بهداشت دهان و تمیز کردن زبان نوزاد |مراقبت از نوزاد تازه متولد شده

بهداشت کودکان ، راه کارهایی برای بهداشت زبان و تمیزی زبان کودک در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید.

مراقبت از نوزاد تازه متولد شده , بهداشت دهان زبان نوزاد

رعایت بهداشت دهان و تمیز کردن زبان نوزاد اهمیت خاصی دارد

دهان نوزاد در روزها و ماههای اول تنها عضو فعال اوست و بعد از آن نیز به این فعالیت ادامه می دهد حتی بیشتر پس برای حفظ سلامت عمومی نونهال تان باید بهداشت دهان او را تا قبل از توانمند شدنش برای این کار شما انجام دهید ؛ مراقبت از بهداشت دهان نوزاد باید خیلی زود شروع شود، به محض این که چند روز از تولدشان گذشت دهان و زبان کودک را بعد از شیرخوردن و قبل از اینکه آن ها را به رختخواب ببرید، تمیز کنید.در این مطلب از نمناک به بیان روش های موثر در تمیز کردن زبان نوزاد پرداخته ایم با ما همراه شوید.

نکات و روش های موثر در تمیز کردن دهان و زبان نوزاد

تمیز کردن زبان نوزاد با گاز و حرکات دایره ای

یک تکه گاز یا دستمال تمیز ، نرم را در آب گرم خیس کنید قبل از استفاده چند قطره آب را روی دست خود امتحان کنید تا مطمئن شوید داغ نیست و زبان و دهان نوزاد را اذیت نمی کند.

حالا دستمال را دور انگشت سبابه خود ببندید.

بچه را با ملایمت وادار کنید لب زیرین خود را باز کند در حالیکه آن ها را در آغوش می گیرید.

انگشت را به آرامی روی زبان کودک بطور دایره ای بکشید تا دهان تمیز شود.

تمیز کردن کامل دهان در یک لحظه :

بعضی وقت ها نوزادان وقتی سعی می کنید دهان آنها را پاک کنید داد و بیداد می کنند بنابراین منطقی است کل دهان را در همان زمان تمیز کنید و از تکراربیش از حد این روند اجتناب کنید. مطمئن شوید داخل گونه کودک ، زبان و سقف دهان آنهارا وقتی زبان را تمیز می کنید ، پاک می کنید.

با رویش اولین دندان زبان و دندان را تمیز کنید

اولین دندان کودکان معمولا بین ۶ تا ۱۴ ماهگی می روید. از یک مسواک نرم برای کودکان استفاده کنید و با آب ، حرکات دایره ای این نقطه را به آرامی تمیز کنید . به خاطر داشته باشید ، هنوز برای خمیر دندان خیلی زود است !

هر۳یا۴ ماه مسواک کودکان را تعویض کنید

بسیار مهم است لبهای کودک را بلند کنید و جلو ، پشت دندان را مسواک بزنید تا از پوسیدگی دندان جلوگیری کنید. اما این به معنای چشم پوشی از بقیه دهان نیست. می توانید از مسواک برای ادامه تمیز کردن زبان و دهان نوزادتان استفاده کنید. فقط بسیار مهربان باشید و از هر گونه ضربه ساینده اجتناب کنید. اگر نوزادتان این احساس معذب را پیدا می کند، با استفاده از یک تکه گاز این مناطق را پاک کنید.

پوشش سفید زبان ممکن است برفک باشد

اگر متوجه تکه های سفید رنگ روی زبان کودک یا در دهان آن ها شدید که نمی توانند تمیز شوند ( برخلاف باقیمانده شیر )، باید چک کنید آیا کودک برفک دارد یا نه. این یک عفونت قارچی است که ممکن است در طول شیردهی روی کودکان و مادران تاثیر بگذارد و معمولا بعد ازاینکه نوزاد یا مادر آنتی بیوتیک مصرف می کند رشد می کند. این داروها در حین مقابله با عفونت ها ، هم چنین تمایل به کشتن باکتری های مفید دارند که می توانند از قارچ جلوگیری کنند. نشانه برفک در مادران ممکن است شامل خارش پوست ، حساسیت، یا ترک نوک سینه و نیز درد در سینه و یا نوک پستان باشد.

معمولا داروهای ضد قارچی برای درمان برفک تجویز می شود بنابراین مادرو بچه باید تحت درمان قرار بگیرند ، حتی اگر یکی از آن ها علائم را نشان دهد احتمال دارد عفونت را بین آن ها رد و بدل کنند. اگر دنبال درمان طبیعی هستید، روغن نارگیل به اندازه برخی از داروهای ضد قارچ در برخورد با قارچی که باعث برفک شده ، موثر است. موضع را با روغن نارگیل پاک کنید تا عفونت ها از بین روند – اما تنها بعد از انجام تستی که اطمینان پیدا کنید کودک نسبت به آن حساسیت ندارد.

نکات مهم در رابطه با مراقبت از نوزاد تازه متولد شده

مهم ترین امر پس از به دنیا آمدن نوزاد ، مراقبت از اوست. مراقبت کردن از کودک تازه متولد شده روش های خاصی دارد که باید حتما رعایت شود. در این مطلب برای شما نکاتی در مورد مسائل نگهداری از کودک جمع آوری کرده ایم. نکاتی در مورد شستشو و بهداشت کودک همچنین مراقبت از نوزاد در برابر بیماری های عفونی و … . با ما همراه باشید.

پوسته ریزی پوست سر اگر چه منظره زیبایی ندارد اختلالی شایع و بی خطر است. ممکن است کودک شما مختصری پوسته خشک شبیه شوره سر داشته باشد و یا ممکن است در مواردی این پوسته ریزی شدید بوده و پوسته ها کاملا ضخیم، چرب و زرد رنگ باشند و یا حالت کبره داشته باشند.

این اختلال ممکن است بین دو هفتگی تا سه ماهگی دیده شود و معمولا بعد از چندین ماه خود بخود بر طرف می گردد و به نظر می رسد که بعداز ۶ تا ۷ ماهگی دیده نمی شود. علت ایجاد این پوسته ها آنست که غدد سباسه موجود در پوست سر بیش از حد چربی ترشح می کنند و این چربی ها تبدیل به پوسته هایی خشک می شوند و می ریزند.

بسیاری از کارشناسان معتقدند که ترشح بیش از حد هورمون ها در مادر و رسیدن آن به جنین هنگام تولد موجب فعال شدن بیش از حد غدد سباسه می شود. وقتی پس از چند ماه سطح هورمون ها در بدن کودک پایین می آید، این اختلال نیز از بین می رود.

برای برداشتن پوسته ها بهترین راه آنست که دوبار در هفته روغن های مخصوص کودک یا روغن های گیاهی مانند روغن زیتون را روی سر کودک بمالید و ۱۵ دقیقه صبر کنید سپس موهای او را شانه کنید تا پوسته ها بریزند. سپس سر او را با یک شامپو ملایم مخصوص بچه بشویید.

بعضی از پزشکان توصیه می کنند که شامپو را به مدت ۲۰ دقیقه روی سر کودک نگهدارید (و یا تا وقتی که بچه می تواند تحمل کند) و سپس سر او را با یک پارچه یا حوله نرم ماساژ دهید.

این اختلال رفته رفته بطور خودبخود از بین می رود ولی اگر این حالت تا چندین ماه ادامه یافت و یا شدت پیدا کرد و به سایر قسمت های بدن انتشار یافت، با یک متخصص اطفال مشورت کنید. ممکن است پزشک یک شامپوی دارویی تجویز کند.

کوتاه کردن ناخن ها

ناخن های کودک نرم تر و تا شونده تر از ناخن های شماست ولی اشتباه نکنید؛ کودکان ناخن های تیزی دارند. اگر ناخن های کودک را به موقع نگیرید ممکن است هنگام دست و پا زدن صورت شما یا خودش را زخمی کند. شاید لازم باشد این کار را در اولین روزهای بازگشت به خانه انجام دهید.

ناخن های دست نوزاد خیلی بسرعت رشد می کنند و ممکن است لازم باشد چند بار در هفته ناخن های او را کوتاه کنید. سرعت رشد ناخن های پا از ناخن های دست کمتر است.

