنید با متهم کردن، دعواکردن و دستوردادن حال خوش او را خراب نکنید.با آرامش و مودبانه از او خواهش کنید که با صدای آرام که مناسب داخل خانه است صحبت کند و بهتر است با آهسته صحبت کردن به او نشان دهید که برای شنیدن صدای شما هم که شده لازم است آرامتر باشد. برای این منظور می توانید احساس ناراحتی ناشی از شنیدن سرو صدارا که برای شما و یا همسایه ایجاد می شود، به او یاد آوری کنید. البته تمام این کارها باید با آرامش باشد و نه داد زدن!‏

۷-به کودک پیام ها و هویت منفی ندهید.

گاهی والدین واطرافیان آگاهانه ویا اغلب ناآگاهانه، به کودک عباراتی مثل: جیغ جیغو، مگه بلندگو قورت دادی، از دستت خسته شدم،

را به کودک خطاب میکنند.این عبارت ها پیام های منفی اند ورفتارمنفی کودک شمارا به ویژگی شخصیتی او تبدیل میکنند

۸-به رفتار های مثبت کودک توجه کنی

تمرکز شما بر روی جیغ زدن ها ورفتار نامناسب کودکتان آرامشتان را برهم میزند واین دغدغه شمارا از رفتار های مثبت او غافل میکند وباعث میشود در هنگام رفتارنامناسبش کنترل خود را از دست دهید.به دیگر رفتارهای او توجه کنید وبه آن ها بها دهید.به خصوص هنگامی که آرام است مثلا با آرامش بازی میکند،خواسته هایش را صریح میگوید.یکی ازرفتارهای مخرب والدین هنگام جیغ زدن کودک فریاد زدن وآرام کردن او با صدای بلند است ودر حالی که خود والدین بافریاد وصدای بلند با کودک صحبت میکنندیااو را تهدید وتنبیه میکنند انتظار دارند کودک آرام باشد.

پسران جیغ جیغو

کودک جیغ جیغو | برخورد صحیح با کودکان جیغ جیغو

منابع:نی نی وبلاگ آکاایران
honarehzendegi.com
niniban.com