علل فراموشی در جوانی | آیا فراموشی نشانه بیماری آلزایمر است؟

۰ 622 خواندن این مطلب 8 دقیقه زمان میبرد

بیماری ها ، علائم آلزایمر و بیماری فراموشی در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید.

انواع فراموشی , علل فراموشی در جوانی

چرا گاهی فراموش‌ کار می‌شویم؟

همه ی ما تجربه ی این حالت ناخوشایند را داشته ایم؛ درست زمانی که انتظارش را نداریم ناگهان متوجه می شویم نکته ی مهمی را فراموش کرده ایم. این فراموشکاری ها گاهی دردسرساز می شوند و حتی ممکن است موقعیت شغلی ما را به خطر بیندازند. بدون شک این مسأله بی علت نیست، اما خبر خوب آنکه همه ی این علت ها چاره ای دارند و می توانیم این مشکل را برطرف کنیم. در اینجا به ۷ علت اصلی این موضوع می پردازیم.

کمبود خواب

داشتن خواب کافی تأثیر بسیار زیادی بر حافظه دارد. کمبود خواب و اختلالات مربوط به آن می تواند حافظه ی ما را تضعیف کند. در پژوهشی در سال ۲۰۱۵ مشاهده شد مردانی که تنها ۴ ساعت در روز خوابیده بودند، در مقایسه با کسانی که خواب کامل داشتند، حافظه ی آن ها تحت فشار دچار مشکل می شد.

نگرانی مزمن

وقتی افکار مختلف دائما به ذهن تان هجوم می آوردند، قادر نخواهید بود چیزی را به ذهن بسپارید. وقتی همیشه نگران مسائل مختلفی هستید و سعی دارید چیز جدیدی یاد بگیرید، نگرانی هایتان مانع این کار خواهد شد. برای مثال، به همین خاطر است که صحبت های رئیس تان را به خاطر نمی آورید. چون ذهن شما جای دیگری است. نگرانی بیش از اندازه باید تحت درمان قرار گیرد. تنها در اینصورت است که می توانید گوش دهید، تمرکز کنید و به خاطر بسپارید.

نشستن طولانی مدت

تحقیقات نشان داده است ۱۵۰ دقیقه ورزش هفتگی کمک بسیار مهمی به داشتن خوابی مناسب می کند. اغلب مردم شغل های پشت میزی دارند. به این ترتیب اگر در طول روز تحرک نداشته باشید، شب ها نمی توانید خواب راحتی داشته باشید و این مسأله روی حافظه تأثیر می گذارد.

عوارض جانبی داروها

افرادی که به حساسیت های فصلی مبتلا هستند از آنتی هیستامین ها برای رفع عطسه های خود استفاده می کنند. آنتی هیستامین ها می توانند یک انتقال دهنده ی عصبی در مغز را مسدود کنند که نقش مهمی در حافظه دارد. برخی از مردم هم از آنتی هیستامین ها برای داشتن خوابی بهتر استفاده می کنند اما اگر نگران حافظه ی خود هستید باید بدانید که مصرف این داروها ایده ی مناسبی نیست. داروهای ضد افسردگی هم با اختلالات حافظه مرتبط هستند. اگر این دارو ها را مصرف می کنید و متوجه بروز مشکلاتی در حافظه ی خود شده اید، با پزشک خود در این باره صحبت کنبد. شاید بتوانید آن ها را با داروهای دیگری که عوارض کمتری دارند جایگزین کنید.

یائسگی

هورمون استروژن (هورمون جنسی زنانه) عملکرد شناختی ذهن را حفظ می کند اما در دوران یائسگی میزان تولید این هورمون در بدن زنان کاهش می یابد. بعضی زنان آن را افت ذهنی توصیف می کنند و دو سوم از زنان این مسأله را در دوران یائسگی خود تجربه می کنند. به علاوه گر گرفتگی که از علائم شایع دوران یائسگی است ممکن است باعث تعریق بدن و بیدار شدن شخص در میانه ی شب شود. تغییرات هورمونی و کمبود خواب منجر به فراموشکاری می شوند.

مشغولیت ذهنی

اگر ذهن تان به طور مداوم درگیر شبکه های اجتماعی باشد، قادر به تمرکز و تثبیت خاطرات جدید نخواهید بود. ذهن ما مقدار نسبتا زیادی از محرک ها را می تواند مدیریت کند، اما ما باید روی چند چیز محدود تمرکز کنیم. اگر می خواهید ذهن تان روی دو یا سه چیز (یا حتی چهار تا پنج چیز) تمرکز کند، نباید سعی کنید ذهن خود را مجبور کنید همزمان روی ده موضوع کار کند و انتظار داشته باشید که همه ی جزئیات را به خاطر بسپارد.

