کودک

آموزش همدلی به کودک | چگونه همدلی به کودکان را آموزش دهیم؟

نکات تربیتی کودکان ، درک بهتر همدلی کودکان در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید.

 

 

بازی همدلی

داستان همدلی برای کودکان ، آموزش همدلی به کودک

 

 

به کودک خود بیاموزید که چگونه احساسات مردم را درک کند و آموزش همدلی به کودکان

بسیاری از والدین وقتی کودک نوپای خود را می بینند، گیج می شوند. چگونه این کودک می تواند درک کند که چطور یک نفر احساس می کند و بعد با همدردی پاسخ می دهد؟

 

چگونه کودکان شفقت و دلسوزی را یاد می گیرند؟

اگرچه به نظر می رسد که یک سو مراقبت از شما یک شبه پدیدار می شود، اما در واقع از زمان تولد در حال آماده شدن است. ممکن است واضح به نظر برسد، اما کودکانی که پدر و مادرشان عاشق هم هستند، بیشتر احتمال دارد مراقب خود باشند.

 

بسیاری از کارشناسان بر این باورند که همدلی واقعی، تا زمانی که بچه ها حدود ۲ ساله نشده اند اتفاق نمی افتد. کودکان نوپا هنوز خود محور هستند – . حرفشان فقط من، من، من است و این به آن ها کمک می کند تا استقلال پیدا کنند – بنابراین آن ها همیشه درک نمیکنند که دیگران احساس دارند و به جدایی از آن ها نیاز دارند.

 

کودکان با شروع به فهمیدن اینکه چه کسی هستند، احساس همدلی بیشتری می کنند. هنگامی که کودک شما یاد می گیرد که احساساتش را نشان دهد (“ناراحت هستم”)، او آن ها را در دیگران تشخیص می دهد (“دوست من سامانتا گریه می کند”). در نهایت، متوجه خواهد شد که چرا افراد دیگر احساس ناراحتی می کنند (“سامانتا به زانوی او صدمه زد”) و راه هایی برای کمک پیدا می کند. اگر چه هر کودکی با سرعت خودش رشد می کند، اما شما می توانید به کودک نوپای خود کمک کنید تا مولفه های همدلی – خویشتن داری، انصاف و احترام را در خود توسعه دهد.

 

چگونه می توان به او کمک کرد که احساساتش را درست ابراز کند؟

رها کردن احساسات :

هنگامی که والدین به یکدیگر احترام می گذارند و احساسات کودکشان را می پذیرند، کودکان بیشتر اعتماد به نفس پیدا می کنند و آسان تر دوست پیدا می کنند. آنها همچنین کارهای مدرسه شان را بهتر انجام می دهند و مسایل را به راحتی حل می کنند. از کوچک شمردن احساسات کودکتان بپرهیزید و زمانی که برای چیزی گریه می کند به او نگویید “هیچ چیزی برای گریه کردن وجود ندارد.

 

” کودکان به شما نیاز دارند که یک نام را روی حسشان بگذارید تا آن ها بتوانند محدوده احساساتشان را تشخیص دهند و به یک فرد دلسوز تبدیل شوند. به عنوان مثال، اگر کودک شما در یک مشاجره بر روی یک بازی صحبت می کند، بگویید:” می دانم که تو عصبانی شده ای که سوزان کلوچه تو را گرفت، اما وقتی او را زدی، سوزان ناراحت شد. به او بگو که ناراحت هستی و از او بخواه تا آن را پس بدهد.” هم زمان او احساس دوستش را درک می کند و آن کار را انجام نمی دهد.
پیدا کردن یک مثال:

 

هر چیز که شما انجام می دهید و می گویید اهمیت مراقبت از دیگران را تقویت می کند. صرف بوقلمون برای شام تعطیلات عالی است، اما شما یک پیغام قوی تر ارسال می کنید اگر اشتباهی چند قوطی غذای شما به زمین بیفتد و با مسولان مغازه بدرفتاری کنید تا تعویضش کنند – اگر شما به خاطر دادن تغییر اشتباه به سمت صندوقدار بد رفتار کنید، کودک شما فکر می کند خوب است که با مردم آن طور رفتار کرد.

 

رسا باشید:

کودکی که می تواند حالات چهره خود را تفسیر کند، با دیگران بهتر رفتار خواهد کرد، زیرا احساسات آن ها را درک خواهد کرد. شما می توانید با پاره کردن تصاویر مجلات برای ایجاد “احساسات” به آن ها کمک کنید. زمانی که با هم مطالعه می کنید، توقف کنید و بپرسید:”آیا آن دختر در آن تصویر خوشحال است یا غمگین ؟ ”

او را مسئول اقدامات خود قرار دهید:

کودکان نوپا هنوز درک نمیکنند کاری که انجام می دهند (یا انجام نمیدهند) چه تاثیری بر دیگران می گذارد. اما در حالی که کودک می تواند احساسات خودش را کنترل کند، می تواند رفتارش را نیز تغییر دهد. درست زمانی که از او بی ادبی می بینید، باید به او بگویید که چرا و چگونه باید معذرت خواهی کند.

 

به او یاد ندهید همه چیز با کلمه “معذرت می خواهم” حل می شود. کمک کنید تا تجربه ای مشابه از خودش را داشته باشد. ” آماندا وقتی اسباب بازی اش را دور انداختی، ناراحت شد. یادت می آید دیروز وقتی برادرت ماژیکت را گرفت چقدر گریه کردی؟ چگونه می توانیم کاری کنیم که آماندا احساس بهتری پیدا کند؟ ”

 

به او پشتیبانی بدهید و حمایتش کنید:

به فرزند خود بگویید که چقدر به او افتخار می کنید وقتی که با یک نفر مهربان است:” من از نحوه کمکت به متیو زمانی که او از سگ می ترسید، لذت بردم. تو به او نشان دادی که چگونه به آرامی آن را نوازش کند.”به مرور زمان، انگیزه های مراقبت او با انتخاب های آگاهانه همراه خواهد شد.

 

رمزگشایی احساسات:

برخی احساسات برای توضیح دادنشان به کودکان ۲ و ۳ ساله آسان تر هستند، آن ها به” شادی “یا” دیوانگی” مربوط می شوند، چون آن ها بصری و عینی هستند.درمورد برخی احساسات دیگر که قابل دیدن نیستند، توضیحشان سخت تر می شود، مثل ناامیدی یا شرمندگی ؛ در این موارد، چگونگی رفتار شما با فرزندتان خیلی مهم است برای مثال اگر کودک شما به زنی در صندلی چرخدار اشاره می کند، از آن به عنوان فرصتی برای آموزش دادن به او استفاده کنید. آرام به او توضیح دهید با وجود اینکه یک صندلی چرخدار برای او غیرعادی به نظر می رسد، اما اگر کسی به او خیره شود ممکن است احساس ناراحتی کند.

 

کودکتان وقتی بارها و بارها یک کلمه را بشنود، متوجه اش می شود.

به یاد داشته باشید:کودک نوپای شما تا زمانی که به او نگویید، نمی داند که رفتارش بد است. سپس، به کودک خود کمک کنید تا بفهمد مسایل را درک کند و یا چیزهایی که ممکن است از آن بترسد را هم درک و به میزان توانش مدیریت کند:” این خانم به یک ویلچیر نیاز دارد زیرا برای او سخت است که راه برود.

 

آموزش همدلی به کودک و نوجوان

همدلی قلب چیزی است که انسان با آن معنا پیدا میکند. پایه و اساس اخلاق عملی است و برای ارتباطات، مهربانی، عشق و دوست داشتن و برای رسیدن به موفقیت ضروری است. همدلی کلید جلوگیری از قلدری و ظلم و ستم است. همدلی به معنای توانایی انسان برای درک هیجانات دیگران تعریف می‌شود. دلسوزی و نشان دادن حالات هیجانی و به اشتراک‌گذاری احساسات است. اگرچه کودکان با توانایی همدلی به دنیا می‌آیند اما باید این توانایی را به درستی در آنها تقویت کرد. در غیر این صورت به همان شکل رشد نیافته باقی می‌ماند.

 

همدلی چه تاثیرات مثبتی به همراه دارد

– همدلی فرزندان را به کارهای درست تشویق میکند. زیرا یک شخص همدل تاثیر آزار عاطفی را بر دیگران تشخیص میدهد و با دیگران بی‌رحمانه رفتار نمی‌کند.

زمانیکه والدین عشق و محبت را به طریقی پرمعنا به کودک و نوجوان انتقال می‌دهند. موجب می‌شود کودک و نوجوان احساسات منفی خود را بیرون بریزد و التیام یابد و رفتارهای همدلانه را یاد میگیرند

 

 

آموزش مهارت خودآگاهی به کودکان

نقاشی کودکانه در مورد همدلی

 

 

– همدلی عامل مهمی در ایجاد رفتارهای نوع‌دوستانه محسوب می‌شود به همین دلیل کودکانی که همدلی بیشتری دارند با دیگران مهربانتر و رفتارهای مراقبتی بیشتری دارند، حساس و نگران آسیب رساندن به دیگران هستند.

 

– همدلی با رفتارهای اجتماعی، پذیرش همسالان و خودپنداره در ارتباط است و در گسترش رفتارهای اجتماعی مناسب تاثیرگذار است.

– همدلی رفتارهای پرخاشگری کلامی، جسمی و خشونتهای بین فردی را کاهش میدهد.

والدین چه بکنند

زمانیکه والدین عشق و محبت را به طریقی پرمعنا به کودک و نوجوان انتقال می‌دهند. موجب می‌شود کودک و نوجوان احساسات منفی خود را بیرون بریزد و التیام یابد و رفتارهای همدلانه را یاد میگیرند.

 

همدلی والدین به کودک و نوجوان پیام میدهد احساست ارزشمند است و آنها احساس می‌کنند حرفهایشان توسط پدر و مادرشان شنیده می‌شود و دیدگاه‌شان را درک کرده‌اید.

مادرانی که نسبت به نیازهای کودکان پاسخگوترند و تهدیدکننده و سلطه‌جو نیستند، فرزندانشان رفتارهای اجتماعی نشان میدهند.

چگونه همدلی را آموزش دهیم؟

در آموزش ضروری است بدانید؛ همدلی چیست و چگونه رشد می‌کند و چطور تفاوت حالات هیجانی را در خود و دیگران تشخیص دهید و چگونه به طور مثبت به دیگران پاسخ دهید تا درک و مهارت همدلانه تقویت شود.

 

برای شناخت کودک از رفتارهای همدلانه تلاش والدین لازم و ضروری است، از کودک بپرسید: امروز چه چیزی مورد علاقه خود را یادگرفته است؟ سخت‌ترین قسمت روز کی بوده است؟ اگر می‌توانست بر همه چیز کنترل داشته باشد، روز خود را چطور می‌گذارند ؟ دوست مورد احترام او کیست؟ چرا باید به دوست احترام گذاشت؟

 

گفتگو و بیان استدلال با کودک و نوجوان درباره اثر رفتار آنها بر دیگران نه تنها همدلی را در آنها آموزش می‌دهید، بلکه به آنها کمک می‌کنید تا درباره پیامدهای رفتار خود بیندیشند. درباره اهمیت مهربانی و سهیم کردن آنها در رفتارهای مانند خوش رفتاری میتوانند در رفتارهای همدلانه اجتماعی تاثیر بسزایی داشت باشید.

 

زمانیکه والدین الگوی مناسبی از رفتارهای همدلی هستند مانند رفتارهای مراقبتی از کودکان و دیگران بویژه در حضور کودک و نوجوان، رشد نگرشها و رفتارهای اجتماعی و همدلانه آنها را تحت تاثیر قرار میدهید.

 

هنگامی که والدین کودک و نوجوان را تشویق به گفتگو در مورد احساسات و مشکلات خود می‌کنند. چنین گفتگوهای رفتارهای همدلانه را در آنها رشد میدهد.

مادرانی که نسبت به نیازهای کودکان پاسخگوترند و تهدیدکننده و سلطه‌جو نیستند، فرزندانشان رفتارهای اجتماعی نشان میدهند

 

در آموزش همدلی بر شباهت بین خودتان و دیگران تمرکز کنید و فعالیتهای مناسب آنرا شناسایی کنید، چنین اقداماتی در افزایش همدلی تاثیرگذار است.

نقش بازی کردن؛ فعالیتی که برای کودکان یا بزرگترها در درک دیدگاههای دیگران کمک می‌کند. یعنی نقش واقعی یا خیالی را تصور می‌کنید یا انجام میدهید تا احساس یا رفتار شخص را درک کنید.

 

در هنگام گفتگو با کودک و نوجوان کلمات متفاوتی که دربرگیرنده احساسهای متفاوت است، بکار ببرید.

مدلهای همدلی را نشان دهید؛ بعنوان مثال کودکی در حال بازی، نوجوانی در حال ارتباط با همسالان، دچار مشکل می‌شوند و با رفتارهای همدلانه مشکل خود را حل می‌کنند.

 

موقعیتهای را بازی کنید تا کودک و نوجوان فرصت دیدن پاسخهای مناسب به شخص ناراحت و صدمه خورده را داشته باشد. اینکه چه احساسی دارد وقتی کودک یا نوجوانی در حال گریه است؟ و چطور تلاش می‌کند تا احساس بهتری پیدا کند؟ و چه احساسی دارند وقتی گریه می‌کنند و هیچ کسی توجهی به آنها ندارند؟

 

احساسهای همدلانه، درک و فهم رفتار، آموزش همدلانه فضایی را فراهم می‌سازد تا احساس رضایت از گفتگو کردن درباره افکار و احساسات درونی در نوجوان ایجاد شود و موجب می‌شود نیاز دیگران را وقتی در شرایط تعارضی قرار می‌گیرند، در نظر ‌گیرند.

 

کودکان همدلی را از ما می‌آموزند و از همدلی ما با دیگران تجربه بدست می‌آورند. هنگامیکه با کودکان همدلی نشان میدهیم آنها به اما اعتماد می‌کنند و دلبستگی ایمن ایجاد می‌شود. دلبستگی کلید اتخاذ ارزشها و مدل مناسب رفتاری و همدلی با دیگران است.

 

 

همدلی با کودکان

همدلی با کودک

 

آموزش همدلی به کودک | چگونه همدلی به کودکان را آموزش دهیم؟

 

منبع : تبیان / نمناک

به این مطلب امتیاز دهید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا