بدانیم تا سالم بمانیم

مراقبت بعد از زلزله | اقدامات مهم حین وقوع زلزله

بدانیم تا سالم بمانیم ، نکات مراقبتی زلزله در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید.

 

 

فیلم سینمایی بعد از زلزله

اقدامات بعد از زلزله ، مراقبت بعد از زلزله

 

 

اقدامات مهم قبل، بعد و هنگام زلزله
زلزله یکی از اتفاقات طبیعی است که درسراسر دنیا رخ می دهد. کشور ما نیز یکی از مناطق زلزله خیز است. بنابراین باید همیشه برای وقوع زلزله آماده باشیم.

 

مرگ و میر ناشی از زلزله بیشتربه علت ریختن آوار، شکستن شیشه، سقوط اشیا وحرکت زیاد در زمان وقوع زمین لرزه رخ میدهد و از آنجایی که پیشبینی زمان رخداد زلزله درحال حاضرغیرممکن است، تنهاراه کاهش خسارت جانی و مالی ناشی از زلزله، رعایت اصول ایمنی است.

 

اقدامات قبل از وقوع زلزله

• هنگامی که می‌خواهید خانه‌ ای بخرید یا اجاره کنید؛ نقشه سازه و تأسیسات را از مالک دریافت کنید و از یک مهندس ساختمان بخواهید تا ساختمان را از نظر مقاومت در برابر زلزله بررسی کند . اگر قبلاً هم منزلی را تهیه کرده‌ اید ؛ می‌توانید از یک مهندس ساختمان ، درباره میزان مقاومت منزلتان یا امکان مقاوم سازی آن در برابر زلزله ، مشاوره بگیرید.

 

• عیوب سیم‌کشی ساختمان‌، نشت لوله‌های گاز و ‌ترکیدگی لوله‌های آب و فاضلاب را رفع کنید. برای این کار حتماً از یک متخصص کمک بگیرید.

• آبگرمکن‌ ، یخچال‌ ، فریزر ، اجاق گاز و اشیای بلند و بسیار سنگین ‌باید با بست یا تسمه‌های مناسب ، به کف و دیوار منزل محکم شوند.

 

همچنین کمد لباس، قفسه‌ها، بوفه ها، آینه‌ها و تابلوهای دیواری منزل باید ‌به خوبی در جای خود محکم شوند.

برای انجام این کارها از یک فرد متخصص کمک بگیرید.

 

• یک کیف شامل ضروریترین وسایل تهیه کرده، در محل امن و قابل دسترس قرار دهید تا پس از پایان زلزله مورد استفاده قرار گیرد. مهمترین نیاز‌ها پس از زلزله عبارتند از: تغذیه، بهداشت و وسایلی که برای عملیات نجات و کمک به دیگران نیاز است. با تهیه این کیف می‌توانیم تا ۷۲ ساعت خود و خانواده را حفظ کنیم. این کیف را می‌توانیم علاوه بر منزل در ماشین و محل کار خود نیز داشته باشیم.

 

وسایل ضروری که بهتر است در این کیف داشته باشیم مثل آب، جعبه کمک‌های اولیه شامل باند و قطره چشمی آنتی بیوتیک، آسپرین، پماد سوختگی مقداری از دارو‌هایی که اعضای خانواده مصرف می‌کنند و یک قیچی کوچک، یک رادیو ترانزیستوری کوچک، چراغ قوه و باطری‌های یدکی، انبردست و یک بیل کوچک و پیچ گوشتی، و مواد غذایی برای سه روز و همچنین برنامه‌ای از کار‌های لازم در زمان رخداد زلزله را با خانواده‌ی خود طراحی کرده، تمرین کنیم.

 

• محل خواب خود را در محلی دور از پنجره، شیشه، لوستر، آینه، و اجسام سنگین مثل قفسه کتاب قرار دهیم.

• وسایل سنگین را در قفسه‌های پایین کابینت‌ها و کمد‌ها نگهداری کنیم تا هنگام بروز زلزله به بیرون پرتاب نشوند.

 

• درب کمد‌ها و قفسه‌ها و کتابخانه‌ها را به قفل مجهز نماییم تا هنگام زلزله چیزی به بیرون پرتاب نشود.

• با افراد خانواده راجع به زلزله گفتگو کنیم تا باعث کاهش استرس و اضطراب آن‌ها گردیم.

 

• افراد خانواده با کمک‌های اولیه آشنایی داشته باشند.

• افراد خانواده با نحوه‌ی قطع شیر اصلی آب و گاز و همچنین قطع برق آشنایی کامل داشته باشند.

• هر از گاهی افراد خانواده با فرض یک زلزله در خانه به تمرین عملیات پیشگیری و امدادرسانی بپردازند.

 

اقدامات در زمان وقوع زلزله :

اگر هنگام وقوع زلزله در خانه هستید، میتوانید جان خود و بستگانتان را با داشتن آگاهی در مورد پناه گرفتن و انجام عکس العمل سریع و مناسب نجات دهید.

بهترین اقدام پناهگیری است. بنابراین لازم است که نکات ذیل را مد نظر داشته باشید:

 

• برای اینکه زلزله شما را زمین نزند، روی زانوهای خود بنشیند.

• برای آنکه خودتان را در برابر اشیای پرتاب شده در فضای منزل، محافظت کنید؛ با بازوان خود، سر و گردنتان را بپوشانید.

 

• از پنجره ها و کمدهای بلند که بدون مهار هستند و همچنین اشیایی که ممکن است بر روی شما سقوط کنند دور شوید.

• در زیر میز ناهار خوری یا میز تحریر و یا تخت خواب پناه بگیرید و چنانچه در اثر زلزله حرکت کردند پایه های آنها را با دستانتان محکم بگیرید.

 

• همان جا که پناه گرفته‌اید، بمانید تا لرزه‌ها تمام شود. به هیچ وجه جا به جا نشوید.

• اگر هنگام وقوع زلزله، در رختخواب هستید‌، همان جا بمانید و بالش را روی سر خود قرار دهید . اما اگر رختخواب زیر اشیائی مانند لوستر قرار دارد، ‌فوراً جا به جا شوید و به نزدیکترین محل امن پناه ببرید.

 

• از پله ها یا آسانسور استفاده نکنید.

• اگر محل ایمن وجود ندارد و شما در کریدور هستید به کنار دیوار رفته و در حالی که نشسته اید سر خود را بر روی زانوهایتان خم نموده و ضمن اینکه با کف دستهایتان پشت سر خود را گرفته اید با بازوانتان سر خود را محافظت کنید.

 

• اگر در داخل خودرو در حال حرکت هستید‌:هر چه سریع‌تر در مکانی امن توقف کنید (از توقف در مجاورت ساختمان‌ها‌، درختان، پل‌ها و تیرک‌های برق، تلفن و مانند آن خودداری کنید). بعد از توقف، در داخل خودرو بمانید. زمانی که زلزله پایان یافت‌، با احتیاط به راه خود ادامه دهید، اما از پل‌ها و جاده‌های آسیب‌دید‌ه دوری کنید.

 

اقدامات حین وقوع زلزله، برای ساختمانهای اداری :

کارمندان میبایست بدانند که در چنین مواردی:

• از پنجره ها و فایلهایی (کمدهایی) که در محل خود محکم نشده اند، دور شوند.

 

• نباید از پله ها یا آسانسور استفاده کنند.

• همچنین میبایست سریعا در مکانهای ایمن ساختمان از جمله چارچوب دربها و یا زیر میزهای کار، پناه بگیرند.

 

• میبایست از منابع تامین الکتریسیته که احتمال حرکت، تخریب یا سقوط دارند، دور شوند.

• میبایست از منابع خطر و یا محلهای قابل اشتعال دور شوند.

• نباید به سمت کریدورها یا خروجیهای اضطراری هجوم ببرند.

 

اقدامات حین وقوع زلزله، برای مدارس:

• قبل از هر چیز آرامش خود را حفظ کنید، ترس و وحشت از سرعت و صحت کارهای شما میکاهد، پس نکات ایمنی را با اعتماد به نفس انجام دهید. همچنین دیگران را به آرامش دعوت نموده و نکات مذکور را انجام دهید.

 

• به‌ سمت درب‌ خروج هجوم نبرید.

• از دستورات معلم و والدین اطاعت کنید.

 

• به زیر میز رفته و با دو دست محکم پایه‌های میز را بگیرند.

در چهارچوب در، گوشه کلاس(اتاق) و زیر ستون‌های اصلی نیز می‌توانید پناه بگیرید.

 

• اگر در طبقات زیرزمین هستید، در مکانی امن جای گرفته و تا پایان لرزش آنجا بمانید.

• اگر در کتابخانه، آزمایشگاه یا کارگاه هستید و بخاطر تجمع مقابل دربها قادر به خارج شدن نیستید از قفسه ها دور شده و به دنبال پناهگاه باشید.

 

• در راه پله با دو دست سر را گرفته، بنشینید وخود را به یک سمت پله بکشانید و از بالا یا پایین رفتن بپرهیزید.

• اگر در در حیاط مدرسه هستید از ساختمان، دیوار، سازه های بلند فولادی یا چوبی و از سبد های بسکتبال دور شوید.

 

توصیه های ایمنی بعد از زلزله:

• وقتی لرزه‌ها پایان یافت؛ اطراف را نگاه کنید. اگر ساختمان صدمه دیده و مسیر باز و امنی برای خروج وجود دارد ، ساختمان را با احتیاط ترک کنید و به فضای باز و دور از نواحی آسیب‌دیده بروید.

 

• خونسردی و آرامش خود را حفظ کنید.

• از طریق رادیو یا تلویزیون یا شبکه‌های اجتماعی رسمی و معتبر، اخبار و اطلاعات موثق و دستورالعمل‌های مربوط به اقدامات اضطراری را کسب کنید.

 

• به محض استشمام بوی گاز در صورت امکان فلکه اصلی را قطع کنید و اگر نتوانستید، فوراً محل را ترک کنید.

• آتش‌سوزی‌های کوچک را مهار کنید.

 

• مکانی امن را جهت استراحت و ذخیره مواد دارویی و غذایی آماده کنید.

• مواد دارویی و غذایی را به‌موقع و صحیح مصرف کنید تا بعداً دچار مشکل نشوید.

 

• در موارد بسیار ضروری، از تلفن استفاده کنید.

• قفسه‌ها و کابینت‌ها را باید ‌با احتیاط باز کنید چون اشیای موجود در آن‌ها ممکن است سقوط کنند.

 

• اگر فرد مصدومی در اطراف شما هست و شما دوره کمک‌های اولیه را گذرانده‌اید، با رعایت اصول ایمنی، به او کمک کنید.

• نهایت احتیاط را بعد از وقوع زلزله، برای تمیز کردن ساختمان‌ها داشته باشید. هرگز سعی نکنید خودتان آوارهای سنگین را جا به جا کنید.

 

• باید آماده ‌لرزش‌های بعدی باشید. ‌این لرزش ها ممکن است آن قدر قوی باشند که به ساختمان‌های بدون استحکام آسیب وارد کنند. بنابراین همیشه آماده انجام مراحل پناهگیری که در بالا به آن اشاره کردیم؛ باشید.

• از تجمع بی‌مورد در اطراف مجروحین بپرهیزید.

 

• به نیروهای انتظامی و هلال‌احمر کمک کنید و از دستورات آنها پیروی کنید.

• از وارد شدن به محل‌های نیمه تخریب بپرهیزید.

 

اگر زیر آوار محبوس شده اید:

– کبریت روشن نکنید.

– جا به جا نشوید.

 

قبل از زلزله

پس لرزه چیست

 

 

– با دستمال یا پارچه‌ای دهان خود را بپوشانید.

– اگر تلفن همراه دارید؛ با تماس گرفتن یا ارسال پیام، تقاضای کمک کنید.

 

– با هر وسیله‌ای که دم دست دارید به لوله یا دیوار ضربه بزنید تا ماموران امدادی قادر به یافتن شما باشند.

در صورت امکان، از یک سوت استفاده کنید. فقط وقتی که ضرورت دارد، فریاد بزنید چون فریاد زدن ‌باعث ورود گرد و غبار به ریه‌های شما می‌شود.

 

پس از وقوع زلزله چه باید کرد؟

۳ ساعت پس از زلزله
• مراقب پس‌لرزه‌ها باشید؛

 

• رادیوی خود را برای آگاهی از وضعیّت اضطراری روشن نگه‌دارید؛
• با نیروهای امدادی همکاری کنید(از مداخله بی‌مورد خودداری کنید)؛

 

• از دیوارها و اجسام ناپایدار فاصله بگیرید؛

• مراقب کابل‌های برق رها شده و همچنین نشت گاز از لوله‌های شکسته شده باشید؛

 

• از انتشار شایعات پرهیز کنید؛

• از تردد و تجمّع غیرضروری در مسیرها، محل حادثه و مراکز امداد خودداری کنید.

