همسر بیش فعال | تاثیرات بیش فعالی در زندگی مشترک

ازدواج و همسرداری ، نکات مهم بیش فعالی در زندگی مشترک در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید.

تاثیر بیش فعالی بر روابط زناشویی ، همسر بیش فعال

همسر آینده شما بیش فعال است؟

بیش‌فعالی (ADHD) فقط مربوط به دوران کودکی نیست. در حدود ۶۰ درصد از کودکان بیش‌فعال بعضی از نشانه‌ها تا بزرگسالی ادامه می‌یابد. با اینکه تعداد این موارد خیلی زیاد نیست و فقط حدود ۴ درصد بزرگسالان را شامل می‌شود اما به دلیل اثرهایی که روی بخش‌های مختلف زندگی مانند شغل و رابطه‌های عاشقانه می‌گذارد، اهمیت دارند.

بیش‌فعالی نشانه‌هایی دارد که به‌صورت مستقیم رابطه عاشقانه را مشکل‌دار می‌کند. یکی از مهم‌ترین این نشانه‌ها، کاهش توجه است. این کاهش توجه گاهی فراموشی هم به دنبال می‌آورد. البته علت این فراموشی اختلال در ثبت داده‌ها در مغز به دلیل نداشتن تمرکز است و دلیل جدی‌تر و نگران‌کننده‌ای ندارد.

بسیار پیش می‌آید که فرد بیش‌فعال تولد همسر یا سالگرد ازدواجش را فراموش کند. این فراموشی‌ها در ذهن همسر به «کم شدن عشق» ترجمه می‌شود.

در حالی که این فراموشی فقط یک «علامت روان‌پزشکی» است، نه رفتاری از سر سهل‌انگاری. شکایت شایع همسر افراد بیش‌فعال این است که وقتی من صحبت می‌کنم، او گوش نمی‌دهد و انگار دارم با خودم حرف می‌زنم.

اگر نامزد یا همسر شما بیش فعال باشد، به احتمال زیاد این مشکلات را با او خواهید داشت:

اشکال در گوش دادن و توجه

فرد مبتلا به ADHD ممکن است در خارج از حیطه یا بدون رعایت نوبت صحبت کند و همین امر منجر به دشوار کردن ارتباطات می شود. همچنین این رفتار ممکن است در شریک زندگی این احساس را بر انگیزد که مورد توجه نیست و صحبت های وی برای همسرش اهمیتی ندارد.

مشکل انجام وظایف

اختلال ADHD به علت عدم سازماندهی و فراموشی در بعضی کارها مهارت های ضعیف ی را منجر می شود. مرد مبتلا به ADHD ممکن است تولد همسرش و یا سالگرد عروسی خود را و یا خواسته همسرش را در راه باز گشت به خانه فراموش کند.

ناتوانی در رسیدگی به مسئولیت

کسی که مبتلا به ADHD است ممکن است پرداخت صورتحساب را فراموش کند، غفلت در روشن گذاشتن چراغ حیاط خلوت یا در دسترس گذاشتن مواد شوینده در مقابل کودکی که در حال بازی است از کارهایی است که ممکن است انجام دهند.

رفتار تکانشی
افراد مبتلا به ADHD به طور مداوم نیاز به تحریک دارند و ممکن است قادر نباشند به عواقب اعمال خود فکر کنند. این می تواند منجر به بی پروایی، رفتارهای غیر مسئولانه (مانند رانندگی بیش از حد سریع با حضوربچه ها در ماشین) شود.

واکنش افراطی عاطفی

کسانی که مبتلا به ADHD هستند ممکن است خلق و خوی شان به راحتی تغییر پیدا کند و منجر به سوء تفاهمی بزرگ شود. استدلالشان می تواند به سرعت به طور مارپیچ خارج از کنترل شود زیرا فرد مبتلا به ADHD قادر نیست از طریق صحبت کردن آرام به حل مسائل بپردازد.

بیماری بدرفتاری نیست

مشکل وقتی پیچیده‌تر می‌شود که فرد به بیش‌فعالی خودش آگاه نباشد. بیش از نیمی از بزرگسالان بیش‌فعال نمی‌دانند بیش‌فعال هستند. در اینجا نشانه‌های قابل‌‌درمان آنها به‌عنوان «بدرفتاری» تلقی می‌شود.

در رابطه‌های عاشقانه بسیار اهمیت دارد که افراد حساب «نشانه بیماری» را از «بدرفتاری» جدا کنند. بسیاری از رفتارهایی که از فرد دیگر در یک رابطه عاشقانه سر می‌زند «بدرفتاری» نیست، بلکه نشانه‌هایی قابل ‌درمان است.

این نشانه‌ها به کم‌توجهی ختم نمی‌شوند. فرد بیش‌فعال ممکن است رفتارهای تکانه‌ای نشان بدهد و صحبت‌ها و رفتارهای نسنجیده از او سر بزند. رفتارهایی که در صورت آگاه نبودن طرف مقابل آسیب‌های جدی به رابطه وارد می‌کند. عشق یعنی اینکه معشوق برایمان مهم باشد و او را کانون توجه و تمرکز قرار بدهیم.

درمان بیش فعالی بزرگسالان با داروهای گیاهی

عشق فقط یک هیجان ذهنی نیست بلکه مهارتی است که به دقت، توجه، رفتارهای سنجیده و مناسب و حضور ذهن نسبت به معشوق و آنچه برای معشوق مهم است نیاز دارد. اگر به معشوق توجه نکنیم و چیزهایی را که برای او مهم است، فراموش کنیم، عشقمان خودخواهانه می‌شود.

علت اینکه عشق انسان را به پختگی می‌رساند این است که ما را از «خودشیفتگی» و «خودمحوری» می‌رهاند و دیگری را به اندازه خودمان مهم می‌کند. اینجاست که عشق این امکان را به ما می‌دهد که مسیر زندگی را ۲ نفره پیش ببریم و در خوشی‌ها و سختی‌های آن با دیگری سهیم شویم.

عشق‌ورزی به این شکل نیاز مبرم به توجه به دیگری دارد. دقت و توجهی که افراد بیش‌فعال نسبت به آن ناتوانند. اگر در خودتان یا معشوقتان نشانه‌های بیش‌فعالی می‌بینید، در جستجوی تشخیص و درمان برآیید. بیش‌فعالی یکی از مانع‌های عشق کامرواست و در عین حال به راحتی قابل درمان است.

اختلال بیش فعالی و فقدان توجه (ADHD)

افراد زیادی به اشتباه با ADHD به عنوان مشکلی که تنها در کودکی دیده می شود برخورد می کنند، مشکلی که با بزرگ شدن کودکان از بین می رود. با این حال، حدود یک سوم تا نیمی از آنهایی که ADHD در کودکی داشته اند، همچنان در بزرگسالی به ADHD مبتلا هستند.

مشکل عدم توجه و تمرکز و دشوار بودن انجام و اتمام تکالیف باعث میشود تحصیل و ادامه تحصیل برای کودک سخت باشد و کودک در این زمینه ضعف داشته باشد. این ضعف منجر به مشکلات عزت نفس، حفظ شغل و سوء استعمال مواد برای فرد در بزرگسالی میشود. علائم اختلال بیش فعالی و فقدان توجه در بزرگسالی در روابط عاطفی فرد نیز میتواند اخلال ایجاد نماید. بسیاری از بزرگسالانی که دچار اختلال بیش فعالی و فقدان توجه هستند، هرگز بیماری آنها تشخیص داده نمیشود و تا زمانی که فرد متوجه این بیماری نشود نمیتواند تحت درمان مناسب قرار بگیرد بنابراین روابط او با دیگران تحت تاثیر قرار میگیرد.

علائم مشخصه این اختلال، فراموشکاری، بی توجهی، دشواری تمام کردن وظایف و تکانشی بودن (بدون فکر عمل کردن) است که همه این ویژگیها روابط فرد را ویران میکنند. همه این مسائل در صورت وجود فرزند پیچیده تر نیز میشود. از جمله مشکلاتی که در همجواری با فرد دچار ADHD ایجاد میشود، به صورت زیر است:

– فرد به سختی به صحبتهای طرف مقابل گوش داده و به او توجه میکند. فردی که اختلال بیش فعالی و فقدان توجه دارد ممکن است وسط صحبت دیگران بپرد یا در حین صحبت او توجهش را از دست بدهد. ممکن است همسر او احساس کند صحبتهایش برای همسرش مهم نیست یا ارزشی ندارد. به همین علت برقراری ارتباط موثر با دیگران برایش دشوار است.

– فرد در انجام وظایف مشکل دارد. این اختلال منجر به فراموشکاری و ضعف در سازماندهی امور میشود. مردی که ADHD دارد روز تولد همسر یا سالروز ازدواجشان را ممکن است از یاد ببرد یا هنگام بازگشت به خانه فراموش کند به مغازه برود و چیزهایی را که قرار بوده خریداری نماید. این فراموشکاری ممکن است موجب ناراحتی همسر شده و این تصور را ایجاد نماید که شوهر اهمیتی به او و خواسته های او نمیدهد در حالی که فرد واقعا مشکل فراموشکاری دارد. این عدم انجام وظایف ممکن است در ازدواج یا روابط دیگر به عنوان عدم تعهد و التزام تلقی شود.

– فرد نمیتواند از عهده مسئولیتهایش برآید. فردی که اختلال بیش فعالی و فقدان توجه دارد ممکن است فراموش کند صورت حسابها را بپردازد، به موقع سر قرار حاضر شود، ماده شوینده سمی را از دسترس کودکان خارج کند و غیره.

– فرد رفتار تکانشی دارد. افرادی که در بزرگسالی اختلال ADHD دارند، دائما برانگیخته میشوند و نمیتوانند به پیامدهای کارشان فکر کنند. این امر موجب بروز رفتارهای غیر مسئولانه و غیر ملاحظه کارانه میشود مثلا در حالی که کودکان در اتومبیل حضور دارند با سرعت زیاد رانندگی میکند.

– فرد واکنش افراطی هیجانی دارد. فرد مبتلا به ADHD ممکن است به راحتی کنترل خود را از دست بدهد که این میتواند منجر به سوء برداشت بزرگی شود. بحثها و مشاجراتی که فرد در آن حضور دارد به سرعت از کنترل خارج میشوند چون نمیتواند با آرامش صحبت کند.

اختلال بیش فعالی و فقدان توجه روابط و ازدواج شما را میتواند نابود کند مگر این که تشخیص و درمان مناسب صورت گیرد. فرد مبتلا به ADHD برای غلبه بر مشکلات در روابط عاطفی چه کاری میتواند انجام دهد؟

اولین قدم، درمان علائم این اختلال است که به روابط شما صدمه میزند. اگر پیش از این به متخصص مراجعه نکرده اید و بیماری شما تشخیص داده نشده است، به روانشناس یا روانپزشک مراجعه نمایید. بسیاری از درمانهایی که برای کودکان موثر هستند (مانند داروهای محرک، رفتار درمانی و مشاوره)، در بزرگسالان نیز اثر بخش بوده و تمرکز و نیز روابط فردی را بهبود میبخشند . زوج درمانی به شما و همسر شما کمک میکند بهتر یکدیگر را درک کنید و هر گونه فاصله ای که به واسطه این اختلال بین شما ایجاد شده است را از میان بردارید.

راهکارهایی برای کمک به مشکلات روابط ناشی از ADHD :

– فهرستی از همه کارها و خریدها و مسئولیتهای روزانه که باید انجام دهید تهیه کنید. همچنین تقویمی از سالروزها، وقایع مهم و قرارهای خود همراه داشته باشید و مرتب آن را چک کنید.

– از همسرتان که گرفتار ADHD است بخواهید هر درخواستی که از او داشته اید را برایتان تکرار کند تا مطمئن شوید درست متوجه شده از او چه خواسته اید.
– سر خود را شلوغ نکنید و سعی کنید هر روز یا هر هفته تعداد کمی کار به عهده گرفته و تکمیل کنید.
– به یک برنامه خود را عادت بدهید. مثلا هفته ای یکبار حساب بانکی خود را چک کنید تا بدانید این هفته چقدر خرج کرده اید یا شب آخر تعطیلی برای تمامی هفته برنامه غذایی بریزید.

بیش فعالی در بزرگسالی

همسر بیش فعال | تاثیرات بیش فعالی در زندگی مشترک

منبع:سلامت، آلومینا / نمناک/ بیتوته