روند طبیعی افزایش سن

با بالا رفتن سن، طبیعی است که نتوانیم مانند سال های دهه ی بیست زندگی مان همه چیز را به خاطر بسپاریم. برای مثال، جای نگرانی نیست اگر کسی چیزی به شما گفته اما حالا جزئیات آن را به خاطر نمی آورید. این مسأله تنها زمانی باعث نگرانی خواهد بود که در توانایی شما برای انجام کارهایتان اختلال ایجاد کند. برای مثال، ممکن است صحبت های رئیس تان را فراموش کرده باشید و حالا نتوانید مسئولیت تان را انجام دهید. یا ممکن است برای انجام کارها به زمان بیشتری نیاز داشته باشید. و یا دائما تلفن همراه خود را گم کنید و به همین دلیل به قرارهایتان دیر برسید. اگر نگران مشکلات حافظه ی خود هستید و خانواده و آشنایان تان متوجه آن شده اند، می توانید برای انجام آزمایش عصب شناختی به یک پزشک مراجعه کنید.

آیا فراموشی نشانه بیماری آلزایمر است؟

آیا تاکنون پیش آمده است وارد اتاقی شوید؛ اما به هیچ وجه به خاطر نیاورید که چرا به آنجا رفته اید؟ یا هر چه تلاش کنید نتوانید نام همکارتان را به یاد آورید؟ آیا دسته کلید خودروی خود را مرتب گم می کنید؟

کاهش حافظه، برای اغلب ما بسیار ترسناک است، طوری که با دیدن چنین علائمی ممکن است خود را ببازیم و مدت ها به دلیل این کندی حافظه به فکر فرو رویم.

براساس نتایج پژوهشی که به تازگی در انگلستان انجام شده است، ممکن است عملکرد مغز در همان سال های ابتدایی دهه پنجم زندگی کاهش یابد. بی شک زمانی که حافظه مان ابری و کدر می شود و نمی توانیم چیزهایی را به آسانی به خاطر بیاوریم، نگران نبودن، دشوار خواهد بود. گاهی زمان زیادی طول می کشد تا بپذیریم حافظه مان کند شده است.

در این حالت باید بارها قرار ملاقات هایمان را فراموش کنیم، ساعت ها به دنبال وسایل گمشده مان بگردیم و مدت ها به حافظه مان فشار آوریم تا شماره تلفن عزیزان یا حتی شماره تلفن منزل خودمان را به یاد آوریم و سرانجام ممکن است از پزشک کمک بخواهیم. از دست دادن حافظه یکی از دشوارترین مشکلات روانی است. بر همین اساس آمار نشان می دهد ترس از آلزایمر، پس از ترس از ابتلا به سرطان، یکی از بزرگترین و مهمترین موارد ترس افراد درباره سلامتشان به شمار می آید.

به طور کلی از هر پنج زنی که پا به شصت و پنج سالگی می گذارند، یک زن به آلزایمر مبتلا می شود؛ اما تنها اندکی از افراد در سنین پایین تر و در چهل یا پنجاه سالگی دچار آلزایمر خواهند شد. با وجود این شاید باور نکنید اگر بدانید افراد در سنین بین چهل تا شصت سال، بسیار بیشتر از افراد هفتاد یا هشتاد ساله از ابتلا به آلزایمر می هراسند، زیرا میانسالان زندگی پیچیده ای را تجربه می کنند. آنها باید کارهای بسیاری در طی روز انجام دهند تا بتوانند برای خانواده خود رفاه را به ارمغان بیاورند و به همین دلیل فراموشی برای آنها بسیار ترسناک است. علاوه بر این بخش مهمی از شخصیت ما به چیزهایی وابسته است که درباره خود می دانیم و زمانی که به فراموشی دچار می شویم، درست مانند آن است که در حال از دست دادن بخشی از هویت و شخصیتمان هستیم.

با وجود ترسی که افراد از ابتلا به آلزایمر دارند، در اغلب موارد پزشک دلیل فراموشی میانسالان را ابتلا به آلزایمر تشخیص نمی دهد. حتی در بسیاری موارد با انجام آزمایش های پزشکی، مشخص می شود درصد فراموشی در این افراد بسیار پایین تر از آن چیزی است که خود حس می کنند. در حقیقت دلیل فراموشی در اغلب موارد، عدم توجه کافی به صحبت ها و نداشتن تمرکز کافی بر کارها است.

علت حواس پرتی و فراموشی

چه نوع فراموشی «طبیعی» و چه نوع فراموشی «غیرطبیعی» است؟

طبیعی:

ـ گم کردن کلیدهای خانه

ـ نگرانی درباره کاهش حافظه خود

ـ فراموش کردن گاه و بی گاه اسامی آشنایان

ـ فراموش کردن اینکه چرا وارد اتاق شده اید

ـ دشواری در به خاطر آوردن برخی کلمات

ـ فراموش کردن اینکه به کجا می خواستید بروید

ـ فراموش کردن اینکه دیشب شام چه خورده اید

غیر طبیعی:

ـ گم شدن کلیدهای خانه و یافتن آنها در مکان هایی غیر عادی مانند یخچال

ـ تلاش زیاد برای به خاطر آوردن نام دوستان نزدیک و خویشاوندان درجه یک

ـ دشوار بودن توضیح اینکه چرا به کسی تلفن کرده یا غذای خاصی را آماده کرده اید

ـ تلاش مداوم برای به یاد آوردن اسامی مشخص و عادی مانند جارو، کتری و…

ـ گم شدن در خیابان محل زندگی و ناتوانی در یافتن خانه خود

ـ فراموش کردن تمام فعالیت هایی که طی روز انجام داده اید.

به خاطر بسپارید برای بررسی مواردی که فراموش می کنید باید به پزشک متخصص مراجعه کنید تا نتیجه قطعی این مشکل را در شما تشخیص دهد.

کاهش عملکرد مغز:

پنج سال پیش، اغلب کسانی که به دلیل ابتلا به عارضه فراموشی به پزشک مراجعه می کردند، بیش از هفتاد سال داشتند؛ اما اکنون بیشترین درصد مشکوکان به آلزایمر را افراد پنجاه یا شصت ساله تشکیل می دهند. همان طور که پیش تر نیز اشاره کردیم، دلیل اصلی این امر، افزایش نگرانی نسبت به ابتلا به آلزایمر بین میانسالان است.

دکتر سانتی از دانشگاه نیویورک در این باره می گوید: «در میان صدها موردی که برای آزمایش و معاینه به پزشک مراجعه می کنند، تنها تعدادی اندک به آلزایمر دچارند و دیگر افراد، کسانی هستند که از افسردگی یا اضطراب مزمن رنج می برند و موقتاً در حافظه خود دچار مشکل شده اند.»

بسیاری از مشکلات می تواند فرد را به طور موقت با فراموشی مواجه سازد. از شایع ترین دلایل فراموشی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

افسردگی:

این عارضه، از مهمترین عوامل کاهش حافظه در میانسالی است. افسردگی تمرکز افراد را کاهش می دهد؛ در نتیجه افراد افسرده تمایل اندکی به توجه و دقت در امور دارند.

یائسگی:

کاهش میزان استروژن پیش از یائسگی و میزان بیشتری از آن پس از یائسگی می تواند تا حدی موجب کندی حافظه شود.

فشار خون بالا:

اگر فشار خون بالا درمان نشود، به دلیل کاهش میزان خونی که به مغز می رسد، ممکن است فرد دچار کندی حافظه شود.

دیابت:

عدم کنترل قند خون در بیماران دیابتی می تواند حافظه بیمار را در کوتاه مدت یا بلند مدت دچار مشکل کند.

اختلال در خواب:

خستگی مفرط می تواند توجه به امور را مشکل سازد و توانایی افراد را در تجزیه و تحلیل مسائل کاهش دهد. هر دو این اختلالات نیز موجب کاهش قدرت حافظه می شود. علاوه بر این،‌ افرادی که به دلیل ابتلا به آپنه (اختلالی که در آن راه تنفسی در حین خواب بسته می شود)، اختلال خواب دارند، تا حدودی بافت های مغزی شان تحلیل می رود و در نتیجه دچار فراموشی می شوند.

مشکل تیروئید:

هر دو مورد، کم کاری و پرکاری تیروئید می تواند از دلایل فراموشی در افراد باشد.

فقدان ویتامین ها:

دریافت میزان کافی از ویتامین ۱۲B برای سلامت مغز ضروری است، زیرا این ماده برای حفظ میلین (پوشش محافظ اعصاب) و پوشش چربی ای که سلول های مغز را محافظت می کند، مهم و حیاتی به شمار می آید. فقدان ویتامین ۱۲B می تواند آسیب هایی دائمی به سیستم اعصاب وارد کند و به این ترتیب موجب فراموشی شود.

داروها:

کاهش حافظه یکی از عوارض شایع بسیاری از داروها است؛ بنابراین در این باره با پزشک خود مشورت کنید. علاوه بر تمام عواملی که ذکر شد، بهتر است این نکته را نیز فراموش نکنید که افراد میانسال در مقایسه با دوره جوانی خود ناچارند ساعات زیادی به کار بپردازند تا بتوانند هزینه های تحصیل و ازدواج فرزندانشان را تامین کنند. همچنین در بسیاری موارد، وظایف مربوط به مراقبت از والدین پیر، گرفتاری های مربوط به فرزندان نوجوان و غیره می تواند این افراد را خسته و فرسوده کند و فراموشی یکی از ده ها عوارض مربوط به این خستگی ها خواهد بود.