بیوگرافی داریوش اسدزاده بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون
بیوگرافی داریوش اسدزاده
بیوگرافی داریوش اسدزاده
نام: داریوش
نام خانوادگی : اسدزاده
متولد : ۱ آذر ۱۳۰۲
شغل : بازیگر
وضعیت تاهل : متاهل
همسر : طاهره خاتون میرزایی
فرزند : ۲ فرزند پسر ساکن آمریکا
فوت : ۳ شهریور ۹۸
زندگینامه داریوش اسدزاده
داریوش اسدزاده در جوانی
داریوش اسدزاده در ۱ آذر ۱۳۰۲ در کرمانشاه به دنیا آمد. پدرش ارتشی بود و زادهٔ تهران و ساکن و بزرگ شده خیابان ری. او فرزند اول خانواده و دارای یک خواهر و یک برادر است. او تا پنج سالگی به همراه خانواده، در کرمانشاه زندگی کرد و در سال ۱۳۰۷ همراه با خانواده به تهران مراجعت کرده و دورههای تحصیلی از ابتدایی تا دانشگاه را در تهران سپری کرد.
داریوش اسدزاده از ابتدا به کارهای هنری علاقه زیادی داشت، در کودکی به همراه پدرش به دیدن تئاتر میرفت. هرهفته درسش را بخوبی میخواند تا پدرش برای تشویقش، او را به دیدن تئاتر ببرد بعدها که بزرگتر شد عاشق هنر شد. در جوانی ویلون مینواخت و طبع شعر هم داشت. نگاه بد مردم آن زمان به هنر، مانع نشد تا او از عشق به هنر خود دست بردارد. او پس از پایان دوره دبیرستان همزمان با کار در وزارت دارایی به تحصیل در دبیرستان هنرپیشگی پرداخت. او از همان ابتدا کار هنری خود را جدی گرفت و با توجه به اینکه کارمند دولت بود و پست و مقامهای مهمی را برعهده داشت در آخر به علت ترافیک در کار هنری، تقاضای بازنشستگی خود را در سال ۱۳۴۸ داد و پس از آن به کار هنری که به آن علاقه داشت پرداخت.
شروع فعالیت هنری
او از سال ۱۳۲۱ کار در تئاتر را با بازیگری کارگردانی و نویسندگی در تئاتر نصر و دهقان (لاله زار) شروع کرد و اولین بازی حرفهای را با نمایشی به نام لیلی و مجنون کمدی که فکری کارگردان آن بود شروع کرد. تئاتر تهران اولین جایی بود که در آن بازی کرد. این تئاتر اولین مکان ثابت و دائمی بود که در ایران برای تئاتر کلاسیک ساخته شده بود.
پس از آن در سال ۱۳۲۸ کار در سینما را با فیلم همسر مزاحم شروع کرد. داریوش اسدزاده همچنین در سال ۱۳۳۵ از طرف اداره کل هنرهای زیبای ایران برای بزرگترین فستیوال بینالمللی تئاتر عازم فرانسه شهر پاریس شد و به مدت سه ماه به تحقیق مطالعه پرداخت. پس از بازگشت او به ایران از طرف رادیوی ملی دعوت بکار شد. از آنجایی که او به تئاتر علاقهٔ زیادی داشت به نویسندگی و کارگردانی نمایشنامههایی چون: ازدواج فوری، سه زندانی، هنرپیشه، پرواز دخترها، میشل استراگف و مسیو ژوزف و… که تعداد آنها به ۲۰ نمایشنامه میرسد وایفای نقش در ۲۰۰ نمایشنامه پرداخت.
بیوگرافی داریوش اسدزاده
مخالفت خانواده داریوش اسد زاده برای بازیگر شدنش
داریوش اسدزاده برای فعالیت در عرصههای هنری مشوقی نداشت. هر چه بود علاقه و پشتکار خودش بود. البته بعدها که بیشتر روی صحنه رفت، تشویق مردم و دستزدنها و حمایتهایشان، تنها و بهترین مشوق او بود.
پدرش که خود او را با هنر نمایش آشنا کرده بود به شدت با کار هنری مخالف بود واز او توقع داشت تا صاحب مقام و منصب شود وقتی متوجه شد که او مشغول کاری هنری است اورا از خانه بیرون کرد. بعد از یک ماه با وساطت اقوام به خانه برگشت اما پدرش همچنان با او قهر بود و تا ۸–۷ ماه با او حرف نمیزد.
او چون از مخالفت پدرش مطلع بود در خفا و دور از چشم او وارد این کار شد. یعنی بعد از اتمام دوره دبیرستان وارد هنرستان هنرپیشگی شد که تازه تأسیس شده بود و همزمان برای خاطرجمعی پدرش به دانشگاه هم رفت. پدرش تازه بعد از دومین یا سومین اجرای او که یک اجرای رادیویی بود متوجه کارش شد. اما بعدها وقتی پدرش پیشرفت او را در این عرصه دید اورا همراهی میکرد.
اولین دستمزد
۳ ازدواج داریوش اسدزاده
داریوش اسدزاده و همسر سومش
ازدواج سوم در ۷۶ سالگی
داریوش اسدزاده و همسر سومش طاهره خاتون میرزایی
آقای اسدزاده در نهایت برای سومین بار در سال ۱۳۷۸ با طاهره خاتون میرزایی در یک مهمانی آشنا شد و حالا سالهاست کنار هم زندگی می کنند
سومین همسر داریوش اسدزاده بازنشسته مامایی است
بازیگری در آمریکا
مهاجرت به آمریکا
دریافت مدرک درجه یک هنری داریوش اسدزاده
داریوش اسدزاده در سال ۱۳۹۱ مدرک درجه یک هنری را از سوی وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی دریافت نمود. او همچنین مدرک دکتری هنری و معماری در رشته هنر حرفهای (ادبیات هنر) را از دانشگاه تهران دریافت نمود.
بیماری استاد اسدزاده
استاد آبان ۱۳۹۷ در ۹۵ سالگی مبتلا به بیماری سرطان مثانه شده و تحت عمل جراحی قرار گرفت بعد از عمل مشخص شد به بیماری زات الریه نیز مبتلا می باشد
ایشان از تابستان ۹۸ نیز بخاطر ضعف جسمانی در بیمارستان بستری شدند
تصاویر داریوش اسدزاده
مصاحبه با داریوش اسدزاده
داریوش اسدزاده – نویسنده و هنرمند سینما، تلویزیون و تئاتر – ابتدا از یک عشق میگوید؛ آن هم عشق به هنرپیشگی و هنرمندی.
او میگوید: آنهایی که عاشقند از زندگیشان میگذرند. این کار هم خیلی ناراحتی دارد؛ هنرپیشگی و هنرمندی را میگوید. اگر وارد این کار میشوی باید عاشقش باشی، باید مطالعه کنی، باید مرتب مطالعه کنی، باید مرتب فیلم ببینی. این کار درآمدی ندارد، فقط عشق است.
داریوش اسدزاده از حدود ۲۰ سالگی پا به عرصه بازیگری نهاد
اولین کار داریوش اسدزاده بعد از انقلاب
این هنرمند با اشاره به اینکه کارهای زیادی قبل و بعد از انقلاب داشته است، میگوید: قبل از انقلاب در ۱۰۰ فیلم بازی کردم. بعد از انقلاب هم در ۱۰۰ فیلم بازی کردم، تئاتر بازی کردم و نویسندگی کردم. بعد از انقلاب هم خیلی کارها داشتم. بعد از انقلاب وقتی که آمدم اولین کارم «سمندون» بود و بعد «خانه سبز» و «همه فرزندان من» بود.
داریوش اسدزاده
خاطرات اسدزاده از زندهیادان خیرآبادی و شکیبایی
اسدزاده به ارتباط خانوادگی و صمیمیاش با خسرو شکیبایی اشاره میکند و با بیان خاطرهای از او، توضیح میدهد: با آقای خسرو شکیبایی خیلی صمیمی بودم، رفت و آمد داشتیم، به خانه ما میآمد و با خانوادهاش – پسر و همسرش – آشنا بودم. با خانم خیرآبادی هم که از سال ۱۳۲۶ در تئاتر کار میکردیم، صمیمی بودیم. انسان شاد و گرمی بود و تقریبا یک فامیل بودیم و این صمیمیت بود که کار را گرم میکرد. این صمیمیت است که الان تصنعی است و نیست. دیگر آن صمیمیت را نداریم. به داستانهایی که میتوانستیم آن زمان بپردازیم دیگر نیست. اگر هم باشد خیلی کم است. اینهایی که من میبینم کارهای قشنگی نیست.
بیوگرافی داریوش اسدزاده
* کارهای قدیم خیلی بهتر از الان بود
وقتی از او میپرسیم آخرین سریال خوبی که دیدید چه بود؟ میگوید: کارهای خوبی که دیده باشم درست یادم نمیآید. ذهنم به یغما رفته است، این طبیعت خیلی ظالم است. اما خوب کارهای خوب هم داشتهایم. «خانه پدری» بد نبود. بنابراین کارهای قدیم خیلی بهتر از الان بود. اما الان چیزی که بتوانم بگویم ندارم.
رفتن کدام هنرمند دل داریوش اسدزاده را سوزاند؟
داریوش اسدزاده در طول این سالها شاهد از دست رفتن هنرمندان زیادی بوده است.
وقتی از او میپرسیم، رفتن کدامها دل شما را سوزاند؟ میگوید: همه کسانی که در طول این سالها از پیش ما رفتند، تمام آنهایی که هنرمند و تئاتر و سینما و تلویزیون بودند، از دست رفتنشان برایم ضایعه بزرگی بود. ولی دیگر مثل اینها پیدا نمیشود. دیگه لنگه نخواهند داشت. خیلی از اینها عاشق کارشان بودند اما با بدبختی هم زندگی کردند، چرا جای دور میرویم بازیگران سنتی ما سیاهبازها، آن وقتها به آنها مطرب میگفتند و توجهی هم به آنها نمیکردند. وقتی که میمردند یادشان میافتاد که چه اعجوبههایی بودند. سعدی افشار و… خدای استعداد بودند، از دست رفتن همه این عزیزان برایم ضایعه بود؛ به ویژه آنهایی که در شرایط اسفناکی از دنیا رفتند. مثل گرجی، فتحی و …؛ خیلی دردناک بود، الان هم داریم اما اسم نمیبرم.
بیوگرافی داریوش اسدزاده
ورزشکار بودم اما دیگر نمیتوانم ورزش نمیکنم
داریوش اسدزاده به هنرمندی شهرت دارد که تاکنون برای حفظ سلامتی و شادابیاش ورزش کردن را فراموش نکرده است. وقتی از او میپرسیم راز سلامتی و شادابی شما چیست؟ در پاسخ میگوید: دیگر نمیتوانم ورزش کنم. من بهترین فوتبالیست و والیبالیست بودم، در آن دوران مسابقاتی که شرکت میکردم، کسی در دویدن به پای من نمیرسید، برنده دو بودم، خب ما خودمان را سالم نگه داشتیم. اینطوری است. در دو یا فوتبال در شهباز ورزشکار شماره ۳ بازی میکردیم. آن موقع خاکی بود و شن. آنجا ورزش میکردیم، زمین میخوردیم تمام پاهای من زخم بود. جزو ورزشکاران بودم و کسی در دوی صد متر به من نمیرسید. الان به این روز افتادیم، روزگار این است دیگر.
بیوگرافی داریوش اسدزاده
افتخارات زیادی داشتم
داریوش اسدزاده با اشاره به افتخاراتی که تاکنون دریافت کرده است، میگوید: شما کتابخانه من را ببینید چه قدر افتخارات دارم. از وزیر گرفته تا معاونان. آیا یک قران بابت اینها به ما میدهند. ما هم زندگی باید کنیم. نمیشود خیلی چیزها را گفت. دوره الان خیلی بهتر از قدیم شده. آنقدری که الان تشویق میکنند و جایزه میدهند قبلا نبود ولی آن چیزی که باید و شاید نیست.
کتابهای اسدزاده از زبان خودش
اسدزاده این روزها مینویسد. او پیش از این تالیفاتی هم داشته است.
این نویسنده دربارهی کتابهایی که تاکنون نوشته است، میگوید: کتابی راجع به تئاتر نوشتم با عنوان «سیری در تاریخ تئاتر ایران از قبل از اسلام تا ۵۷»؛ کتاب دیگری نوشتم با عنوان گزیدههایی از تاریخ ایران. کتاب سومم هم با عنوان «تماشاخانه تهران» است که حدود سه سال نگارش و تحقیقات آن طول کشیده و با همکاری دوستان خوبم، غلامحسین دولت آبادی، اعظم کیان افراز و سیدمهدی واقفی به نتیجه رسید.
این کتاب درباره تماشاخانهای است که برای اولین بار در ایران احداث شد و اجرای دائمی تئاتر در ایران را بنا گذاشت که در سالهای پیش از آن وجود نداشت و تئاترها را به صورت خیریه اجرا میَکردند. این روند با تلاش سید علی خان نصر آغاز شد. تجربیات و نگاه خودم را به عنوان بازیگر و کارگردان در سالهای ۱۳۲۰ در این کتاب ارائه کردهام این کتاب حاوی عکسهایی قدیمی متعلق به آن دوران هم هست که فکر میکنم برای مخاطب پیگیر قابل توجه باشد.
فیلم شناسی داریوش اسدزاده
تئاتر
- سه زندانی
- پرواز دخترها
- هنرپیشه
- ازدواج فوری
- میشل استروگف و مسیوژوزف
- پروفسور سوسول
- شهر ما
نویسنده و مؤلف کتاب
- سیری در تاریخ تئاتر ایران (قبل از اسلام تا سال ۱۳۵۷ شمسی)
- برگ های خواندنی
- از لاله زار تا شانزه لیزه (دو جلدی، در دست نگارش)
نویسنده
- ۱۳۹۵ – چمدان
- ۱۳۵۰ – در آمریکا اتفاق افتاد
سینما
- ۱۳۹۵ – شکلاتی
- ۱۳۹۴ – ۵۰ کیلو آلبالو
- ۱۳۹۴ – مستند زندگی و دیگر هیچ
- ۱۳۹۳ – رفقای خوب
- ۱۳۹۳ – یتیم خانه ایران
- ۱۳۹۳ – مرگ در می زند
- ۱۳۹۳ – سلام پدر بزرگ
- ۱۳۹۱ – ساکن خانه چوبی
- ۱۳۹۰ – دوازده صندلی
- ۱۳۹۰ – قلاده های طلا
- ۱۳۸۷ – خاطره
- ۱۳۸۶ – جعبه موسیقی
- ۱۳۸۴ – این ترانه عاشقانه نیست
- ۱۳۸۴ – ستاره ها ۳:ستاره بود
- ۱۳۸۱ – آبادان
- ۱۳۸۱ – کفش های جیرجیرک دار – شاپور قریب
- ۱۳۷۸ – بوی کافور، عطر یاس – بهمن فرمان آرا
- ۱۳۷۳ – روز شیطان – بهروز افخمی
- ۱۳۷۳ – سفر به خیر – داریوش مودبیان
- ۱۳۷۲ – بلوف – ساموئل خاچیکیان
- ۱۳۷۲ – شاهین طلایی – قدرت الله صلح میرزایی
- ۱۳۷۲ – همسر – مهدی فخیم زاده
- ۱۳۷۱ – رابطه پنهانی – جهانگیر جهانگیری
- ۱۳۷۰ – دو نیمه سیب – کیانوش عیاری
- ۱۳۶۸ – زمان از دست رفته – پوران درخشنده
- ۱۳۶۷ – آخرین لحظه
- ۱۳۶۷ – ارثیه
- ۱۳۶۶ – گل مریم – حسن محمدزاده
- ۱۳۵۷ – زن و زمین/خوش غیرت
- ۱۳۵۴ – تیرانداز
- ۱۳۵۴ – رفیق
- ۱۳۵۴ – ممل آمریکایی
- ۱۳۵۳ – حسین آژدان
- ۱۳۵۳ – دروغگوی کوچولو
- ۱۳۵۳ – سازش
- ۱۳۵۳ – عروس پابرهنه
- ۱۳۵۳ – مرغ همسایه
- ۱۳۵۲ – جعفر جنی و محبوبه اش
- ۱۳۵۲ – خوشگذران
- ۱۳۵۲ – زنجیری
- ۱۳۵۲ – شلاق
- ۱۳۵۲ – علی کنکوری
- ۱۳۵۲ – قربون زن ایرونی
- ۱۳۵۲ – کی دسته گل به آب داده؟
- ۱۳۵۲ – ناخدا با خدا
- ۱۳۵۱ – خردجال
- ۱۳۵۱ – فتانه
- ۱۳۵۰ – در آمریکا اتفاق افتاد
- ۱۳۵۰ – راز درخت سنجد
- ۱۳۵۰ – مبارزه با شیطان
- ۱۳۵۰ – وحشی جنگل
- ۱۳۴۹ – دور دنیا با جیب خالی
- ۱۳۴۹ – میوه گناه
- ۱۳۴۸ – پهلوان پهلوانان
- ۱۳۴۷ – تونل
- ۱۳۴۷ – دختر شاه پریون
- ۱۳۴۷ – دلاور دوران
- ۱۳۴۷ – لوطی قرن بیستم
- ۱۳۴۷ – من شوهر می خواهم
- ۱۳۴۶ – آشیانه خورشید
- ۱۳۴۶ – حقه بازان
- ۱۳۴۶ – دنیای قهرمانان
- ۱۳۴۶ – سوغات فرنگ
- ۱۳۴۶ – عمو سبزی فروش
- ۱۳۴۶ – مرد بی ستاره
- ۱۳۴۶ – یکه بزن
- ۱۳۴۵ – آقا دزده
- ۱۳۴۵ – دختر کدخدا
- ۱۳۴۵ – دو انسان
- ۱۳۴۵ – شوخی نکن دلخور می شم
- ۱۳۴۵ – لیلاج
- ۱۳۴۵ – مرد نامرئی
- ۱۳۴۵ – مومیایی
- ۱۳۴۴ – پاسداران دریا
- ۱۳۴۴ – دزد بانک
- ۱۳۴۴ – سه تا بزن بهادر
- ۱۳۴۳ – آقای قرن بیستم – سیامک یاسمی
- ۱۳۴۳ – جاهل ها و ژیگول ها
- ۱۳۴۳ – چهار تا شیطون
- ۱۳۳۹ – صفرعلی – سعید نیوندی
- ۱۳۳۸ – آقای شانس
- ۱۳۳۵ – کلاه غیبی
- ۱۳۳۳ – همسر مزاحم
بیوگرافی داریوش اسدزاده
تلویزیون
- ۱۳۹۵ گشت ویژه مهدی رحمانی
- ۱۳۹۵ چرخ فلک احسان عبدی پور
- ۱۳۹۴ نفس شیرین سیامک خواجه وند
- ۱۳۹۴ دردسرهای عظیم ۲ برزو نیک نژاد
- ۱۳۹۳ سی و نه هفته مرتضی هرندی
- ۱۳۹۲–۱۳۹۳ قاب خاطره حجت ذیجودی
- ۱۳۹۱ تله فیلم شاعر و برادران عباس مرادیان
- ۱۳۹۰ چمدان خسرو ملکان
- ۱۳۹۰ مهمانان ویژه سید جواد رضویان
- ۱۳۹۰ تله فیلم مأموریت غیرممکن جواد رجب زاده
- ۱۳۸۹ تله فیلم شغل شریف سیداحمد حسنی
- ۱۳۸۹ تله فیلم یه قندون نمک منوچهر صفرخانی
- ۱۳۸۸ تله فیلم گنج خانه سفید شاهد احمدلو
- ۱۳۸۸ تله فیلم گور به گور بهرنگ توفیقی
- ۱۳۸۸ زمین انسانها ابوالحسن داوودی
- ۱۳۸۸ هوش سیاه – سری اول مسعود آب پرور
- ۱۳۸۸ گاوصندوق مازیار میری
- ۱۳۸۸ دفترخانه شماره ۱۳ سید وحید حسینی
- ۱۳۸۷ بچه های دهکده محمد باقری نیکو
- ۱۳۸۷ همه بچه های من مرضیه برومند
- ۱۳۸۶ یک وجب خاک علی عبدالعلیزاده
- ۱۳۸۶–۱۳۸۷ بی گناهان احمد امینی
- ۱۳۸۶ خواستگاران مهدی مظلومی
- ۱۳۸۴ بوی گل های وحشی حسینعلی لیالستانی
- ۱۳۸۴ و خدا عشق را آفرید مسعود شاه محمدی
- ۱۳۸۳ عشق گمشده حسین سهیلی زاده
- ۱۳۸۳ بابای خجالتی شاپور قریب
- ۱۳۸۳ دیروز، امروز، فردا مسعود شاه محمدی
- ۱۳۸۲ رانت خوار کوچک حسین سهیلی زاده
- ۱۳۸۲ این سه نفر اصغر توسلی
- ۱۳۸۲ عروس پویان طایفه
- ۱۳۸۱ مهمان پذیر طوبی منوچهر پوراحمد
- ۱۳۸۱ مدرک اصلی مهدی صباغ زاده
- ۱۳۸۱ هیچ کس حمیدرضا حافظی
- ۱۳۸۱ قصه های شبانه سعید آقاخانی
- ۱۳۸۰–۱۳۸۱ لحظه قاصدک ایرج حبشی
- ۱۳۸۰ خانه آرزوها حسین سهیلی زاده
- ۱۳۸۰ روزهای آرزو شاهرخ حمیدی مقدم
- ۱۳۸۰ رستوران خانوادگی حسین سهیلی زاده
- ۱۳۷۹–۱۳۸۰ چراغ جادو همایون اسعدیان
- ۱۳۷۹ داستان های نوروز مرضیه برومند
- ۱۳۷۹ پانزده مسافر مهدی طاهری
- ۱۳۷۹ دختران اصغر توسلی
- ۱۳۷۸ مهاجمین ؟
- ۱۳۷۸ یکی بود، یکی نبود جواد ارشاد
- ۱۳۷۵–۱۳۷۸ آژانس دوستی گروه کارگردانان
- ۱۳۷۷ روزگار جوانی شاپور قریب اصغر توسلی
- ۱۳۷۶ همه فرزندان من محمد دستگردی
- ۱۳۷۶ آخرین بازمانده مهدی قاسمی
- ۱۳۷۶ قصه های چهار فصل ؟
- ۱۳۷۶ بافته های رنج مجید بهشتی
- ۱۳۷۵ خانه سبز
- ۱۳۷۵ فروشگاه احمد بهبهانی
- ۱۳۷۴ سوخته دلان بهروز طاهری
- ۱۳۷۴ آرزوی پردردسر محمود جعفری
- ۱۳۷۴ داستان یک شهر خسرو معصومی
- ۱۳۷۴ خانه های شاد خسرو معصومی
- ۱۳۷۴ سمندون ناصر هاشمی
منابع: wikipedia.org , isna.ir , نمناک
زندگینامه داریوش اسدزاده بازیگر ایرانی
گرد آوری مطالب : iranbanou.com