کودک تک والدی | نکات مهم فرزندان تک والدی

۰ 252 خواندن این مطلب 10 دقیقه زمان میبرد

نکات تربیتی کودکان ، نکات مهم تربیت کودکان تک والدی در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید.

تربیت کودک ۲ ساله ، کودک تک والدی

تربیت کودک تک والدی و قوانین و نکاتی که باید والدین تنها بداند

ساختار خانواده سنتی در طول سال ها تغییر عظیمی کرده است و والدین مجرد یک چهره جدید دارند در حالی که مرگ همیشه یک دلیل بوده است، اما افزایش تعداد طلاق هم به کمک این قضیه آمده است.

تربیت کودک کار آسانی نیست و وقتی فرد باید این کار را به تنهایی انجام دهد، مجموعه جدیدی از چالش ها را ایجاد می کند. با این حال، ممکن است به نظر برسد که این یک کار غیر ممکن نیست، و کودکان والدین مجرد، افرادی شاد، سالم و موفق هستند. تمام آنچه مورد نیاز است نگرش درست، سیستم حمایتی خوب و عشق است.

تربیت کودکان تک والدی که والدین آنها از یکدیگر جدا شده اند یا یکی از آنها فوت کرده است، کار بسیار دشواری است و همت مضاعفی نیاز دارد.

۱٫ برنامه روتین داشته باشید:

همه متخصصان پیشنهاد می کنند که در هر حالی کارهای روتین برای کودکان خود داشته باشند، و این برای یک والد تنها اهمیت بیشتری پیدا می کند. جدا از این واقعیت که امور عادی به توسعه احساس امنیت و آشنایی در کودکان کمک می کنند، برای خانواده ضروری است که به راحتی اداره شود. زمانی برای کارها و یک مکان برای همه چیز – پس از این تنها می تواند مقادیر زیاد استرس را کاهش دهد و زمان بیشتری برای سرگرمی باقی بگذارد.

۲٫ نشان دادن عشق به فرزندتان را فراموش نکنید:

از دست دادن یک عضو خانواده یک تجربه ضربه روحی است. این زمانی است که همه باید احساس عشق کنند. آغوش کشیدن و بوسه بر کودکان مهم است آن ها هنوز احساس فقدان پدر یا مادر دیگر را احساس می کنند، اما در مورد عشق به جریان فعلی احساس امنیت خواهند کرد.

۳٫ مرزهای خود را حفظ کنید:

در حالی که یک میزان اضافی از عشق برای یک کودک با یک والد تجویز می شود، اما اجازه ندهید که وقتی نوبت به نظم می رسد قضاوت شما را تیره کند. حفظ مرزها به همان شکلی که به طور معمول انجام می دهید و از عواقب استفاده از آن ها اطمینان حاصل کنید. به خاطر داشته باشید که شما یک پدر و مادر هستید و آخرین حرف را شما می زنید.

۴٫ گروه پشتیبانی داشته باشید:

زندگی می تواند بسیار تنها و افسرده به نظر برسد و در مراحل اولیه مادر مجرد شدن، یک گروه حمایتی برای خود و فرزندتان داشته باشید. بهترین مورد استفاده از خانواده ها، پدر بزرگ ها و مادر بزرگ، خاله ها، دایی ها و خاله ها برای ارائه حمایت و کمک کامل هستند. بگذارید کودک شما تعامل داشته باشد و زمانی را با هر شخصی سپری کند – این یک راه عالی برگزاری جشن با یکدیگر است.

۵٫ خوش بگذرانید:

زندگی با یک والد تنها لازم نیست بد باشد. هر هفته وقت بگذارید تا کاری را با فرزندتان انجام دهید و گاهی اوقات تعطیلات را نیز به همراه داشته باشید. اگر قبلاً پدر و مادر “شوخی” نبودید، ممکن است مجبور باشید کمی تلاش کنید، ارزشش را دارد. دقت کنید که این کار را با سرعت فرزندتان انجام دهید، بدون اینکه او احساس اجبار کند.

۶٫ پیوستن به کلاس ها:

پیوستن به یک کلاس فوق برنامه، راه خوبی برای ایجاد دوستان جدید و یادگیری چیزهای جدید است که هر دو می توانند ذهن کودک را مولد، اشغال و شاد نگه دارند. گزینه ایده آل، کلاس هایی است که برای مادران و کودکان باهم برگزار می شود، بنابراین هر دوی شما می توانید با هم منافعی را به دست آورید.

۷٫ تشویق استقلال:

برخی از والدین مجرد به شدت مراقب کودکان خود هستند. سعی کنید بین بودن در آنجا و انجام هر کاری برای آن ها تعادل برقرار کنید. انجام دادن کارهای ساده در اطراف خانه راهی خوب برای پرورش حس مسئولیت پذیری و استقلال کودکان است. این، هم چنین یک جفت کمک اضافی برای کمک به شما ارائه می دهد.

۸٫ برنامه بودجه:

ممکن است وسوسه شوید که شکاف موجود در زندگی فرزندتان را با هدایا پر کنید، اما اینها فقط موقتی هستند. مجرد شدن، سنگین است، به خصوص اگر نان آور اصلی هستید. شما نباید از هر ریال دوری کنید و به کاهش تمام هزینه های غیر ضروری و پس انداز کردن برای آینده کودکتان اقدام کنید. این نیز یک درس زندگی فوق العاده برای فرزندتان خواهد بود.

۹٫ منفی ها را دور نگه دارید:

داشتن یک والد تنها باعث جذب منفی ها از دیگران می شود. بهترین کار خود را بکنید که کودک خود را از چنین افرادی دور نگه دارید. اگر آن ها در مورد چیزی ناراحت به نظر می رسند، با آن ها صحبت کنید – کودکان در درک منطقی بسیار خوبی دارند.

از مراقبت بد خودداری کنید چون او پدر و یا مادر کودک شما نیز هست.

۱۰٫ عالی بودن را فراموش کنید:

ممکن است فشار زیادی بر سر والدین مجرد، به خصوص مادران مجرد فرود بیاید تا همه چیز کامل باشد. آن ها فکر می کنند که برای ثابت کردن خود به عنوان یک پدر یا مادر خوب، باید بی نظیر به نظر برسند، خانه ای زیبا و تمیز، بچه های شاد که در امتحانات نمرات بالایی می گیرند، و همگی به رویدادهای اجتماعی می روند. با این تصویر کنار بیایید و تنها بر روی اولویت های خود تمرکز کنید – کودک و خودتان.

۱۱٫ شما هم از ابزار تشویق استفاده کنید

باید بدانید که تشویق به موقع تاثیر مثبتی روی رفتار فرزندتان می گذارد و در ضمن اعتماد به نفس او را تقویت می کند کودکان در واقع به دنبال جلب رضایت شما هستند و برای گرفتن تاییدتان تلاش می کنند. پس به فرزند خود اطمینان دهید که رفتارش را تحت نظر دارید و از هر فرصتی برای تشویق او استفاده کنید.

۱۲٫ به کار بردن لحن مناسب را فراموش نکنید

این یک واقعیت است و والدین باید بدانند فریادکشیدن بر سر کودک نتایج منفی به بار می آورد. بهترین راهکار برای مقابله با رفتار ناپسند او لحن جدی است و بس. هر زمان که قصد دارید به فرزند خود هشدار دهید حتما از این لحن استفاده کنید.

۱۳٫ همیشه در دسترس باشید

وقتی کودک به کمک شما احتیاج دارد همیشه در دسترس او باشید و هرگز نگویید کار دارم و نمی توانم. شرایطی را فراهم کنید تا کودک بتواند به راحتی احتیاجاتش را به شما بگوید و از شما کمک بخواهد نه اینکه مدام فکر کند مزاحم است و شما را خسته کرده است.

۱۴٫ تنبیه فقط کوتاه مدت

اگر برای اشتباهی قصد تنبیه او را دارید فقط تنبیهات وتاه مدت را در نظر بگیرید. البته مدت تنبیه کودکان باید با توجه به سن آن ها تعیین شود. برای مثال برای یک کودک سه ساله، سه دقیقه کافی است، یک صندلی انتخاب کنید و فرزندتان را روی آن بنشانید. یادتان باشد در این مدت از حرف زدن با او خودداری کنید.

خانواده تک والدی و آسیب پذیری کودکان

خانواده محل اولیه تکوین شخصیت کودک و زمینه ساز تحول و تکامل بعدی او می باشد، از این حیث حضور مستمر هر دو والد در خانواده و مشارکت فعالانه آنها در قبول مسئولیت های معین و فراهم نمودن شرایط جهت رشد و پرورش کودک بسیار حایز اهمیت است.