 

۳ روز پس از زلزله

• از آب و غذای خود استفاده کنید؛
• از ورود به مکان‌های آسیب‌دیده خودداری کنید؛

 

• به شایعات توجه نکنید؛ از خوردن و آشامیدن مواد غذایی غیرمطمئن پرهیز کنید؛
• در برقراری نظم و امنیت مشارکت کنید؛
• بهداشت فردی و گروهی را رعایت کنید.

 

تخلیه اضطراری

در شرایط خاصی ضروری است محل سکونت و یا کار خود را ترک کنید(تخلیه کنید) و تا رسیدن نیروهای امدادی به نقطه امنی بروید. شرایطی مانند:
• وقوع زلزله شدید و تخریب بخشی از منازل

• وقوع زلزله خفیف و احتمال وقوع زلزله بزرگ‌تر
• خطر آتش‌سوزی یا نشت گاز و مواد سمی

 

توصیه‌های ایمنی هنگام تخلیه اضطراری

• ضمن حفظ خونسردی و آرامش خود، دیگران را نیز به آرامش دعوت کنید.
• از هجوم به سمت درب‌های خروجی جداً خودداری کنید.

 

• از دویدن، ازدحام و فشار دادن به جمعیّت مقابل خود پرهیز کنید.
• حق تقدم تخلیه با مجروحان، کودکان، سالمندان و افراد آسیب‌پذیر است.

 

• از پنجره‌ها و وسایل غیر ثابت در محل فاصله بگیرید.
• از آسانسور استفاده نکنید.

 

• هنگام استفاده از پله‌های اضطراری، به نرده و حفاظ پله‌ها فشار وارد نکنید.
• هنگام خروج اگر کیف دستی دارید روی سرتان قرار دهید و گرنه دستان خود را روی سرتان قرار دهید.

 

• پس از خروج از مکان در محلی امن در محوطه پناه گرفته، ضمن حفظ خونسردی و آرامش منتظر دریافت توصیه‌های ایمنی از سوی مسئولین باشید.
• پس از تخلیه مکان، از بازگشت به داخل آن جهت نجات دیگران خودداری نمائید.
• پیش از ترک ساختمان، ضمن قطع شریان‌های حیاتی(گاز، آب و برق)، کیف نجات را همراه خود ببرید.

 

نکته:

• هنگام ورود به هر مکان، اطراف خود را به دقت بررسی کنید و عوامل خطرناک و همچنین عوامل مقابله با خطر(نظیر کپسول آتش‌نشانی، کیف کمک‌های اولیه و…) را شناسایی کنید.
• هنگام ورود، مسیرهای خروج را به دقت شناسایی کنید.

 

حمایت روانی

خودامدادی و دگرامدادی روانی در سوانح

در بحران‌ها، حوادث و سوانح بزرگ و فراگیر، علاوه‌بر مشکلات جسمی، مسائل روانی نیز بازماندگان و آسیب‌دیدگان، امدادگران و عموم مردم را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد؛ به‌ویژه افرادی که در محل سانحه حضور داشته‌اند اکثراً دچار درجاتی از اختلال روحی و روانی خواهند شد که ممکن است تا پایان عمر اثرات آن، روان فرد و حتی زندگی وی را مختل کند.
برخورد صحیح با سوانح طبیعی و پیامدهای آن و رفتار مناسب با آسیب‌دیدگان می‌تواند شدت اختلالات روانی ناشی از سوانح را به حداقل برساند.

 

حمایت روانی

حمایت روانی فرآیندی است که برای تأمین سلامت روانی آسیب‌دیدگان از سوانح انجام می‌گیرد تا به آن‌ها کمک کند به‌طور مؤثّر خود را با فشار‌های روانی ناشی از سوانح سازگار سازند و با افراد خانواده و محیط خود ارتباط برقرار کنند.

 

حمایت روانی پس از بحران معمولاً توسّط افراد زیر صورت گیرد:
• خانواده و همشهری‌ها و افراد دلسوز محلّه

 

• امدادگران، مددکاران و افراد دوره‌دیده محلّات
• افراد مجرب و مشاوران حرفه‌ای

 

به خاطر داشته باشیم:

• واکنش‌های روانی، پاسخ معمول و طبیعی به یک موقعیّت غیرعادی هستند.
• اصل اولیه و مهم بهداشت روانی در سوانح طبیعی، پرهیز از زدن برچسب بیماری به آسیب‌دیدگان و بازماندگان است.

 

• انتخاب واژه‌های صحیح و توجّه به تأثیر صحبت‌ها و کلمات بر آسیب‌دیدگان بسیار مهم است. از به‌کار بردن کلماتی که تداعی‌کننده ناتوانی هستند باید خودداری کرد.
• ارائه حمایت‌های روانی به‌صورت گروهی بر روش انفرادی ترجیح دارد.

 

• مشارکت آسیب‌دیدگان در برنامه‌های روزمره زندگی اهمیّت ویژه‌ای دارد.

 

نکات مهم در حمایت‌های اولیه روانی برای آسیب‌دیدگان

۱. با آسیب‌دیدگان ارتباط صحیح و مؤثّر برقرار کنید ولی آن‌ها را به خود وابسته نکنید.
۲. به افراد اطّلاعات صحیح بدهید و هرگز به آن‌ها دروغ نگویید. در مواردی که از موضوعی اطّلاع ندارید، بگویید: نمی‌دانم.

 

۳. عبارات کلیشه‌ای و تکراری مثل: غصه نخور، درست می‌شود و… را به کار نبرید.
۴. افراد را از دیدن جنازه عزیزانشان محروم نکنید و در این خصوص ایشان را کمک و همراهی کنید.

 

۵. در ابراز احساسات افراد به آن‌ها کمک کنید و بگذارید بر اساس فرهنگ و رسوم خود سوگواری و تخلیه روانی کنند.
۶. افراد را به شرکت در مراسم تشییع جنازه عزیزانشان و مواردی همچون نماز میّت ترغیب کنید.

 

۷. استراحت شبانه ضروری است. با ایجاد محیط آرام، آسیب‌دیدگان را به آرامش ترغیب کنید.
۸. برای آرامش بخشیدن به افراد، از باورهای دینی آن‌ها کمک بگیرید.

 

۹. افراد را به اجبار از محل سکونتشان دور نکنید.
۱۰. مانع تجمع داغ‌دیدگان نشوید.

 

۱۱. آسیب‌دیدگان را به شرکت در فعّالیت‌های اجتماعی، ورزشی، فرهنگی و بازسازی ترغیب کنید.
۱۲. در صورت اطّلاع از پناه‌آوردن فردی به مواد مخدر، وی را از این کار منع و به تیم حمایت روانی معرّفی کنید.

۱۳. در صورتی‌که علائم اختلالات روانی شدید در فرد بروز کرد، حتماً او را به تیم حمایت روانی معرّفی نمایید.

 

از کودکان آسیب‌دیده چگونه حمایت کنیم

کودکان جز آسیب‌پذیرترین گروه‌های انسانی در زمان سوانح هستند، به‌ویژه اگر والدین خود را از دست داده باشند. در صورت عدم توجّه، سلامت جسمانی و روانی آن‌ها با خطر جدی مواجه خواهد شد.

 

• نیازهای اولیه کودکان از قبیل: آب، غذا و مراقبت‌های پزشکی را برآورده و تأمین کنید.
• علل وقوع سانحه(زلزله) را به زبان ساده برای کودک بیان کنید.

 

• اگر پدر یا مادر کودک فوت کرده‌اند، بستگان نزدیک از او حمایت کنند و از متعلّقات درگذشتگان مانند روسری، تسبیح و… که کودک با آن‌ها آشناست در اختیار وی قرار گیرد.
• از تغییر جابه‌جایی مکرر و بی‌مورد محل زندگی کودکان به‌شدّت خودداری کنید.
• امکانات بازی و سرگرمی برای کودک فراهم کنید و سعی کنید او را شاد نگه‌دارید.

 

مراحل واکنش‌های روانی افراد پس از وقوع بحران و حمایت‌های روانی در هر محله

 

مرحله اول: تماس با استرس(ضربه روانی)

این مرحله معمولاً بلافاصله یا چند دقیقه پس از وقوع سوانح و بلایا بروز می‌کند و علائمی نظیر ترس و وحشت، بهت‌زدگی، گیجی و درماندگی را به دنبال دارد.
• این مرحله نیاز به اقدام خاصی ندارد و در اغلب موارد قبل از رسیدن هر کمکی به‌طور خود به خود پایان می‌پذیرد.

 

مرحله دوم:انکار
اغلب در دقایق و ساعات اولیه پس از وقوع بحران بروز می‌کند و در این مرحله فرد به دلیل تحمّل استرس زیاد و فشار روانی بیش از حد، تمام آنچه را اتفاق افتاده است را انکار می‌کند و حاضر به پذیرش اتّفاق رخ داده نیست. فرد مدام کلماتی در انکار وقوع حادثه بر زبان می‌آورد.
• در این مرحله باید در کنار فرد آسیب‌دیده حضور داشته باشید و او را تنها نگذارید. به هیچ وجه سعی در قانع کردن او نداشته باشید و با مراقبت جسمی، او را از آسیب‌های احتمالی محفوظ دارید.

 

مرحله سوم: قهرمان‌گرایی

این مرحله در ساعات یا روزهای اولیه وقوع بحران بروز می‌کند و افراد احساس می‌کنند باید کاری انجام دهند، با دیگران ارتباط برقرار می‌کنند و به‌طور داوطلبانه در امدادرسانی کمک می‌کنند.

 

همبستگی بالایی در بین مردم ایجاد می‌شود. مردم گذشت و ایثار زیادی از خود نشان می‌دهند و تا رسیدن نیروهای امدادی بسیاری از کارها را خود انجام می‌دهند. ممکن است افراد تا حدی گستاخانه عمل کنند و به موانع و قوانین اجرایی بی‌توجه و در عین حال تحریک‌پذیر شوند.
• رفتار آسیب‌دیدگان را باید به‌عنوان واکنش طبیعی آنان تلقی کرد و با هدایت هوشمندانه فعّالیت‌های آن‌ها را هدفمند نمود. مراقب آن‌ها باشید و ایشان را از انجام کارهای خطرناک باز دارید.

 

مرحله چهارم: فراموشی

یک هفته تا چند هفته بعد از حادثه بروز می‌کند و هم‌زمان با رسیدن نیروهای امدادی و توزیع اقلام امدادی، افراد احساس امیدواری می‌کنند و تا حد زیادی مصیبت‌ها و فراق‌ها را از یاد می‌برند و به‌طور موقّت حالت آرامش به آن‌ها دست می‌دهد.

 

• حمایت‌های روانی در این مرحله بسیار مؤثّر است و موجب سرعت یافتن بازگشت تعادل روانی و جلوگیری از اختلالات عاطفی شدید بعدی می‌شود و از ایجاد حس نفرت و بدبینی به دیگران در مراحل بعدی جلوگیری می‌کند.

 

مرحله پنجم: مواجهه با واقعیّت

معمولاً یک تا سه ماه پس از وقوع بحران بروز می‌کند. در این مرحله افراد به تدریج متوجّه وسعت خسارات و فقدان‌ها می‌شوند. از دست دادن روحیه، ناآرامی، احساس افسردگی، اضطراب، تحریک‌پذیری و احساس تنهایی شدید از علائم این مرحله است.

• ایجاد اعتماد به نفس و امید به بازماندگان و تلاش برای توزیع عادلانه امکانات از مهم‌ترین فعّالیت‌های حمایتی این مرحله محسوب می‌شود.

 

مرحله ششم: تجدید سازمان

در این مرحله که ۶ ماه تا یک سال پس از بحران بروز می‌کند، افراد آسیب‌دیده شروع به بازسازی روانی خود و تقویّت اعتماد به نفس می‌نمایند. در صورت عدم بازسازی، احساس ناراحتی و پرخاش و دشمنی درونی تا مدت زیادی در فرد باقی خواهد ماند.
• پاسخ‌گویی به نیازهای مردم و رفع بلاتکلیفی آن‌ها از سوی مسئولان و مشارکت‌دادن مردم در بازسازی، از فعّالیت‌های حمایت روانی این مرحله بشمار می‌رود.

 

 

زلزله بم

زلزله های ژاپن

 

مراقبت بعد از زلزله | اقدامات مهم حین وقوع زلزله

 

منابع:yjc.ir
vojoudi.com
iribnews.ir
بیتوته / jpsh.ir

به این مطلب امتیاز دهید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا