نکات مهم زندگی زناشویی | چگونه با همسرمان صحبت کنیم

۰ 366 خواندن این مطلب 9 دقیقه زمان میبرد

: ازدواج و زندگی هر چقدر هم عاشقانه باز دارای دعوا و بحث هست. بحث و دعوا همیشه ممکن است پیش بیاید. در اینجا به بیان نکاتی برای آقایان که هرگز نباید به همسرانشان بگویند میپردازیم. لطفا با ما همراه باشید.

چگونه با شوهر خود آشتی کنیم , نکات مهم زندگی زناشویی

وقتی افراد وارد رابطه طولانی مدت می شوند، بحث ها تا حدودی اجتناب ناپذیر می شوند. مهم نیست که چقدر همدیگر را دوست دارید، چقدر عاشق یکدیگر هستید، به هر حال با یکدیگر بحث خواهید کرد. حتی خیلی مواقع، این بحث ها با صدای بلند خواهد بود. اگر دو نفر به مدت طولانی کنار هم زندگی کنند، در مورد چیزهای مختلف بحث خواهند کرد.

در حقیقت، وجود بحث در یک رابطه بسیار خوب است. بحث ها نشان می دهند که هر دوی شما به همدیگر اهمیت می دهید. البته، بحث دائمی در یک رابطه به هیچ وجه خوب نیست، بلکه می تواند باعث به وجود آمدن اختلافات شدیدتر نیز شود.

دکتر ایروین، روان درمانگر می گوید:” بحث ها چندان هم بد نیستند. آنها می توانند شما را به هم نزدیک تر کنند.” او تنها کسی نیست که معتقد است که بحث ها نشانه وجود مشکل بین زوجین نمی باشد. دکتر هیلاری گولدشر روانشناس بالینی اظهار می کند : ” وجود اختلاف در یک رابطه نه تنها نرمال است، بلکه سالم نیز می باشد. وقتی دو نفر رابطه طولانی مدتی با یکدیگر دارند، مسائلی به وجود می اید که نیاز به بحث و گفت و گو دارند و اجتناب از آن تقریبا غیر ممکن است. مهم این است که افراد بدانند چگونه و در چه زمانی باید آن را حل کنند.”

خیلی از افراد بر این باورند که بحث کردن نوعی مهارت محسوب می شود. نه، منظورمان برنده شدن در بحث نیست – این یک مسئله متفاوتی است، نباید در بحث نگران این باشید که نکند برنده نشوید. بلکه، مهارتی که باید در مورد آن نگران باشید، نحوه کنترل بحث است: چه زمانی و در کجا اتفاق می افتد، چگونه به آن پایان می دهید، چگونه مکث می کنید و به طرف مقابل هم اجازه می دهید تا او هم حرفایش را بزند و شاید مهم تر از همه ، اگر حتی مطمئن باشید که حق با شماست چگونه متقاعد می شوید.

در بحث کردن با همسرتان زمان بسیار مهم است

نه تنها دانستن چگونگی بحث کردن از اهمیت زیادی برخوردار است، بلکه زمان بحث نیز بسیار مهم است.تلاش برای حل یک بحث در زمانی اشتباه می تواند منجر به نتایجی شود که کمتر مطلوب می باشند. دکتر بتانی سیمونز، پروفسور خانواده درمانی اظهار می کند:” زوجینی که در بحث کردن به واکنش یکدیگر احترام می گذارند، و می دانند که چه زمانی باید با یکدیگر بحث کنند، به نتایج بهتری دست می یابند. زوجینی که برای گفت و گو با یکدیگر برنامه ریزی می کنند و سعی می کنند مسائل مهم خود را حل کنند ( به صورت روزانه و یا هفتگی) ، به راحتی می توانند جنبه های مشکل گشا در روابط خود را حل کنند. خیلی مواقع، برنامه ریزی برای بحث کردن امکان پذیر نمی باشد، پس در این مواقع چه باید کرد….

بحث های تان را در خانه حل کنید

زوجین بهتر است مسائل خود را بین خود و به صورت خصوصی حل کنند و از افشای آن بین دیگران خودداری کنند. همه دلشان می خواهد وقتی که خوشبخت هستند، همه مردم آن را بدانند. بحث کردن در جلوی دیگران کار را سخت تر می کند . متاسفانه، نمی توان تضمین کرد که همیشه بحث ها در خانه شروع می شود. نمی توان جلوی شروع بحث را گرفت، اما می توان آن را کنترل کرد. با به یاد سپردن این نکته، اگر در بین جمع بدانید که تنش رو به افزایش است، سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید، اما بهتر است به طرف مقابل خود پیشنهاد کنید که بهتر است این مسئله را در خلوت خود و در انتهای شب حل کنید یا اگر خودتان بحث را شروع کرده اید، به خود یادآوری کنید که باید مسئله را بین خودتان حل کنید نه در بین جمع. از کارهایی که ممکن است باعث تشدید تنش بین شما شود، شدیدا خودداری کنید. ممکن است زمان بسیاری از مسائل را حل کند.

دکتر تینا. بی. تسینا می گوید:” عدم توافق همیشه به دو نفر احتیاج دارد. اگر شما بحث نکنید، طرف مقابل شما نمی تواند بدون شما بحث کند. اگر این مسئله در زمان نامناسبی اتفاق افتاد، فقط می توانی به حل موقتی آن بپردازی ( بحث را به تاخیر بینداز، برو به خانه، رستوران رو ترک کن) و منتظر بمان تا همه چیز آرام شود. ”

با این وجود، مراقب باشید طرف مقابل خود را آزرده خاطر نکنید. اگر طوری از بحث فرار کنید که طرف مقابل فکر کند شما به فکر آن چیزی که باعث ناراحتی او شده نیستید یا فکر کند که این شما هستید که تصمیم می گیرید کجا و چه زمانی بحث کنید، کار را بدتر کرده اید. اجازه دهید که او بداند که نگرانی ها و عقاید او برای شما از اهمیت زیادی برخوردار است (حتی اگر مخالف عقاید او باشید). این کار باعث می شود تا او هم به عقاید شما احترام بگذارد. یک روش برای انجام این کار این است که بگویید: ” به نظر می رسه هر دوی ما این مشکل رو به طور متفاوتی می بینیم، عقاید تو برای من مهمه. آیا می خواهی وقتی رفتیم خونه در مورد این موضوع بحث کنیم تا من بتونم واقعا بر روی اون چیزی که تو میگی تمرکز کنم؟”

اگر این جمله تاثیری نداشت و یکی از شماها نتوانستید منتظر دیگری بمانید، باید خود را آماده کنید تا فورا این وضعیت را کنترل کنید. شاید ترجیح بدهید جایی ساکت تر را برای ادامه بحث پیدا کنید. فقط به یاد داشته باشید که وسط میز یک رستوران بزرگ اصلا جای مناسبی برای حل جر و بحث ها نیست (حتی ممکن است کار را خراب تر کند). به جای خلوتی بروید که بتوانید به صورت خصوصی مسئله را حل کنید.

هشدار: اگر از فرد دیگری بخواهید تا جلوی بحث بین شما را بگیرد، یا بدون اینکه طرف مقابل اتان بخواهد، بلند شوید و بروید و یا حالت دفاعی به خود بگیرید، بدترین کار را با خود کرده اید.

در بحث کردن با همسرتان فاصله تان را حفظ کنید

وقتی وسط بحث با فرد دیگری هستید، مهم نیست که مسئله تا چه اندازه اهمیت دارد، حفظ فاصله از اهمیت زیادی برخوردار است. هر گونه نگاهی به یکدیگر ممکن است باعث تحریک احساسات شما شود. حتی اگر هنوز در مورد جر و بحث تان با یکدیگر صحبت نمی کنید، بودن در کنار یکدیگر می تواند فرایند حل مشکل را آهسته تر کند.

دعوای زناشویی

در اکثر بحثها، هر دو نفر تا اندازه ای مقصر هستند – حتی اگر اینطور به نظر نرسد. در واقع، برای حل جر و بحث، هر دو طرف باید آنچه را که گفته اند و یا کاری را اشتباه انجام داده اند را بپذیرند، تا موقعیت یکدیگر را درک کنند. دفعه بعدی که وارد بحث شدید، سعی کنید از همدگیر فاصله بگیرید (به روشی کاملا محترمانه). خود را مجبور کنید تا آرامش داشته باشید و بهترین کار را برای ارزیابی این موقعیت انجام دهید – به این فکر کنید که شما به خاطر چیزی آزرده خاطر شده اید و طرف مقابل نیز به خاطر چیزی ناراحت شده است.

از تسلیم شدن در بحث های زناشویی خجالت نکشید

یکی از سخت ترین درس ها برای یادگیری در یک رابطه طولانی مدت این می باشد که برنده شدن در یک بحث ، یک پیروزی تهی محسوب می شود و هر دوی شما فقط شب زیبای تان را خراب کرده اید. شارون مارتین توصیه می کند:” اینطور فکر کنید که شما در یک تیم مشابه هستید. هدف این نیست که در بحث برنده شوید. هدف این است که به یکدیگر احترام بگذارید و نیازهای یکدیگر را برطرف کنید.

این توصیه همراه با چند هشدار است. اولا، ترک کردن بحث به این معنا است که رها کردن بحث خوب است. وقتش نیست که بگویید حق با شماست. دوما، ب خودت اجازه نده تا در مورد این مسئله خودت را ناراحت کنید. تو باید سعی کنی تا تعادل را حفظ کنی.

آیا نمی توانید متقاعد شوید، اما می خواهید بحث را پایان دهید؟ یکدلی می تواند عجیب به نظر برسد. به طرف مقابل خود بگویید:” من هر چیزی رو که تو میگی رو می شنوم، و میدونم واقعا چرا تو رو ناراحت کردم….” با گفتن این جمله می توانید بدون اینکه لازم باشد بحث را رها کنید، آن را از ۹۰ به صفر برسانید.

مصالحه، دوست داشتن و واقعا سازش کردن را یاد بگیرید

روش اصلی برای حل هر گونه بحثی بین شما و همسرتان، مصالحه است. مصالحه باید از هر دو طرف شما باشد. به آن فکر کنید، چون بدون مصالحه یکی از این دو چیز اتفاق می افتد. یا این بحث برای همیشه ادامه پیدا می کند یا یکی از شماها بدون توجه به آنچه که دیگری می خواهد به بحث پایان دهید.

دکتر گولدشر با این امر موافق است که سازش و مصالحه یکی از اصول اصلی حل اختلاف است. باید هر دو زوجین به فکر پیدا کردن راه حل باشند، نه فقط یکی از آنها. در زمینه هایی که می توانید با چیزهای کمتر از حد انتظارتان زندگی کنید، تصمیم گیری کنید. ”

اعم از آنکه بحث تان در مورد نحوه دکوراسیون خانه است و یا در مورد تعطیلات آخر هفته بحث می کنید، بهترین نتیجه همیشه این است که تصمیمی بگیرید که هر دوی شما را خوشحال کند.

در بحث های زناشویی اشتباهات خود را قبول کنید

خیلی مواقع، قبول کردن اشتباه برای ما سخت است. اگر واقعا به آنچه که همسرتان را ناراحت کرده است دقت کنید، شاید بفهمید که او هم حق دارد. چیزهایی که اغلب همسر ما را ناراحت می کند، چیزهایی هستند که ما آنها را نادیده می گیریم. غرور می تواند بین یک رابطه موفق تفاوت قائل شود. آماده بودن برای پذیرفتن اشتباه، می تواند شما را بهم نزدیک تر کند. اگر شما اشتباه خود را قبول کنید، طرف مقابل هم اشتباه خود را قبول خواهد کرد.

پرحرف‏ها، می‏توانند کمتر صحبت کردن و خلاصه‏گویی را تمرین کنند و کم ‏حرف‏ها هم می‏توانند مشارکت بیشتر در گفت‏وگو را یاد بگیرند. مستمع بی‏توجه، می‏تواند اشاراتی دال بر توجه داشتن به طرف مقابل را نشان دهد و گوینده می‏تواند درک کند که سکوت، لزوماً به مفهوم بی‏توجهی نیست.

مقررات گفت‏گو

شما می‏توانید با به کارگیری روش‏های زیر، گفت‏وگوهای خود را شیرین و لذت‏بخش سازید.

۱) با همسر خود هماهنگ شوید.

۲) با علاقه گوش کنید.

۳) از قطع صحبت او خودداری ورزید.

۴) سؤالات خود را از طرف مقابل، ماهرانه مطرح کنید.

۵) سیاست و نزاکت به خرج دهید.

▪ قانون شماره ۱:

شرط لازم صحبت ثمربخش، هماهنگی زن و شوهر است؛ به عبارت دیگر، زن و شوهر برای این که بتوانند با یکدیگر، ارتباط سازنده‏ای برقرار کنند، باید در مسیر صحبت یکدیگر قرار گیرند؛ زیرا در بسیاری از مواقع، زن و شوهر با آن که درباره موضوع واحدی صحبت می‏کنند، اما روش صحبت آنها به قدری متفاوت است که نمی‏توانند ارتباطی خوب با هم داشته باشند. ممکن است زن یا شوهر، قصد تسکین ناراحتی همسر خود را داشته باشند؛ ولی برعکس، بر ناراحتی او بیفزایند.

▪ قانون شماره ۲:

گاهی اوقات، زن شکایت می‏کند که شوهرش به حرف‏های او گوش نمی‏دهد؛ در حالی که شوهر می‏تواند تمام حرف‏های او را تکرار کند. این مشکل، از تفاوت و اختلاف جنسی ناشی می‏شود؛ به این معنی که زن، هنگام گوش کردن، با ابراز کلماتی مانند راستی، آره، عجب و تکان دادن اجزای صورت یا دست، توجه خود را به طرف مقابل نشان می‏دهد و از همسر خود می‏خواهد رفتاری مشابه داشته باشد و در غیر این صورت، از همسرش عصبانی می‏شود.

▪ قانون شماره ۳:

قطع صحبت، برای کسی که این کار را انجام می‏دهد، شاید خیلی طبیعی باشد؛ ولی در طرف مقابل، حس نارضایتی و افکار منفی ایجاد می‏کند. قطع صحبت هم مانند سایر عادات مربوط به تکلم، ممکن است بخشی از طرز مکالمه اشخاص باشد و برخلاف برداشت کسی که صحبتش قطع شده، ارتباطی با خودمحوری و مخالفت نداشته باشد. در این جا نیز زن و مرد، رفتار متفاوتی از خود نشان می‏دهند. مردها بیش از زن‏ها صحبت دیگران را قطع می‏کنند و این رفتار آنها، تنها درباره زن‏ها نیست. قطع صحبت از سوی مردان، الزاماً نشانه بی‏احترامی آنها به شخص مخاطب نیست.

▪ قانون شماره ۴:

سؤال می‏تواند آغازگر صحبت و ادامه آن و سرانجام اسباب توقف و ناتمام ماندن آن گردد. بعضی‏ها به طور طبیعی، کم‏حرف هستند؛ در برخورد با این اشخاص، باید زمینه صحبت با آنان را فراهم ساخت. گاهی یک سؤال دقیق و حساب شده، می‏تواند به گونه‏ای اعجاب‏انگیز، آنها را به صحبت کردن تشویق کند؛ اما پرسشی نابهنگام، طعنه‏آمیز و بی‏تناسب، می‏تواند از ادامه صحبت، جلوگیری کند.

گاهی اوقات، طرز سؤال و لحن پرسش‏گر، ممکن است مکالمه را متوقف کند. در بسیاری از مواقع، لحن عتاب‏آمیز سؤالات، مسئله‏ ساز است. «چرا دیشب دیر آمدی؟»، از سؤالاتی است که در ادامه مکالمه، مشکل ایجاد می‏کند. به نظر می‏رسد که سؤال کردن در یک گفت‏وگو، امری طبیعی است؛ اما گاهی ممکن است فردی که مورد سؤال قرار می‏گیرد، پرسش را به حساب تردید در صلاحیت، دانش و یا صداقت خود تلقی کند.

از سوی دیگر، چون شخص در حال صحبت، معمولاً به صحبت خود و ادامه آن علاقه‏مند است، سؤال بیش از حد یا بی‏جا، ممکن است مسئله‏ساز شود. گاهی نیز سؤالاتی که با چرا شروع می‏شوند، تولید اشکال می‏کنند؛ به این صورت که این قبیل سؤالات، اغلب، مخاطب را در موضع دفاع قرار می‏دهد. استفاده از کلمه چرا، احتمالاً شماتت‏ها و خطاب‏های آمرانه و پدرانه را تداعی کند؛ چرا دیر کردی؟ چرا تلویزیون هنوز روشن است؟ این گونه سؤالات، حالت سوءظن و بی ‏اعتمادی را تداعی می‏کند.

نکات مهم زناشویی