این راه نزدیکتر است
باید باورت شود که ارزشمندی و خودت را دوست داشته باشی
آرام بنشین و چشمانت را ببند، به آرزوهای خود بیندیش؛ اندیشیدن به آرزوها در تو احساس شور و شعفی زیبا پدید میآورد. اکنون آرام آرام چشم بگشا و به اطراف خود بنگر…
موقعیتی که در آن هستی، در گذشته آرزوی تو بوده؛ اگر از موقعیت کنونی خود راضی و یا ناخوشنودی، کسی مسوول آن نیست و …
جملاتی از این قبیل را بسیار شنیده و نگرانتر از پیش، روندی. تکراری را ادامه دادهای؛ زیرا ناگزیر بودهای، نمیتوانستی با خواندن مطلبی شاد با اندیشههایی مثبت به یکباره تصاویر و راهکارهای عملی خاصی در ذهن خود بپرورانی.
سالها دوست داشتهای که تغییر کنی، و از همه مهمتر دیگران نیز تغییر تو را ببینند و رفتارشان را عوض کنند. اینها همه باعث شده تا در دل، خود را سرزنش کنی، گناه دیگران را به دوش بگیری و با جمله: باز هم اشتباه کردم، آنچه را که روی داده نبخشی.انگیزههایت را در لوای برطرف کردن همه موانع بدانی و برای تایید نظر دیگران، خودت را متهم جلوه دهی.
چگونه ممکن است دیگران را عاری از خطا و خود را گناهکار و بیعرضه تشخیص دهی.تو سرچشمه مهربانی هستی، تو هر آنچه را به راستی دوست داری به دست خواهی آورد، باید باورت شود که ارزشمندی و خودت را دوست داشته باشی.
شکست ظاهری در این بوده که خودت نبودهای و بیشتر شبیه کسی که دیگران دوست داشتند و تاییدش میکردند، بودهای. از خودت به اندازه توان و موقعیت واقعیات توقع داشته باش، به جای گفتوگوهای ناخوشایند درونی، با آرامش در نظر بگیر که در حال حاضر، بهترین حرکت برای تو چه هست؟!
از چه کسانی میتوانی کمک بگیری و راهنمایی چه افرادی به راستی سودمند است؟ کدام راه، تو را به هدفت نزدیکتر میکند؟ ارتباط صادقانه و درخواست کمک را خوب بدان، اما از اتکا به دیگران بپرهیز و مطمئن باش که بعدها تو نیز با محبت و خیرخواهی دست نیاز دیگران را خواهی گرفت. بر خلاف آنچه تاکنون رفتار کردهای، عمل کن تا تجربههای ناخوشایند تکرار نشوند.
اگر قصد داری تغییر کنی، باید بر بسیاری از رفتارهای نازیبای خود غلبه کنی
زندگی تو، متعلق به خود توست.
به خودت قول بده تا بهانهتراشی را کنار بگذاری، از سلطهجویی دست بردار، اگر قصد داری تغییر کنی، باید بر بسیاری از رفتارهای نازیبای خود غلبه کنی.
کسی که باید کمکت کند و تو را با تمام وجود درک کند و نیازها و توان و استعدادهایت را بشناسد، خودت هستی.
پیشرفت کردن و شاد شدن، نیازمند خطر کردن است، اگر به دانش و استعداد غیرواقعی تظاهر کنی، همچنان در جایگاهی که اکنون تو را در رنج افکنده باقی خواهی ماند و انگشت اتهامت همیشه روبهروی کسی نشانه خواهد رفت.
رشدت را محدود میکنی و مجبور خواهی شد با حسرت به احوال زندگیات نگاه کنی.
بخشش را بیاموز تا پیشروی کنی، مهر بورز تا تنها نمانی، به قضاوت زندگی دیگران ننشین تا از انتقادهای آنها آسوده بمانی.
به جای جلوه دادن کمال خود، عیوب خود را برطرف کن تا بتوانی به راحتی خود و دیگران را ببخشی.
درک کن که زمان زیادی را برای در جا زدن هدر ندهی، برای یک بار هم که شده، مدتی کوتاه خلاف جهت موج درونت باش.
گاه رسیدن به درکی تازه، نیازمند بحران است و این باعث میشود با تجربهای جدید روبهرو شوی.
به خودت اعتماد کن، با نیازهایت رو راست باش، قدمهای کوچک و مطمئن تو را شادمان به مقصد خواهد رساند و بالعکس آن مقصد را دور خواهد کرد.
نتیجه کنونی، گواه رفتارهای نادرست خودت بوده و نه چیز دیگری. فرصت بهانهجویی به خودت نده، شرایط سخت کنونی را خود بر زندگیات تحمیل کردهای.
تو خودت را بهتر از همه میشناسی، بیا کمی بیشتر خودت باش. هیچکس باهوشترین فرد نیست، تو نیز نیستی. تنبلترین انسان نیستی و کسی هم این عنوان را یدک نمیکشد.
آرامش و سلامتی و ثروت، شاهین سعادت عدهای خاص نیست، همه سزاوار این طرح الهیاند، تو نیز جزو آن همگان هستی نه جدا از آنها؛ خود بودن هراسی ندارد، بلکه شکل دیگر خود را نشان دادن پیامدی جز پشیمانی و اندوه ندارد. همین اندازه توان داشتن را تجربه کن.
همه فقط آن قدر توانا هستند که بتوانند مهربانترین و باگذشتترین باشند، کمال در مهرورزی و عفو است نه در جلوه دادنهای متظاهرانه.
سرور رویاهای خود باش.
و خودت را با مهربانی دوست بدار …
منبع: مجله موفقیت
گرد آوری مطالب : iranbanou.com