آسان ترین راه کوتاه کردن ناخن های دست کودک با استفاده از قیچی مخصوص کودکان است. نوک این قیچی های ناخنگیر گرد است و تیز نبودن آن کمک می کند تا در صورت تکان خوردن به کودک آسیب نرسد.

می توانید از ناخن گیر مخصوص کودک نیز استفاده کنید، در اینصورت باید خیلی دقت کنید که پوست یا حتی گوشت نوک انگشت کودک بطور اتفاقی در آن گیر نکند. بهتر است همراه یک نفر دیگر نسبت به انجام این کار اقدام کنید.

یکی از شما دو نفر کودک را نگه می دارد و یا مانع حرکت زیاد او می شود و نفر دیگر ناخن ها را کوتاه می کند. یک روش دیگر این است که هنگام شیر خوردن و یا موقعی که کودک در خواب است نسبت به چیدن ناخن هایش اقدام کنید زیرا آرامتر است. هنگام چیدن ناخن، نوک انگشت کودک را از لبه ناخن دور کنید تا در ناخن گیر یا قیچی گیر نکند و در عین حال دست او را محکم نگه دارید.

نکات بهداشتی نوزادان

مراقبت از محل قطع شدن بند ناف

بند ناف نوزاد بعد از تولد از نزدیکی بدن بسته شده و بطور بدون دردی بریده می شود. محل بریدگی باید تا آنجا که ممکن است تمیز و خشک نگه داشته شود. معمولا مدت یک هفته تا ۱۰ روز طول می کشد تا بند ناف خشک شود و بیفتد. ترمیم محل افتادن بند ناف ممکن است چند روز بطول انجامد. موقع افتادن بند ناف ممکن است پوشک کمی خونی شود، این امر طبیعی است.

پوشک را زیر بند ناف ببندید تا جریان هوا برای خشک کردن آن کافی باشد و ادرار با آن تماس نداشته باشد. مادام که بند ناف نیفتاده است از حمام وان استفاده نکنید.

درهوای گرم بهتر آنست که تنها یک پوشک و یک تی شرت آزاد به نوزاد بپوشانید تا هوا جریان کافی داشته باشد و خشک شدن بند ناف تسریع شود. تا وقتیکه بند ناف نیفتاده است از پوشاندن زیر پوشهای سرهمی بپرهیزید.

برای مراقبت درمنزل دست اندرکاران امور بهداشتی همواره توصیه می کنند که قاعده بند ناف را با یک سواب پنبه ای (مانند گوش پاک کن) یا یک تکه گاز آغشته به الکل روزی یک یا دو بار تمیز کنید. بسیاری از پزشکان به این روش عقیده دارند ولی بعضی نیز امروزه معتقدند که بهتر است بدون هیچ اقدامی صبر کنیم تا بند ناف بخودی خود خشک شود.

اگر شما نمی دانید که چه کنید بهتر است با پزشک کودک خود صحبت کنید. (این سوال خوبی است که می توانید آن را در ویزیت اول بپرسید).

علائم عفونت اگر چه نادرند عبارتند از:

تورم یا قرمزی، جمع شدن چرک در قاعده بند ناف و تب. بنابراین اگر ناف کودک قرمز و ملتهب شد یا شروع به آب دادن کرد با پزشک وی تماس بگیرید.

شستشوی ناحیه تناسلی دختران

ناحیه تناسلی دختران را می توان تنها با یک دستمال مرطوب در هنگام تعویض پوشک و یا استحمام تمیز کرد و در این حال باید مراقب بود که دستمال از جلو به عقب کشیده شود نه از عقب به جلو تا میکروب های ناحیه مقعد وارد واژن نشوند.

ممکن است ناحیه تناسلی قرمز و متورم شود و یا ترشحات بیرنگ، سفید و یا کمی خونی دیده شود که تمام این حالات در هفته های اول طبیعی است و در نتیجه هورمون های مادر هنگام بارداری بوجود می آید. اگر این علائم بعداز شش هفته اول پس از تولد از بین نرود باید با پزشک متخصص اطفال مشورت کنید.

شستشوی ناحیه تناسلی پسران ختنه شده

تنها کاری که باید در مورد موضعی که به تازگی ختنه شده است انجام دهید آنست که پوست ناحیه را با آب و صابون بشوئید درست مانند سایر قسمت های پوست بدن.

بهتر است از سائیدن و ایجاد کف در ناحیه آلت تناسلی پسران خواه ختنه شده و خواه بدون ختنه بپرهیزید زیرا پوست این ناحیه را خشک می کند و باعث تحریک آن می شود.

در چند روز اول پس از عمل ختنه، آلت تناسلی ممکن است کاملا قرمز باشد و ترشحی زرد رنگ داشته باشد.

این در واقع علامت خوبی است و نشان می دهد که سیر بهبود طبیعی است. علیرغم آنکه محل ختنه کمتر احتمال دارد که عفونت کند علائم عفونت عبارتند از قرمزی پایدار، تورم سر آلت و زخم هایی که با ترشحات زرد رنگ و خشک بسته شده است. در صورت مشاهده هر یک از این علائم فورا به پزشک اطلاع دهید.

شستشوی ناحیه تناسلی پسران ختنه نشده

هنگام تمیز کردن یا شستن آلت تناسلی که ختنه نشده باشد سعی کنید پره پوس یا پوست حشفه را نکشید.

چندین ماه یا حتی سال طول می کشد تا پره پوس از آلت تناسلی جدا شود. پس از جدا شدن پره پوس و هنگامیکه کاملا بتوان آن را کشید (اگر نخواهید کودک را ختنه کنید بهتر است زمان آنرا از پزشک کودکتان بپرسید) باید گاهی آن را بکشید و انتهای آلت را که زیر آن قرارگرفته است به آرامی ولی با سرعت از ماده مومی شکل سفید رنگی که بطور طبیعی در این محل تشکیل می شود تمیز کنید.

تکامل سیستم بینایی کودک:

سیستم بینایی در بدو تولد یک سیستم تکامل نیافته است و تکامل آن در طول سال اول زندگی رخ می دهد. از این رو، توجه والدین و پزشکان به مشکلات احتمالی در طول سال اول نقشی بسیار تعیین کننده در تکامل بینایی کودک و جلوگیری از مشکلات ناشی از اختلال در بینایی نظیر مشکلات یادگیری خواهد داشت.

سه ماه اول

نوزادان معمولا قبل از هر چیز “حرکت” را می بینند. نوزادانی که به موقع بدنیا آمده باشند (هفته ۳۸ تا ۴۲ حاملگی) باید بتوانند تغییرات صورت مادر نظیر خنده، اخم، … را در هفته اول بعد از تولد ببینند. در این زمان درک رنگ هنوز کاملا تکامل نیافته و درک عمق نیز در طول سال اول به موازات هماهنگ شدن حرکت چشم ها ایجاد می شود.

هماهنگی عضلات چشم در نوزادان تازه متولد شده و شیرخواران بسیار ناقص است. چشم نوزادان اغلب به بیرون یا داخل منحرف شده و حرکت چشم ها با هم هماهنگ نیست. این وضعیت استرابیسم یا انحراف چشم خوانده می شود. اگر استرابیسم تا ۳ یا ۴ ماهگی خودبخود بر طرف نشود بهتر است نوزاد توسط یک چشم پزشک معاینه شود.

اولین علائم مشکلات چشم و بینایی

در بعضی موارد لازم است نوزاد قبل از ۳-۴ ماهگی مورد معاینه قرار گیرد. این موارد عبارتند از: انحراف شدید چشم ها، عدم حرکت چشم قبل از ۳ ماهگی، انحراف هر دو چشم به داخل، ثابت ماندن یک چشم در زمان حرکت چشم دیگر و یا تفاوت فاحش بین حرکات دو چشم.

تشخیص زودرس استرابیسم بسیار مهم است زیرا تنبلی چشم یا آمبلیوپی حاصل استرابیسم درمان نشده است. اگر یک چشم کودک نتواند بر اثر استرابیسم خوب ببیند هماهنگی چشم ها بر هم می خورد. همچنین اگر مغز تصویری از یکی از چشم ها دریافت نکند در طول زمان علائم ارسالی از چشم مبتلا را نادیده می گیرد و نهایتاً فرد دچار تنبلی چشم و متعاقب آن کاهش شدید دید می شود.

مشکلات بینایی در نوزادان نارس

تکامل بینایی در نوزادان نارس کمی بیشتر از نوزادانی که به موقع بدنیا آمده باشند طول می کشد. احتمال ایجاد استرابیسم و آمبلیوپی در نوزادانی که قبل از هفته ۳۵ حاملگی بدنیا آمده باشند ۳۰% بیشتر است. هر چه نوزاد زودتر از زمان طبیعی بدنیا بیاید این احتمال افزایش می یابد.

نوزاد باید کاملا به نور روشن (مثلا لامپ) و یا آویز هایی که معمولا بالای سر نوزادان آویزان می کنند توجه کند. اگر در ۳ ماهگی جسم را جلو چشم نوزاد بگیرید و آن را از یک سمت آهسته به سمت دیگر ببرید و نوزاد قادر به دنبال کردن آن با چشم نباشد بهتر است مورد معاینه قرار گیرد. البته در بعضی موارد تکامل بینایی دیرتر رخ می دهد که به آن تأخیر در تکامل بینایی می گویند.

حرکات نامنظم چشم

اختلالی بنام نیستاگموس ممکن است در نوزادی رخ دهد. در این اختلال چشم ها حرکاتی به چپ و راست، حرکات دورانی و یا حرکات نامنظمی دارند. علت این اختلال ممکن است ضعف بینایی، وجود نقص در مسیر عصبی از چشم به مغز و یا آلبینیسم (کمبود رنگدانه ها) باشد. نیستاگموس ممکن است ارثی هم باشد. نوزادانی که نیستاگموس دارند ممکن است دید طبیعی و یا ضعیف داشته باشند. اگر نیستاگموس تا بعد از ۳ ماهگی باقی بماند نوزاد باید مورد معاینه قرار گیرد.

در مجموع باید گفت که ۳ تا ۴ ماه اول زندگی زمان بسیار مهمی از نظر تکامل بینایی است و توجه والدین و مراجعه به موقع به چشم پزشک نقش تعیین کننده ای در بینایی کودک خواهد داشت.

۴ تا ۶ ماهگی

در این سن نوزاد باید دستش را به طرف اسباب بازی که جلوی او می گیرید دراز کند و یا دستش را به آن بزند. در ابتدا ممکن است دست نوزاد بطور اتفاقی به جسمی که جلویش گرفته اید بخورد ولی در طول زمان با رشد بینایی، درک عمق و درک بیشتر نوزاد این کار ارادی تر می شود.

از ۶ تا ۸ ماهگی نوزاد شروع به غلت زدن و احتمالا چهار دست و پا راه رفتن می کند. در این مرحله می توانید یک اسباب بازی را طوری جلو کودک قرار دهید که مجبور باشد برای رسیدن به آن غلت بزند و یا کمی از جای خود جلوتر بیاید. این کار به تقویت بینایی نوزاد کمک می کند.

بین ۸ تا ۱۲ ماهگی نوزاد شما ممکن است چهار دست و پا حرکت کند و یا راه برود. سعی کنید به جای راه افتادن زودتر، کودک خود را به حرکت چهار دست و پا تشویق کنید زیرا باعث ایجاد هماهنگی میان حرکات دست و چشم می شود. در این سنین بویژه وقتی کودک روی مبل یا تخت و یا نزدیک پله است باید بسیار مواظب وی بود زیرا دید کودک در این مرحله هنوز فاقد درک عمق کافی است و در نتیجه پستی و بلندی ها را بخوبی درک نمی کند. به عبارت دیگر کودک در این سن متوجه نیست که لبه تخت در جایی تمام می شود و زمین پایین تر از آن قرار گرفته است بنابراین احتمال سقوط کودک از تخت و پله وجود دارد

نکاتی درباره مراقبت از نوزاد

بهداشت دهان و تمیز کردن زبان نوزاد |مراقبت از نوزاد تازه متولد شده

منبع : بخش سبک زندگی نمناک / دکترسلام