علل ناشنوایی نوزدان | پیشگیری و راه های درمان

۰ 222 خواندن این مطلب 6 دقیقه زمان میبرد

بیماریهای کودکان ، درمان ناشنوایی در نوزادان در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید.

درمان ناشنوایی عصبی ، علل ناشنوایی نوزادان

علل ناشنوایی مادرزادی، حتما بخوانید!

علائم کم شنوایی در نوزادان

ناشنوایی ممکن است در هنگام تولد به علت عامل ژنتیکی یا عوارض خود زایمان بوجود آمده باشد، اما سایر عوامل پزشکی و محیطی می‌توانند پس از تولد باعث ناشنوایی شوند.

عفونت‌های گوش
داروهایی که باعث آسیب به گوش و شنوایی می‌شوند.
بیماری‌ها و عوارضی از جمله مننژیت، سرخک، آنسفالیت، آبله مرغان، آنفلوآنزا و اوریون.

آسیب به سر
آسیب به گوش‌ها به علت قرار گرفتن در معرض صدای بسیار بلند.

ناشنوایی در نوزادان به دو شکل است :

۱- ناشنوایی در دوران جنینی و به دلیل عوامل ژنتیکی و یا به دلیل وجود عفونت در بدن مادر رخ می دهد.

۲- بعد از تولد و به دلیل وارد شدن عفونت به گوش و یا مغز نوزاد، ناشنوایی رخ می دهد.علایم ناشنوایی در نوزادان این گونه خود را بروز می دهد که نوزاد قادر به شنیدن و عکس العمل نشان دادن نسبت به صداهای بلند نیست، و یا هنگامی که با او صحبت می کنید، عکس العمل خاصی نشان نمی دهد.

بیماری هایی که سبب ناشنوایی و یا کم شنوایی در نوزاد می شوند

۱- اوتیت گوش میانی: عفونت گوش میانی اگر شدید باشد، ممکن است منجر به بروز ناشنوایی در نوزاد شود.

۲- سرخجه : اگر مادر باردار در سه ماهه اول بارداری دچار سرخجه شود، ممکن است فرزند ناشنوا به دنیا آورد.

۳- سیفلیس : مادر بارداری که به بیماری سیفلیس مبتلاست و درمان نشده است، می تواند عفونت خود را به جنین سرایت دهد و او ناشنوا به دنیا آید.بسیاری از ناشنوایی هایی که به دلیل عفونت است، قابل پیشگیری می باشند.

۴- مننژیت : مننژیت ، ورم پرده های مغز و یا نخاع است و به دلیل عفونت های ویروسی و یا باکتریایی ایجاد می شود و این عفونت می تواند سببب بروز کم شنوایی و یا ناشنوایی در نوزاد شود.

۵- نوزاد کم وزن: طبق تحقیقات دانشمندان، احتمال ابتلا به کم شنوایی در نوزاد کم وزن، زیاد است.

۶- سابقه خانوادگی بیماری های گوش : ناشنوایی در نوزادان ممکن است به دلیل سابقه خانوادگی و ابتلای آنها به مشکلات ساختاری گوش و یا عصب شنوایی باشد.

۷- سندروم داون (منگولیسم) : سندروم داون یک اختلال کروموزومی است که همراه با مشکلاتی مانند کم شنوایی، عقب ماندگی ذهنی و مشکلات قلبی عروقی می باشد.

تست شنوایی نوزاد

علایمی که نشان دهنده نوزاد ناشنوا و یا کم شنواست.

علایم نوزادان زیر سه ماه:

نوزادان زیر سه ماه، اگر به صورت ناگهانی در عکس العمل به صداهای بلند از جا نپرند، مشکوک به مشکل شنوایی هستند.این نوزادان با صداهای معمول از خواب بلند نمی شوند و با صدای آهسته آرام نمی شوند.این نوزادان آواهایی مانند «اوه» را نمی سازند و به صدای اطرافیان عکس العمل نشان نمی دهند.

علایم نوزادان بین سه تا هشت ماه :

در این نوزادان انتظار می رود که در پاسخ به صدا، چشم های خود را حرکت دهند. این گونه نوزادان در پاسخ به صدا، عکس العملی ندارند و هیجان نوزاد سالم را در پاسخ به صدای جغجغه از خود نشان نمی دهند.هیچگونه تقلید صداهای محیطی را تا شش ماهگی انجام نمی دهد و نسبت به تغییر صداهای محیط، عکس العملی ندارند.اگر والدین این گونه نوزاد هستید، حتما کودک خود را نزد پزشک ببرید.

تشخیص ناشنوایی در جنین

علایم نوزادان بین ۹ تا ۱۲ ماه :

نوزاد سالم نسبت به اصوات، حساس می باشد و نسبت به اسم خود عکس‌العمل نشان می دهد، صداسازی می کند و این صداسازی همراه با تغییر صدایشان است.اما نوزادانی که مشکل شنوایی دارند، توانایی های بالا را ندارند و یا حتی قادر به گفتن «مامان و بابا» هم نیستند.

ناشنوایی در نوزادان قابل پیشگیری است؟

ناشنوایی همچنین می‌تواند در کودکی یا بزرگسالی بروز کند. همه می‎دانیم که ناشنوایی تاثیر بسیار زیادی بر زندگی کودک و خانواده او می‌گذارد زیرا زبان و ایجاد ارتباط در ۳ سال اول زندگی اتفاق می‌افتد، ناشنوایی می‌تواند همه این موارد را تحت تاثیر قرار دهد و مشکلات یادگیری در مدرسه و محیط زندگی ایجاد کند. غربالگری زودهنگام، تشخیص و درمان کودکان با مشکلات ناشنوایی کمک می‌کند تا مهارت زبان آموزی را مانند دیگران یاد بگیرند. از آنجا که تشخیص مشکلات شنوایی در نوزادان سخت است، بیشتر بیمارستان‌ها حتما بررسی لازم را انجام می‌دهند.

چه چیز باعث ناشنوایی در نوزادان و کودکان می‌شود؟

کاهش شنوایی و ناشنوایی می‌تواند ژنتیکی باشد یا بر اثر جراحت و بیماری بروز کند. در برخی موارد هم علت ناشنوایی ناشناخته است. حدود ۹۰ درصد از نوزادان با ناشنوایی ژنتیکی والدین با شنوایی مناسب دارند. عوامل ژنتیک حدود ۵۰ درصد ناشنوایی‌ها را شامل می‌شود. حدود ۲۵ ژن در ناشنوایی موثر هستند. تقریبا ۳۰ درصد از کودکان با ناشنوایی نقص هنگام تولد دارند. در چنین مواردی ناشنوایی بخشی از یک سندرم است.

بیماری‌هایی که می‌توانند موجب ناشنوایی نوزاد شوند شامل عفونت دوران بارداری مانند سرخجه، سیتومگالو ویروس، توکسوپلاسموز، هرپس و سفلیس است. نوزادانی که زودتر از موعد به دنیا می‌آیند هم در خطر ابتلا به ناشنوایی هستند.

بعد از تولد ضربه به سر یا عفونت دوران کودکی مانند مننژیت، سرخک و آبله مرغان می‌تواند باعث ناشنوایی شود. برخی درمان‌ها مانند آنتی بیوتیک استرپتومایسین و داروهای مرتبط هم می‌تواند باعث ناشنوایی شود. عفونت گوش نیز می‌تواند به تدریج باعث کاهش شنوایی شود.

ناشنوایی انواع گوناگون دارد

زمانی که صدا به گوش خارجی می‌رسد در کانال گوش حرکت کرده به پرده صماخ می‌رسد. ورود صدا باعث تکان خوردن پرده صماخ می‌شود که در نتیجه سه استخوان کوچک در گوش میانی حرکت می‌کنند. در این مسیر کانال گوش، پرده صماخ و گوش میانی صدا را از دنیای خارج به گوش داخلی می‌آورند. درون گوش داخلی هزاران سلول مویی نازک صدای وارده را تشخیص داده و به سیگنال‌هایی که روی اعصاب شنوایی سوار شده تبدیل می‌کند که پالس عصبی به مرکز شنوایی در مغز می‌فرستد.

ناشنوایی ممکن است در هرکدام از قسمتهای این مسیر اتفاق بیفتد

ناشنوایی ژنتیکی زمانی اتفاق می‌افتد که صدا از گوش خارجی وارد گوش میانی می‌شود. انسداد در کانال گوش، آسیب در پرده صماخ یا عفونت در گوش میانی از جمله شرایطی است که میتواند موجب ناشنوایی ارثی شود. این نوع از ناشنوایی موقتی است و معمولا با انجام عمل جراحی بهبود می‌یابد.

ناشنوایی حسی زمانی اتفاق می‌افتد که سلولهای مویی داخل گوش داخلی نمی‌توانند نوسانات ورودی را تشخیص دهند یا پالسهای عصبی به مغز منتقل نمی‌شود. عفونت‌های پیش از بارداری، کمبود اکسیژن هنگام تولد یاعوامل ژنتیکی می‌تواند باعث این نوع ناشنوایی شود.

ناشنوایی ترکیبی زمانی رخ می‌دهد که کودکی که ناشنوایی حسی دارد ناشنوایی ژنتیکی هم داشته باشد. بسیار مهم است کودکانی با ناشنوایی دائمی مشکلات شنوایی گوش میانی‌شان درمان شود تا شنوایی‎شان بیش از حد کاهش نیابد.

غربالگری نوزاد برای ناشنوایی

نوزادان با یکی دو آزمایش غربالگری میشوند تا مشخص شود نوزاد چقدر به صدا واکنش نشان می‌دهد. هردو آزمایش ۵ تا ۱۰ دقیقه طول می‌کشد، بدون درد بوده و زمانی که نوزاد در خواب است هم می‌توان انجامش داد.

در آزمایش OAE یک میکروفون در گوش نوزاد قرار می‌گیرد. میکروفون به کامپیوتر وصل شده و صدای ملایم کلیک کردن به گوش نوزاد فرستاده شده و پاسخ گوش داخلی به صدا ثبت می‌شود.

در آزمایش AABR صدای آرام کلیک کردن از طریق سمعک به گوش نوزاد می‌رسد. سنسورها در سر قرار گرفته و به کامپیوتر متصل می‌شود تا فعالیت امواج مغزی را در واکنش به صدا اندازه‌گیری کند.

در صورتی که نوزاد در این آزمایش‌ها دچار مشکل باشد دوباره این آزمایش‌ها تکرار می‌شود و به متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع داده می‌شود تا آزمایش‌های تکمیلی انجام شود. آزمایش‌های تشخیصی تا ۳ ماهگی نوزاد باید کامل شود. والدین باید بدانند که تست غربالگری نمی‌تواند ناشنوایی را تشخیص دهد. تا ۵ درصد نوزادان نتایج غیرطبیعی در بررسی شنوایی نشان می‌دهند و آزمایشهای تکمیلی یک مورد از ۱۰ مورد را واقعا مشکل‌دار تشخیص می‌دهد.

تست تشخیصی برای نوزادان زیر ۶ ماه مانند تست غربالگری زمان تولد است اما اطلاعات بیشتری به متخصص می‌رساند.

نشانه های کم شنوایی در نوزادان و کودکان

والدین باید نشانه‌های کاهش شنوایی را در نوزادشان شناسایی کنند. برخی علائم عبارتند از: واکنش نشان ندادن به صدای بلند، برنگشتن به سمت صدا بعد از ۶ ماهگی، غان و غون نکردن در ۹ ماهگی، استفاده نکردن از یک کلمه تا ۱۸ ماهگی، استفاده از زبان بدن به جای بیان کلمه.

راه های پیشگیری از ناشنوایی نوزادان
با اینکه برخی اوقات نوزاد بر اثر عوامل ژنتیکی یا دیگر شرایط غیرقابل اجتناب دچار ناشنوایی میشود، مواردی وجود دارد که میتواند خطر ابتلا به این مشکل را کاهش دهد. از جمله مواردی که باید به آن دقت کنید عبارت است از:

– هیچ وسیله‌ای را وارد کانال گوش نوزاد نکنید حتی گوش پاکن
– کودک را دربرابر بیماری‌های دوران کودکی ایمن کنید چون برخی بیماریها باعث ناشنوایی می‌شود.
– سرماخوردگی و عفونت گوش نوزاد را بررسی کنید. اگر کودک نشانه عفونت گوش را داشت با پزشک مشورت کنید.
– از صداهای بلند دوری کنید.

علل کر بودن نوزادان