کودک

چگونه با فرزاندانمان صمیمی باشیم و ارتباط خوبی داشته باشیم

رابطه درست و صحیح والدین با کودک نقش اصلی را در تربیت فرزندان ایفا میکند. اگر فرد در کودکی رابطه صمیمی را با پدر و مادر خود نداشته باشد در آینده دچار مشکلات روحی بسیاری خواهد شد. در اینجا با نکاتی برای رابطه عالی با فرزندان در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید.

 

 

ارتباط فرزندان با والدین

ارتباط موثر با فرزند , صمیمت با فرزند

چگونه با فرزاندانمان صمیمی باشیم و. ارتباط خوبی داشته باشیم

 

برخی پدر و مادر فکر می کنند که صمیمی شدن با فرزندان مشکل می باشد، در صورتی که اگر پدر و مادر کمی حوصله به خرج دهند و صبوری کنند و با آرامش به حرفهای بچه هایشان گوش دهند مسلما خیلی از مشکلاتشان حل می شود . در این مطلب ما شما را با روش هایی فوق العاده برای برقراری ارتباط صمیمی با فرزندان تان آشنا می کنیم.

 

توصیه های کاربردی برای صمیمی شدن با فرزندان

پیشرفت سریع زندگی صنعتی باعث شده تا بین نسل جوان و نوجوان با والدین و بزرگ ترهای خانواده اختلافاتی ایجاد شده و به عبارتی شکاف بین نسل ها به وجود آید، اما چرا باید در برخی اوقات این فاصله آنقدر زیاد باشد که زمینه بروز ناهنجاری های متعددی را در کانون خانواده بین والدین و فرزند پدید آورد؟

 

قدم اول:شخصیت فرزند خود را بشناسید

اگرچه شکل گیری شخصیت فرزند در دستان والدین است، اما به هر حال محیط بیرون حال مدرسه باشد یا محیط های دوستانه نقش مهمی را در شکل گیری ابعاد شخصیتی فرزندتان دارد، از این رو سعی کنید این شخصیت را تا حد زیادی واکاوی کنید . حساسیت های فرزندتان را بشناسید و برای آنها احترام قائل شوید. به دوستان فرزندتان احترام بگذارید، آنها را جدی بگیرید و این موضوع را همیشه مدنظر قرار دهید. همچنین برای تفریح و اوقات فراغت نظر وی را جویا شوید و وی را تا جایی که مسیرش منحرف نشده آزاد بگذارید .

 

قدم دوم:از موضع بالا با وی سخن نگویید

یکی از مهم ترین نکات در شکل گیری رابطه ای دوستانه با فرزند این است که همیشه از موضع پدرانه با وی سخن نگویید و همیشه آمرانه با وی برخورد نکنید. مگر می شود همیشه به فرزندتان دستور بدهید و در عوض از وی بخواهید همچون یک دوست با شما صمیمی باشد؟ سعی کنید در کنار موضع یک پدر یا مادر در برخی اوقات با وی نرم تر و صمیمی تر برخورد کنید. اگر با موضوعی موافق نیستید او را به جای نهی کردن راهنمایی کنید و همیشه این اصل را به جای دستور دادن و امر و نهی کردن انتخاب کنید و در اولویت قرار دهید .

 

قدم سوم:امین و رازدار وی باشید

همیشه رازدار فرزندتان باشید و اگر هم موضوعی را می خواهید به همسر خود بگویید سعی کنید مورد را کاملا در خفا مطرح کرده و طوری وانمود کنید که واقعا به کسی نگفته اید. رازداری و اعتمادسازی از مهم ترین ارکان صمیمیت با فرزند است چراکه برای او اولین نکته در داشتن یک رابطه صمیمی با شما این است که در وهله اول بتواند شما را همچون دوستی صادق و رازدار بپندارد و این موضوع همان هنر جلب اعتمادسازی شماست و نه چیز دیگر .

 

قدم چهارم:ارتباط کلامی مناسب با او داشته باشید

با فرزندتان ارتباط کلامی مناسب و بجایی داشته باشید؛ به آن معنا که با رعایت جایگاه شما به عنوان پدر یا مادر سعی کنید با فرزندتان حداقل دقایقی از شبانه روز را در خلوت با هم صحبت کنید و از نقطه نظرات هم باخبر شوید. سعی کنید در این محاورات از مشکلات و دغدغه های احتمالی فرزندتان باخبر شوید و برای آنها حتما راه حلی بیابید و به راحتی از کنار آنها نگذرید. سعی کنید قبل از این که فرزندتان از شما درخواست کمک کند خودتان به کمک وی بروید و نگذارید هرگز برای رفع مشکلش به غریبه ها رو بزند حتی اگر دوست وی باشد . شناسایی این موقعیت ها تنها در صورتی امکان پذیر است که شما رابطه کلامی مناسبی را با فرزندتان داشته باشید .

 

قدم پنجم:از خودخواهی و خود رأیی پرهیز کنید

داشتن رابطه ای صمیمی با فرزند با خودرایی و خودخواهی جور درنمی آید و هرگز در کنار هم قرار نمی گیرند. این به آن معناست که امکان ندارد شما فردی خودرای و خودخواه در تصمیم گیری ها باشید و در کنار آن رابطه ای خوب و مناسب با خانواده داشته باشید. حتی اگر تصمیم شما درست و صحیح است، اما در اکثر اوقات اصل مشورت با اعضای خانواده را فراموش نکنید. مخصوصا اگر تصمیم مورد نظر درخصوص فرزندتان باشد حتما به نظر وی گوش کنید و اگر هم با آن موافق نیستید، اما به هر حال به آن احترام گذاشته و سعی کنید با گفتمان آن را حل کنید .

 

قدم ششم:از هر نوع مقایسه بپرهیزید

هرگز به عنوان یک پدر یا مادر فرزندتان را با دیگر بچه ها مقایسه نکنید. این موضوع برای آنها بسیار دردناک و آزاردهنده می باشد. فرزندتان را آن گونه که هست، بپذیرید؛ البته این به آن معنا نیست که مشوق او باشید بلکه سعی کنید در همه حال زمینه رشد و تعالی وی را مهیا کنید، اما مقایسه وی با همسن و سالانش کار بسیار غلط و مردودی است و صمیمیت بین شما را از بین می برد .

 

چند راه دیگر برای صمیمی شدن با فرزندان

در مواقع انتقاد، شخصیت او را زیر سوال نبرده بلکه حداقل از چند خوبی او تعریف کرده و سپس عمل ناپسند او را انتقاد کنید .

درمقاطع دشوار سعی کنید کنارش باشید و با اواحساس همدردی کنید، امابه او بفهمانید کاری که شما انجام داده اید وظیفه او بوده و عادت نکند .

فاصله روحی خود را با دردودل کردن و تعریف خاطرات کودکی با فرزندان تان کم کنید و با این کار رشد معنوی را در آنها تقویت کنید .

اشتباهات فرزندان خود را با بزرگواری بدون پرده دری و ایجاد جسارت در آنها رفع نمایید .

به صورت دستوری با آنها صحبت نکنیم و نام فرزند خود را با احترام به ویژه در حضور دیگران صدا کنیم .

دادن هدیه های کوچک به بهانه مناسبت های مختلف به صورتی که آنها را پر توقع نسازد و برای هر کار کوچکی از شما انتظار پاداش و جایزه نداشته باشند .

ایجاد حس مسئولیت و اعتماد به نفس در فرزندان با تعیین وظایف درخانواده و دادن یک حس مالکیت به آنها .

 

نکاتی مهم برای داشتن رابطه خوب با فرزند

اختلاف نظر بین نوجوان و والدین اجتناب ناپذیر است. اما در هر حال در برخی از موارد، والدین باید مراقب رفتارهای نوجوانشان باشند و آنها را منضبط بار آوردند.

 

 

ارتباط نوجوانان با والدین

روابط متقابل والدین و فرزندان

 

 

۱ – بیشتر از آنکه برای فرزند خود صحبت کنید، به حرفهای او گوش دهید

بخاطر داشته باشید که خداوند به ما دو گوش و یک دهان داده، بنابراین بهتر است به جای آنکه دائماً زبان به نصحیت نوجوان خود باز کنید، به حرفها و دردودل های او گوش فرا دهید. نوجوانان تمایل فراوانی برای صحبت کردن با والدین خود دارند، البته به شرط آنکه به اندازه کافی سکوت کنید و فرصت لازم برای صحبت کردن به او را بدهید.

 

۲ – زمان هایی را به نوجوان خود اختصاص دهید

ممکن است نوجوان شما در مدرسه، با دوستان و یا با سرگرمی های مختلف خود (مانند کامپیوتر، اینترنت و…) خیلی سرگرم باشد. اما این شما هستید که باید با او ارتباط برقرار کنید و این فاصله را بشکنید. مکانها یا موقعیتهایی که مورد علاقه ی نوجوانتان است را انتخاب کرده و روابط تان را با وی از سر بگیرید.

 

۳ – برای نوجوان خود حریم خصوصی قائل شوید

نوجوانان علاقه ی زیادی به خلوت و تنهایی دارند. لذا این شرایط از آنها دریغ نکنید. اگر دیدید به اتاقش پناه برده و با خود خلوت کرده، دائماً خلوت او را نشکنید.

 

۴ – علائق نوجوان خود را بشناسید

گوش کردن به موسیقی، تماشای تلویزیون، رفتن به سینما و تئاتر و.. از علائق نوجوانان است. سرگرمی های مورد علاقه آنها را شناخته و حتی امکاناتی فراهم آورید که فرزندتان را در این سرگرمی ها، همراهی کنید.

 

۵ – نقش والدین با محبت را ایفا کنید

نوجوانان در کش و قوس، مرحله هویت یابی، با احساسات متناقض بسیاری مواجه می شوند و بنابراین نیاز دارند که مورد محبت و توجه والدین خود باشند. علاقه تان را در رفتار، نشان دهید، تولدشان را جشن بگیرید، اشتباهاتشان را ببخشید و فراموش کنید، به حرفها و مشکلات آنها گوش دهید و برای رفع مشکلاتشان، با آنها همدلی و همراهی کنید. همه ی این اقدامات در بهبود و ترفیع عزت نفس نوجوانان، نقش سازنده ای دارد.

نوجوانان تمایل فراوانی برای صحبت کردن با والدین خود دارند، البته به شرط آنکه به اندازه کافی سکوت کنید و فرصت لازم برای صحبت کردن به او را بدهید…

 

۶ – ارتباطات منفی را به ارتباطات مثبت تغییر دهید…

برای اینکه بتوانید ارتباطات منفی خود را به روابط مثبت تبدیل کنید به این پیشنهادات توجه کنید:

 

۷ – با نوجوانان خود در مورد چگونگی داشتن یک ارتباط خوب، وارد بحث شوید و راهبردهایی را به یکدیگر پیشنهاد دهید.

۸ – زمانیکه می خواهید در مورد مشکلات رفتاری فرزندتان، با او وارد بحث کنید، سعی کنید مطالب را مورد اولویت بندی قرار دهید

مثلاً رانندگی کردن بدون گواهینامه، شرکت در مهمانی های نامناسب، بیرون ماندن بیش از حد از خانه و… بهتر است مورد اولویت قرار گیرد. ولی برخی از رفتارهای دیگر مانند نامرتب بودن اتاق خواب و یا دعوا و مشاجره با خواهر و برادر، بهتر است به زمانهای دیگری موکول گردد.

 

۹ – نوجوانتان را منضبط تربیت کنید

اختلاف نظر بین نوجوان و والدین اجتناب ناپذیر است. اما در هر حال در برخی از موارد، والدین باید مراقب رفتارهای نوجوانشان باشند و آنها را منضبط بار آوردند. نوجوان به یک انضباط همیشگی از طرف والدینی که دوستشان داشته باشند، نیاز دارند. اما اکثر والدین روشهای انضباطی شان را براساس آزمون و خطا یاد می گیرند. ولی ما در اینجا یک پیشنهاد بهتر داریم که قبل از اعلام هر نوع اعمال انضباط یا تنبیهی، آرام باشید. خیلی واضح و روشن درمورد مشکل پیش آمده فکر کرده و اختیارات خود را در نظر بگیرید. سپس یک تصمیم قابل اجرا بگیرید که محکم و منصفانه باشد. فراموش نکنید که هدف اصلی انضباط ، تنبیه نیست بلکه شامل آموزش و پرورش نوجوان برای ایجاد کنترل نفس و آماده کردن وی برای بزرگسالی است. این کار شامل پاداش ها، محدودیت ها و به تعویق انداختن امور لذت بخش است که البته باید متناسب با سن فرزندتان باشد.

هدف اصلی انضباط ، تنبیه نیست بلکه شامل آموزش و پرورش نوجوان برای ایجاد کنترل نفس و آماده کردن وی برای بزرگسالی است…

 

۱۰ – شنونده خوبی برای نوجوان خود باشید

زمانهایی را صرف گوش کردن به صحبتهای نوجوان خود کنید. برای مثال:

– واقعاً به حرفهای نوجوان خود گوش دهید. مثلا آنچه را که انجام میدهید متوقف کنید، تماس چشمی با او برقرار کنید و صحبتهایش را قطع نکنید.

– برای نظرات نوجوان خود ارزش و احترام قائل شوید و توجه کنید که او دیدگاهی متفاوت از شما نسبت به دنیا دارد.

– به جای ضمیر «تو» از ضمیر «من» استفاده کنید. برای نمونه به فرزند خود نگویید که «تو هیچگاه به حرفهای من توجه نمی کنی و برای من توضیح نمی دهی که به کجا می روی» به جای آن بهتر است بگویید: «اگر برای من توضیح ندهی که کجا می روی من نگران تو می شوم»

– توجه داشته باشید که اگر به حرفهای نوجوان خود گوش نداده و توجه نکنید، او ارتباطش را با شما قطع می کند

 

 

رابطه عاطفی مادر و پسر

چگونه با فرزند ارتباط برقرار کنیم؟

چگونه با فرزاندانمان صمیمی باشیم و ارتباط خوبی داشته باشیم

منبع : zendegiirani.persianblog.com – بیتوته – نمناک – جام نیوز ، عصر ایران

 

به این مطلب امتیاز دهید

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا