ناامیدی و بدبینی نشانه ای از اختلالات خلقی است
روان ، راه کارهایی برای رفع ناامیدی و افسردگی در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید.
درمان ناامیدی و افسردگی, ناامیدی و بدبینی
ناامیدی و بدبینی نشانه ای از اختلالات خلقی است
الکل، قسمت‌هایی از مغز را سرکوب می‌کند. در نتیجه فرد قدرت مهار، کنترل و عقلانیتش را از دست می‌دهد و خلق و خویش بتدریج تغییر می‌کند.
دکتر فرهودیان، روانپزشک، اختلالات خلقی را مجموعه‌ای از اختلالات روانپزشکی دانست و افزود: «علامت اصلی اختلالات خلقی روحیات و خلقیات افرادست که این علامت‌ها می‌تواند رو به پایین و افسردگی باشد و یا به سمت علائم مانیا (شیدایی)، خلق‌های بالا یا ترکیبی از اینها باشد؛ در واقع فرد وقتی این علائم را پیدا می‌کند بیماری و اختلالش جزو اختلالات خلقی است که به خودی خود، انواع و اقسام دارد.»
وی با بیان اینکه اختلالات خلقی می‌تواند عوارض و تغییراتی را در تفکر فرد ایجاد کند؛ ادامه داد: «به طور نمونه افرادی که علائم افسردگی پیدا می‌کنند اصولا نسبت به دنیا بدبین و ناامید می‌شوند. تغییرات روحیه و خلق و خو حتی می‌تواند موجب تغییرات حرکتی شود و کندی در حرکت یا حرف زدن را به دنبال داشته باشد .حتی ممکن است شخص به دنبال اختلالات خلقی، بی‌قرار شود و علائم بیش‌فعالی نشان دهد.»
فرهودیان با بیان اینکه اختلالات خلقی علائم حیاتی دارند، تاکید کرد: «هر اتفاقی که در اختلالات خلقی رخ می دهد، یک مشخصه واحد دارد و آن اینکه عوارضش به شکل تغییراتی در عملکردهای شغلی، اجتماعی، تحصیلی یا خانوادگی بروز می‌یابد.»
وی در پاسخ به این پرسش که آیا همیشه تغییرات خلقی را می‌توان نوعی اختلال مغزی تلقی کرد؟، گفت: «خلق بالا یا خلق پایین، بخشی از طبیعت انسان است و همه ما درجاتی از افسردگی، خشم و… را تجربه می‌کنیم و این طبیعی است؛ اما گاهی تغییرات خلقی، حالت بیمارگونه به خود می‌گیرد که در آن صورت اختلال محسوب می‌شود و نیاز به تشخیص و درمان دارد.»
این روانپزشک با بیان اینکه اختلالات خلقی در بسیاری از مواقع، از عوامل غیرمغزی نشأت می‌گیرد، تصریح کرد:
«یعنی عامل دیگری وجود دارد که می‌تواند یک اختلال را تولید یا تقلید کند؛ مثل بروز علائم افسردگی در افراد کم خون یا افرادی که مشکل تیروئیدی دارند.پس اگر در فردی تشخیص می‌دهیم یک اختلال خلقی اتفاق افتاده است باید متوجه باشیم شاید یک عامل بیرونی یا جسمی غیر مغزی در بروز آن نقش داشته باشد.»
وی یکی از مهم‌ترین این عوامل رامصرف الکل و مواد مخدر دانست و افزود: «وقتی الکل به میزان زیاد یا به مدت طولانی مصرف شود، خلق و خوی فرد را تغییر می‌دهد. با اینکه الکل ظاهرا علائم هیجانی ایجاد می‌کند؛ ولی مکانیسم واقعی الکل، سرکوب کننده سیستم مغزی است. یعنی نه‌تنها مغز را تحریک نمی‌کند، بلکه بشدت سرکوب می‌کند. »
فرهودیان در پایان اظهارداشت: «دلیل رفتارهای فردی که الکل مصرف می‌کند اینست که الکل، قسمت‌هایی از مغز را سرکوب می‌کند. در نتیجه فرد قدرت مهار، کنترل و عقلانیتش را از دست می‌دهد و خلق و خویش بتدریج تغییر می‌کند.»
چگونه با ناامیدی مقابله کنیم؟
منتظر ماندن برای خدا به معنی منفعل بودن نیست. به این معنی نیست که بیکار بایستید، به آسمان خیره شوید و منتظر یک میلیون دلاری باشید که خداوند از آن بالا برایتان می‌فرستد.
زندگی کامل نیست. همیشه طوفان‌ها می‌آیند و می‌روند.
احساس ناامیدی می‌کنید؟ به بالا نگاه کنید! خدا بزرگ است.
خداوند از روزهای سختی که برایمان بوجود می آید برای بیرون کشیدن ما از افسردگی و ناامیدی و قوی کردن ما استفاده می‌کند.
نباید دلسرد شوید. همیشه امید وجود دارد.
سختی‌ها معمولاً باعث می‌شوند احساس تنهایی کنیم.
آدمها هر روز با مشکلات زیادی روبه‌رو می‌شوند. در این زمانی که مشکلات اقتصادی زیادی وجود دارد، به ایمانتان تکیه کنید و بدانید که خداوند بزرگتر از آن سختی‌هایی است که برایتان پیش آمده است.
امید اعتمادی است که همه ما دوست داریم داشته باشیم.
ناامیدی از عشق
اولین کاری که بعد از احساس ناامیدی انجام می‌دهید چیست؟
به زانو می‌افتید و دعا می‌کنید و حکمت خدا را طلب می‌کنید.
یا به رختخواب می‌افتید و آرزوی مرگ می‌کنید؟
وقتی ناامیدیم، داشتن امید کار سختی است
باید به نقطه‌ای در زندگیتان برسید که دیگر نتوانید ادامه دهید. گناهتان، گذشته‌تان، سختی‌ها و مشکلاتی که هر روز با آنها دست و پنجه نرم می‌کنید، ظاهرتان یا وضعیت زندگیتان. وقتی هیچوقت به آن نقطه نرسید که تغییرات مثبت در زندگیتان به یک انتخاب تبدیل شود، زندگیتان پوچ و بیهوده خواهد بود.
به یک بطری کوکاکولا نگاه کنید. نیمی از آن را بنوشید و بعد بگذارید زمین. نگاه کنید مایع درون آن چه می‌کند. تلاشی بیهوده دارد و به ناکجا می‌رود، مگر اینکه محتوی بطری را بیرون بریزید. اما سر و صدا کرده و داخل محدوده ظرف می‌جوشد. هیچ هدفی جز مصرف شدن ندارد.
اگر به قدم زدن در جاده پهناور ناامیدی ادامه دهید، درست مثل محتوی آن بطری خواهید شد. مثل امید یک دیوانه برای فرار از تیمارستان و نداشتن قدرت لازم برای آن. باید اولین قدم به سمت آزادی را برداریم. باید از محیط ناامیدکننده اطرافتان پا را بیرون گذاشته و بقیه را به خدا بسپارید.
آدمها همیشه دور انتخاب‌ها، افسوس‌های گذشته و سختی‌هایی که برایشان پیش آمده می‌چرخند. روز به روز، محیط به دیوی برای آنها تبدیل می‌شود که ذهنشان را به اسارت می‌کشد. توانایی فرار ندارند. ناامیدند. احساس گم‌گشتگی کرده و تصور می‌کنند هیچکس دوستشان ندارد.
بعد در اوج سختی‌ها و مشکلات به سمت خدا فریاد می‌کشند که آنها را از این ناامیدی نجات دهد. امید اعتمادی در اعماق وجود ماست که قدرت لازم برای وارد عمل شدن و رسیدن به هدفمان را به ما می‌دهد.
ایمان یعنی اعتقاد به چیزی که قادر به دیدن آن نیستید. امید یعنی دوست داشته باشیم چیزی که ایمانمان می‌خواهد به ما نشان دهد را ببینیم. این دو در کنار هم هستند و نمی‌توان آنها را از هم جدا کرد.
من در شرایط سختی در زندگی خود قرار داشتم و دیگر قادر نبودم قدمی به جلو بردارم. قادر به تامین خود و خانواده‌ام نبودم. نه ماشینی داشتم، نه شغلی و نه پولی. از خجالت نمی‌توانستم سرم را بلند کنم. تابحال چنین شرایطی داشته‌اید؟ این یعنی فقر. این یعنی حتی برای کوچکترین نیازهای روزانه‌تان هم سختی بکشید.
و مسئله ناراحت‌کننده این است که خیلی‌ها حتی شرایطی بدتر از من داشتند. در زندگی به نقطه‌ای می‌رسیم که می‌توانیم تصمیم بگیریم جاده‌ای که پیش روی داریم را ادامه دهیم یا ایستاده و صبر کنیم. و مطمئناً وقتی ناامیدانه نیاز به کمک داریم، صبر کردن برای خدا بسیار سخت است.
خداوند راهی دارد که به ما نشان می‌دهد تا چه اندازه مهم هستیم. همه ما برای دلیلی به دنیا آمده‌ایم و سختی‌ها و ناامیدی‌هایی که برایمان پیش می‌آید اهمیتی ندارند.
شما بیهوده و بی‌دلیل برای گذراندن این زندگی کوتاه به دنیا نیامده‌اید.
منتظر ماندن برای خدا به معنی منفعل بودن نیست. به این معنی نیست که بیکار بایستید، به آسمان خیره شوید و منتظر یک میلیون دلاری باشید که خداوند از آن بالا برایتان می‌فرستد.
امید یک عمل است. اگر فقط یک جرقه از آن در روحتان وجود داشته باشد، خیلی زود ایمان صدایتان می‌کند که پایتان را بیرون گذاشته و کاری برای ناامیدی‌تان بکنید. خداوند در هر کدام از ما قوه درک و بصیرت قرار داده است. قدرتی درون ما قرار داده که باعث می‌شود بتوانیم در برابر سختی‌ها بایستیم.
امیدتان را از دست ندهید. احساس ناامیدی کردن درد بزرگتری است تا قدم بیرون گذاشتن و با کمک ایمان به خدا کاری برای تغییر شرایط انجام دادن. خدا بزرگ است و شما را برای هدفی مهم خلق کرده است. اینطور به آن نگاه کنید، احساس ناامیدی کردن فقط شما را عقب می‌اندازد و در هم می‌شکند. پس بایستید، به بالا نگاه کنید و در دریای ناامیدی غرق نشوید. خدا بزرگ است و بیشتر اوقات او تنها کسی است که می‌توانید در زمان سختی‌ها برای کمک به سراغش بروید.
نکاتی برای رفع ناامیدی
ناامیدی و بدبینی نشانه ای از اختلالات خلقی است
منبع: سلامت نیوز/ مردمان / بیتوته