اگر حضور یکی از والدین در اثر طلاق، مرگ و… در خانواده قطع شود، آثار بسیار زیان بار و عمیقی بر ذهن و روان کودکان باقی می گذارد. چنین شرایطی کودک را گرفتار زندگی ناخواسته ای می کند که خیلی زود یأس و استرس و بسیاری دیگر از آسیب های اجتماعی را تجربه خواهد کرد، این امر بر عملکرد تحصیلی، سازگاری اجتماعی، عزت نفس و موقعیت های شغلی و اجتماعی آینده آنها اثرات منفی پایدار و دامنه داری خواهد گذاشت.

مطلب ذیل با بررسی کیفیت زندگی کودکان در خانواده های تک والد به بیان اختلاف معناداری در زمینه رشد شناختی، عاطفی، اجتماعی، تحصیلی، بهداشتی و جسمی کودکان خانواده های تک والد در مقایسه با کودکان خانواده های دو والد می پردازد.

تعریف خانواده های تک والدی

از دیرباز مفهوم خانواده متشکل از زن و مردی بوده که با ازدواج رسمی دارای فرزند یا فرزندانی بوده اند. در برابر این نوع از خانواده، گاه خانواده ای وجود دارد که یکی از والدین به علت فوت یا طلاق حضور ندارد و فرزند یا فرزندان، تنها با یکی از والدین زندگی می کند. تک والد عنوانی است که بسیاری از جوامع برای این نوع از خانواده ها بکار می برند.

تربیت فرزند پسر

این شکل از خانواده به لحاظ ساختار خاص اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، بیشتر در جوامع صنعتی به چشم می خورد، اما در سایر جوامع نیز وجود دارد. اکثر تحقیقاتی که با موضوع خانواده های تک والدی انجام شده است، در مورد پیامدهای منفی وضعیت نامطلوب اقتصادی بر روی کودکانی است که دور از پدرشان زندگی می کنند.

این تحقیقات تأکید می کند که باید مطالعات تطبیقی در مورد تأثیر زندگی فقیرانه بر روی خانواده های تک والد و خانواده های دو والد انجام شود. پژوهشگران معتقدند که زیان فقدان پدر در خانواده های تک والدی که زن سرپرست آن است، تنها از دست دادن درآمد مرد نیست.

پدرانی که همسرشان را طلاق داده اند، از تأمین معاش فرزندان خود دست می کشند و مادران را وا می دارند تا تمام بار مالی خانواده، اعم از خود و فرزندان را برعهده بگیرند، در نتیجه فشار اقتصادی باعث می شود که این مادران فرصت کمتری برای مراقبت از کودکان خود داشته باشند.اغلب کودکانی که در خانواده های مادرسرپرست زندگی می کنند، ناگزیرند که به لحاظ عدم حضور پدر، با چالش های مالی و درگیری های آن مواجه شوند.

این گونه کودکان (به ویژه کودکان طلاق)، غالباً افت از زندگی نرمال و استاندارد یا درگیری با فقر شدید را تجربه می کنند. آنها اغلب از قدرت بیان ضعیف و دسترسی محدود به تحصیلات رنج می برند، این شرایط نتیجه فقدان درآمد کافی و همچنین عدم حضور پدر در خانواده است.
فشارهای دیرینه ناشی از فقر، به همراه حجم بالای وظایفی که مدام اضافه می شود، موجب آسیب پذیری و استرس در زندگی جدید می گردد و مادران مجرد، غالباً سیکلی از ناامیدی و یأس را برای خود و فرزندانشان تجربه می کنند.

اثرات تربیتی

زمانی که سرپرست خانواده، مجرد، فقیر و شاغل است، غالباً برای انتخاب میان کیفیت تربیت کودکان دچار مشکل می شود. اغلب مشاغلی که درآمد کافی دارند، مستلزم صرف وقت به مدت طولانی و یا صرف ساعات غیرمعمول برای کار هستند و این شرایط، برای اکثر والدین تنها، بدین معناست که آنها به عنوان سرپرست خانواده، کمتر می توانند از تجربیات و آموزش های تربیتی بهره گیرند، زیرا به میزان طولانی کار می کنند و یا از بچه های زیادی مراقبت می نمایند.

این پژوهشگر معتقد است: مادرانی که به تازگی بیوه شده اند، ضمن این که برای فقدان شریک و یار زندگی خود بسیار غمگین هستند، مجبورند وظایف و مسئولیت های خانه داری را نیز انجام دهند. این تعدیل و تنظیم وظایف ممکن است ماه ها و یا سال ها طول بکشد تا این که آنان بتوانند از عهده مشکلات اقتصادی خویش برآیند و همچنین همزمان نقش دلداری و تسلی بخشیدن به فرزندان را ایفا کنند.مادران مجرد نیز، بدون حمایت بستگان مخصوصاً والدین خود، مسئولیت بیشتری در تهیه مهد کودک مناسب برای کودکان خود دارند.

آنها همچنین مشکلاتی را در تحمل فشارهای احساساتی از قبیل شرمندگی و تنهایی دارند. بعضی از آنان حضور فرزند را مانع یافتن همسر مناسب می دانند. البته کودکان نیز هر چقدر که بزرگتر می شوند، با سؤالاتی در مورد سرگذشت خود و نیازشان به حضور پدر، مادران را به ستوه می آورند.

پروفسور دیوید پاپ به عنوان متخصص علوم اجتماعی، بیان می کند که داشتن خانواده ای با پدر و مادر اصلی، بهترین حالت زندگی برای کودکان است و خانواده تک والدی و خانواده هایی که پدر یا مادرخوانده دارند، حالت مناسبی نیست. اگر دیدگاه های کنونی در باره ساختار خانواده، فقط منوط بر دلایل و مدارک علمی باشد، آنگاه منازعه دیدگاه های رایج در جامعه، در باره خانواده نمی تواند در مرحله نخست قرار گیرد.

در حقیقت مدارک به طور صریح بیان می کند که «خانواده سنتی» (دووالد) نه فقط تنها واحد با دوام جامعه می باشد بلکه بادوام ترین واحد است.انجام رفتارهای بسیار بد در بین فرزندان خانواده های تک والدی، از فرزندان گروه دوم بیشتر است.همچنین افزایش میزان بروز بیماری های روانی، خودکشی، اعتیاد و آسیب رسانی در بین کودکان خانواده های تک والد بیشتر است.

محققان دریافتند که قصور در انجام وظایف والدین نظیر مشارکت و رسیدگی ضعیف به امور کودکان در خانواده های تک والدی، این نتایج را در بر دارد:
۵۰ درصد احتمال مردودی در مدرسه (که این میزان با کنترل والدین بر امور تحصیلی فرزندان بین ۶-۳ درصد است).
۲۰ درصد احتمال بارداری و داشتن فرزند در سنین ۱۳ تا ۱۸ سالگی (که این میزان با کنترل والدین بین ۵-۴ درصد است).

۱۰۰ درصد احتمال اخراج از مدرسه یا محل کار (که این میزان با کنترل بین ۳-۰ درصد است).
تحقیقات بسیار زیاد سال های اخیر در مورد خانواده های تک والدی (به ویژه مادران مجرد و خانواده های طلاق) نشان می دهد که اثرات این پدیده می تواند بسیار پایدار باشد. پس از تعدیل سایر عوامل و متغیرها مشخص گردید بچه هایی که تنها با یک والد زندگی می کنند، نسبت به بچه هایی که با دو والد زندگی می کنند، دو برابر بیشتر مبتلا به بیماری های روحی و روانی هستند.

آنها همچنین در مورد احتمال خودکشی و بیماری های مربوط به مشروبات الکلی دو برابر بیشتر در معرض خطر هستند. خطر ابتلا به استفاده از مواد مخدر در بین دختران خانواده های تک والد، سه برابر پسران در این خانواده ها است.

پسران در خانواده های تک والدی نسبت به دختران بیشتر در معرض مشکلات روحی- روانی و مسایل مربوط به مواد مخدر هستند، همچنین به دلایل مختلف، مرگ و میر در ایشان بیشتر است.
کودکانی که فقط با مادرشان زندگی می کنند و با فقر و غیبت پدر مواجهند، بیش از بچه هایی که پدر و مادر در کنارشان هستند، افت تحصیلی دارند و از مدرسه اخراج می شوند، دست به بزهکاری کودکانه می زنند، مواد مخدر مصرف می کنند و مرتکب جرایم بزرگسالان می شوند.